Katalog

Tavukçuluk hedef tahtası Mücteba BİNİCİ (Veteriner Tavukçuluk Derneği Genel Sekreteri) undan bir süre önce gece televizyonda kanalları dolaşırken Sayın Tarım ve Köy İşleri Bakanı Sami Güçlü’nün birkaç gazetecinin sorularına yanıt verdiğini ve tarım ile hayvancılık sektörünün içinde bulunduğu koşulları anlatmaya çalıştığını gördüm. Sayın Bakan bir soruyu yanıtlarken ‘‘Köy Enstitülerinin kapatılmasının köyden başlayan gelişmeyi kırdığını, köyde yaşayan insanlara refahı götürmede sıkıntı çekilmesine neden olduğunu v.s’’ anlattı. Sunucu ‘‘Sayın Bakan Köy Enstitüleri bu şekilde savunmanız siyasetten geleceğiniz açısından sıkıntı yaratabilir’’ deyince Sayın Bakan şöyle konuştu: ‘‘Cumhuriyet kurulduğundan beri köye yönelik fazla bir projenin olmadığını, bunlardan en önemlisinin Köy Enstitüleri, eleştirilse bile KöyKent projeleri vs. olduğunu, bu nedenle ben bu okulların kapatılmasını uygun bulmuyorum, ama işin içine ideoloji girmesini de doğru bulmuyorum.’’ Cumhuriyet kurulduğunda nüfusun yüzde 8085’i köylerde, yüzde 1520’si ise kentlerde yaşıyordu. Aradan geçen seksen yıl boyunca köylerde yaşayan nüfusun oranı yüzde 35’e düşmüş, kentlerdeki ise yüzde 65’e yükselmiştir. Maalesef bu oran gelişmiş ülkelerin B oranları ile hiç karşılaştırılmayacak durumdadır. Örneğin, ABD’de köyde yaşayan nüfus oranı yüzde 34, Avrupa Birliği ülkelerinde ise yüzde 78 civarlarındadır. Cumhuriyeti kuran yüce Atatürk ve arkadaşları sermayesi olmayan ülkemizin kalkınması için her sektöre yönelik devletin kurumlarını oluşturmuşlardır. Örneğin, madenler ile ilgili olarak MTA, Etibank vs., bankacılık, tekstil vs. sanayi ile ilgili olarak tüm kurumları kurarak koşullar içerisinde yaşama geçirilmiştir. Köyde yaşayan insanlar için haralar, Tarım Kredi Kooperatifleri, Tavukçuluk Araştırma Enstitüsü, Veteriner ve Zirai Araştırma Enstitüleri, Yem Sanayi fabrikaları, fakülteler, bilim insanlarının yurtdışına gönderilmesi vs. tüm çalışmaları yapmışlardır. Köylerde bugün için gerek bitkisel üretim gerek ise hayvansal üretim ilkel koşullarda yapılmaktadır. Entansif (yoğun) üretim olmadığı için bitkisel üretimde dönüm başına alınan ürün ya da hayvansal üretimde hayvan başına alınan et ve süt miktarları gelişmiş ülkelere göre günümüzde çok geri kalmıştır. Köyde yaşayan insanlara üretime yönelik doğru dürüst elle tutulur hiçbir eğitim programı olmamıştır. Sonuçta, son elli yıldan beri uygulanan programlar nedeni ile köyde yaşayan insanlarımız dünya ile rekabet etmekten çok uzaktır. Bu sektörler içerisinde tarım ve hayvancılık alanında son yirmi yılda atak yaparak kendi sermayesi ile yatırım yapan tek sektör tavukçuluktur. Tavukçuluk sektörü köyde yaşayan insanlarımıza üretim yaptırarak kazanç sağlamalarına yol açmıştır. Buna rağmen tavukçu luk sektörü devletten hiçbir katkı alamamış, fakat devlete istihdam, vergi, katma değer ve dinamizm gibi katkılar sağlamıştır. Bugün ülkemizde iki milyona yakın insan bu sektörden yaşamını kazanmaktadır. Fakat bu sektör son zamanlarda konu ile ilgisi olmayan kişilerce hedef tahtası seçilmiş, karalanmış ve maalesef birkaç şirketin batmasına, şirketlerin sermaye birikimlerinin azalmasına neden olmuştur. Halbuki Anadolu toprakları ile sınırları bulunan ülkelere çok uzaklardan ABD, Brezilya gibi ülkelerden tavuk ihracatı yapılırken ülkemizden yapılamamaktadır. Tavukçuluk sektörümüzde bazı şirketlerimiz Avrupa Birliği ülkelerine ihracat için ön izin almalarına rağmen bir takım nedenlerle ihracat geçekleştirememektedirler Sektörümüz ve sektörde çalışan tüm insanlarımız bilgi birikimi olarak dünya ile rekabet edecek durumdadır. Ülkemiz rekabet koşulları oluşturulduğu sürece dünya ülkeleri ile tavuk üretimi ve satışında rekabetçi olacaktır. Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran yüce Atatürk ve arkadaşlarının istemlerinden en önemlilerinden biri olan köyde refahı Türk özel sektörü kendi gayreti ile başlatmış ve devam ettirmektedir. Avrupa Birliği, Türkiye ile müzakerelerde köyde yaşayan nüfusun azaltılmasını bir ön koşul olarak dayatmaktadır. Keşke bu çalışmaları bizler daha önce başlatmış olsaydık, refahı, üretimi, kentte ne varsa köyde de onun olmasını sağlasaydık, bugün önümüzde bulunan birçok problem şimdilerde hiç olmayacaktı. Tavukçuluğun sorunları hükümete aktarıldı NKARA (Cumhuriyet Bürosu) Tavukçuluk sektörü temscilcileri, yaşadıkları sorunları Başbakan Yardımcısı Abdüllatif Şener’e anlattılar. Mart ayında yapılan ve TOBB Başkanı Rifat Hisarcıklıoğlu’nun da katıldığı toplantıda, tavukçuluk sektörünün sürekli olarak kan kaybettiği vurgulandı. Sektör temsilcileri toplantıda özetle şu görüşleri savundular: ‘‘Tavukçuluk sektörü, son 10 yılda hızla gelişen bir sektör olup, yıllık cirosu da yaklaşık 3 milyar dolar civarındadır. Ülkemizin kırmızı et üretim açığı nedeniyle ortaya çıkan hayvansal protein eksiğini başarıyla kapatıp ülke insanımızın beslenmesinde önemli rol oynayan bu üretim dalı sıkıntılı günler yaşamaktadır. 2004 yılı Ekim ayından itibaren tüketici talebinde yaşanan hızlı düşüş, fiyatları da hızla düşürmüştür. Ekim 2004’ten önce kilosu 2.500.000 TL.’ ye satılan piliç etinin fiyatı 1.300.000 TL’ye kadar düşmüştür. Oysa piliç üretiminin maliyeti 2.200.000 TL ’dir. Halen 800900 bin TL/Kg zararla yapılan satışlardan doğan haftalık zarar 13 trilyon liradır. Sektör tehlikeli biçimde A TOBB’da yapılan toplantıda tavukçuluk sektörünün içinde bulunduğu darboğaz Başbakan Yardımcısı Abdüllatif Şener’e anlatıldı. kan kaybetmektedir. Bugün yaşanmakta olan krizin bir sebebi de yılın son çeyreğindeki üretimin pazar talebinin üzerinde olmasıdır. Ülkemizin piliç üretimi 1 milyon ton sınırına dayanarak, yurt içi talebin üstünde bir üretime ulaşılmıştır. İhracatın önünün açılması krizin çözümü için en etkili çözüm olacaktır. Satışların düşmesiyle oluşan stoklar ihracatın başlamasıyla elden çıkartılacak ve sektör tekrar hareketlenecektir.” Sektör temsilcileri üretim maliyetlerinin çok yüksek olmasının da tavukçuluğa zarar verdiğini sözlerine eklediler. 22