Katalog

rmı olup bitenlerden ayrı tutamazsın. bulaşıyorsa, yaptıkSana nasıl kırma da bulaşacak. Ama oturup da İrak Savaşı’nıtek başına yazmak ayrı bir şey. Tam bu noktada Turgut Uvar’ın “1lerşey navlondandı. o kadar” dizesi geliyor aklıma. Kendine özgü bir olan ideolojisi bu saptamanın paralel düzlemine de senin çok “Sen Basmasın “şiirini bir başka kendine özgü ideoloji, bir olanak halinde verleştirivorum. pek rastlanmıvor Böyle şiiriere günümüzde. Sanki bir tür zihinsel kanformizni oluştu. Ne diyorsun bu konuda? Bir başka zamana gidiyoruz. Bizim aklımız ermiyor. Sıkıştırılmış, bir dünya. Bir süre sonra insanlar daralulmış gak guk diye konuşacak gibi geliyor bana. Düşünmeyi unutuyor insan. Yazarken okurken de umursamaz, de Haklısm, bir zihinsel konformizmden söz edilebilir. Ancak farklı şeyler de var. VARUKNEDENİM KİBİRLİ OLMAK DECİL Ben senin şlirierinde de felsefi, bir politik tavrm olduğunu düşünüyorum. Ancak düz bir siyasal tavrm dışında, sana özgü bir politiklik. sana has bir felsefe bu. “Güzel Opüşmeyin Geçiştirin olduğu gibi: “Derinliği “şiirinde ağırlığı hacmi/geleceğe kaiır/söyletir kendini/belki yaşar hatırlatır/güzel bir şey değildir.” öpüşme ilk iki bölümünde anlatmışım Şiirin zaten. Ne oldu da yazdım bu şiiri? Bir akşam 112 Acil Serviste çalışan kadınli erkeldi bir grup geldi. Tanıştık, konuştuk. İçlerinden hemşire olan biriyle uzun uzun sohbet etmeye başladık. Dünyada, memlekette olan şeyler. Biraz okuyan biriydi galiba, bir da şeylerden haberdar. Bir ara (gerçekten de şiirdeki ibi) elini dizime koyup gözleri.. g mm içine bakarak şöyle dedi: “Ben seni sevdim be abi, söyle be abi, sen çok bilirsin; Deniz’leri neden astilar?” o ağladı, ben ağladım. Kalmış aklımHaydi da, ben bunu nasıl yazayım diye. Böyle bir şey işte. Seferis ile Uvez üzerine değişik yerkrde yazılar yayımlandı. Bazı yazılar soru işareti oluşturdu zilınimde: Necmiye Alpay, Haiku olarak Omeğin algılayıp değerlendirmiş kısa şiirlerini. Daha yazdıldarınm Haiku önce olmadığını söylemene, “değil ama defalarca keşke yazabilseydim” demene, dahası Türkçe de Haiku yazılamayacağını belirtmene (bugün Japonya ‘dabile sanıyorum), bu konuda yazılamadığını anekdotlar aktaımana rağmen bu ısrarlı değerlendirmelerine ne Haiku diyorsun? Herhalde Haiku’yu iyi araştırıp incelemedilcr. Belki de az Haiku okudular. Başo’nun bilge bir Haijin (Haiku yazarı anlamına geliyor). Buson’un km‘atlı, gömlekli, efendi bir Haijin, İssa’nınerseri, deli bozuk bir Haijin, s Kyoto’nun bir Ilaijin çırağı olduğunu bilselerdi. vazdıklarınıa Haiku demez, belki Mısraı Berceste demeyi tercih ederlerdi. Yücel Kayıran “Kibrin lronik Poetikası” başlıklı yazısında kiıni saptamalar Mübadele ile Odysseus ‘un Yapıyor yolculuğu üzerine bir iç içe geçmişlik kurduğunu ı’esiyasalolanı devre dışı bıraktığını: senin poeıik bir ontolojikkibir olduğunu ı’e doğaya çekilmeninrınma değil bu kibirden a kaynaklandığını: üzerine konuşmaşunu mavi seçnıeni (ki doğru bir saptama olmasına karşın. ketuniluğunun şiininin algılanmasına ket vurduğunu söylemesi şaşırttı beni) beirlemesini nasıl değerlendiniyorsun? Belki ldbirliyiındir. Ama varlık nedenim kibirli olmak değil. Sözcükler ve kavramlar üzerinde anlaşabiirsek Kendini koruma, her etliye tamşabiliriz. sütlüye karışmama, ortalikta fazla görünmeme kibirlilikse, kibirliyim. Yazdıklarım üzerine ketumluğum meselesine yazıyorum, niye konuşagelince, yan? Burada kibirdcıı ziyade bir tavırdan söz etmek gerek sanırım. Sen doğaya bakarken bu tavrı sürdürüyorsun: olan, Kendiliğinden olumsuz koşullara rağmen direnip yaşayanlar,seçivorsun şiirlerine konuk ederken. Uvez de böyle değil mi? Sızlanan, direnmeven, umursama şeyle arana mesafe yan her kouyorsun. Doğru. Sardunyaya bak, her şart altındautunuyor yaşama. İnsan t kendini çoğunlukla yormadan, üzmeden, üretmeden yaşamak istiyor. Anlamaya bile çalışmıyor çoğu zaman. Şimdi ben bunların arasında benzeri bir ömür tüketsemsardunyaya ayıp ederim, haksızlık ederim. Bu kibir değil bir seçim ya da seni söylediğin üzere bir tavırdır olsa olsa. Orhan Koçak ve Necmive Aipay son kitabmla ilgili çıkış noktaları farklı da olsa yazdildarınm bir zafer olduğunu Bir zafer söz konusu ise söylemiş. bir yenilgi riski de vardır. Sanırım şiirinin vürüdüğü zemmin tehlikesi üzerine bir değerlen dirme yapılıyor. Oyle görünüyor. Günümüzde şiir yazıyor olmak zaten başlı başına bir risk, tehlike. Bir zafer söz konusuysa, onu hiçbir zaman elde edemezsin. Belki bırakmak bir şiiri + Saferis ile Üvez/ Süreyya Berfe/Metis 200 s. Yayınları/ . CUMHURİYET KİTAP SAYI 1087 SAYFA 17