Katalog

Yunus Nadi 2006 'Öykü' Ödülü: Sezer Ateş Ayvaz ‘Edebiyat; dünyayı, yaşananları anlamlandırmada, temel bir ifade biçimi benim için’ ? Ece BAKTIAYA asıl başladınız yazmaya? Sizi yazmaya iten nedenler nedir? İnsanı yazmaya yönelten pek çok neden var. Benim için de geçerlidir bu nedenler. Sanata ilgi duymak, bir var oluş biçimi N olarak benimsemek, oldukça karmaşık bir süreç. Söyleyebileceğim tek şey; sözün, sözcüklerin, yazı evreninin, beni kendine çektiği. O evrenle aramızda, erken yaşlarımda başlayan bir bağın oluştuğu. Şimdi de öyle; sözcüklerin, dünyanın bir ucundan diğer ucuna yürüyüp dokunduğu her şeye bir gerçeklik kazan Sezer Ateş Ayvaz yazmaya, şiirle başladı, sonra öyküye yöneldi. Ardından, denemeler, eleştiri yazıları geldi. İlk yazısı, ‘Kaşık Düşmanı’ filmi için yazdığı bir sinema eleştirisiydi. 1986 Abdi İpekçi Film Eleştirisi Yarışması’nda, övgüye değer bulundu. Bir yıl sonra, Cumhuriyet gazetesinin, kültürsanat sayfasında, ‘Büyüklere Rocky, küçüklere He man’ ve kitap tanıtma yazıları yayımlandı. Bu arada, öyküler yazıyordu, ilk öykü dosyası, ‘Bütün Oteller İstanbul Palas’ Akademi Kitabevi’nin ilk yapıtlar için verdiği öykü başarı ödülünü kazandı. 'Aynalarda Yaz', o dosyaya birkaç öykü eklenerek oluştu. İkinci öykü kitabı gecikti. Çünkü, zamanının çoğunu, ‘Türk Romanında Değişen Bir Paradigma: Politik roman’ konulu doktora tezine ayırmıştı. 'Yeryüzü Taksim', ikinci öykü kitabı. Son öykü kitabı 'Tamiris'in Gece Suçları' ile de Yunus Nadi 2006 Öylkü Ödülü'nü kazandı. Sezer Ateş Ayvaz ile yazarlığını ve öykülerini konuştuk. SAYFA 6 dırması büyülüyor beni. Sırtına gölgeler ilişmiş sözcüklerin, dünyaya karşı çıkışlarına bayılıyorum. Ama, zor bir ilişki bu, kimi zaman romantik, kimi zaman kederli, çoğu zaman da hırpalayıcı olabiliyor. Bu tuhaf bağın, yazmamı sağlayan esas neden olduğunu sanıyorum. Kimbilir? Belki de yanılıyorumdur. Edebiyat; dünyayı, yaşananları anlamlandırmada, her zaman temel bir ifade biçimi oldu, benim için. Yazmaya, şiirle başladım, sonra öyküye yöneldim. Hemen ardından, denemeler, eleştiri yazıları geldi. İlk yazım, ‘ Kaşık Düşmanı’ filmi için yazdığım, bir sinema eleştirisiydi. 1986 Abdi İpekçi Film Eleştirisi yarışmasında, övgüye değer bulundu. Bir yıl sonra, Cumhuriyet gazetesinin , kültür sanat sayfasında, ‘Büyüklere Rocky, küçüklere He man’ başlıklı yazım ve kitap tanıtma yazılarım yayımlandı. Bu arada, öyküler yazıyordum, ilk öykü dosyam, ‘Bütün Oteller İstanbul Palas’ Akademi Kitabevi’nin ilk yapıtlar için verdiği öykü başarı ödülünü kazandı. Aynalarda Yaz, o dosyaya birkaç öykü eklenerek oluştu. İkinci öykü kitabı gecikti biraz. Çünkü, öykü yazmaya devam etmekle birlikte, zamanımın çoğunu, ‘Türk romanında değişen bir paradigma: Politik roman’ konulu doktora tezi çalışmasına ayırmıştım. Yeryüzü Taksim, gecikmiş bir ikinci kitap oldu böylece. EN İYİ ANLATICI 'Aynalarda Yaz', 'Yeryüzü Taksim' ve son olarak da ‘Tamiris’in Gecesuçları’… Üç kitabınızın da ortak noktası öykü olmaları. Tür olarak öyküyü seçmenizin nedeni nedir? Sanırım, öykünün, özgür, serüvenci yapısı çekiyor beni. Dünyanın bütünlük algısını yitirdiği bu zamanda, yaşananları duyulur kılmada, en olanaklı tür olarak görüyorum öyküyü. Klasik öykü sınırlarını aşan, sadece olay örgüsüne dayanmayan bir biçim geliştiriyor günümüzde. Roman, artık, ahlaksal, akılcı, açıklanmış bir dünya kurma endişesinden uzaklaşsa da, öykü kadar asi gelmiyor bana. Parçalanmış zamanın en iyi anlatıcılarından biri öykü, bana kalırsa. İmgelem gücüne dayanarak, sezdiren, soruları, estetik olarak çoğaltan, bir yapı geliştirebilir. Her yazar, tür kısıtlamasına gitmeden, yazmak istediğine uygun, biçimi, kurguyu, kurmacayı seçer elbette. Ben öyküyü seçtim, bugüne dek. 13 öyküden oluşuyor yeni kitabınız… Birbirinden bağımsız 13 öykü gibi algılansa da en başta, okudukça an ? CUMHURİYET KİTAP SAYI 853