Katalog

¥ bildirgesi olarak kesin ve yalın biçimde ilan edilmesidir. Bildiriye göre “Yurdun bütünlüğü, ulusun bağımsızlığı tehlikededir. Ulusun bağımsızlığını, yine ulusun kesin kararı ve direnişi kurtaracaktır.” MANDA PUSUDA AMA NAFİLE! Ardından Erzurum Kongresi toplanır. Yayınlanan bildirinin 2. maddesinde “Osmanlı ülkesinin bütünlüğünün ve ulusal bağımsızlığının sağlanması”ndan ve 7. maddede “..devlet ve ulusumuzun içerden ve dışardan bağımsızlığı ve yurdumuzun bütünlüğünün saklı kalmasından” söz edilir. Aralık 1918’de etkisini arttıran “güdüm”, “manda” düşüncesi sonraları unutulur. Atatürk’ün 19 Mayıs 1919’da Samsun’a çıkışından sonra tekrar gündeme gelir. Sivas Kongresi’nde uzun uzun tartışılır ve orada da çözülür. Ancak bu konu Atatürk’ü Sivas Kongresi’nden önce de yoğun bir biçimde meşgul etmiş ve güdüm yanlılarıyla Mustafa Kemal arasında birçok yazışmalara neden olmuştur. Bu noktada konuyu Sivas Kongresi’nden önce ve Sivas Kongresi’nde olmak üzere iki bölümde inceliyor yazar Alev Coşkun. Yazışmalara da tüm yönleriyle yer veriyor. GÜNÜMÜZ… Gelelim Yeni Mandacılar’a… Günümüze yaklaşalım… 1990’ların başında Sovyet Rusya’nın çöküşü, iki kutuplu dünyadan tek kutuplu dünya düzenine dönüşümü gerçekleştirir. Tek kutuplu ve ABD eksenli sistem, küreselleşme ya da globalleşme adı verilen yeni bir dünya düzenini dayatır da dayatır.. Ulus devletlerin yıkılışı için mücadele başlatılır. ABD, tek kutuplu dünyada süper güç olarak ortaya çıkar. AB, Amerika’nın temel çizgisinde yerini alır. Dünya Bankası, IMF, OECD ve Gümrük Birliği (GATT) gibi kuruluşlar ulus devlet üzerinde, ama özellikle gelişmekte olan ülkeler üzerinde tam bir yaptırım gücüne sahip olurlar. Bütün bunlar size çok tanıdık geliyor değil mi? Alev Coşkun bu hususlara açıklık getiriyor kitabında. Ülkemizin AKP dümeninde ne noktalara çekildiğini ve hangi şer odaklarının hedefi haline getirildiğini gayet güzel özetliyor. CIA’DAN PES DEDİRTEN YORUM! Anımsayın, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, “Önümüzdeki ay Amerika’ya gideceğim, bir danışayım sonra karar veririz” diyebiliyor. Birçok yazar, bu tutumun manda yönetimini çağrıştırdığını defalarca yazdı. Bugün de kimi edebiyatçılarımız, “Türklerin kendi başlarına adam olamayacaklarına” ilişkin fikirleri tazeliyorlar. ABD de zaten, “Dinciİslamcı” AKP aracılığıyla Türkiye’nin adeta tepesine çökmüş, bir bakıma “mandaterliğini” gerçekleştirmiş durumda. İşte sayısı pek bir bol Yeni Mandacılar bunlar… Seç beğen!.. Alev Coşkun, dış dünyanın kirli emellerini hâlâ tüm hızıyla nasıl sürdürdüğünü açık eden demeç ve tahlillere de yer veriyor kitabında. Özellikle 1990’da yapılmış olan bir tanesi var ki kelimenin tam anlamıyla pes dedirtiyor! ABD’nin bir zamanlar Türkiye’deki CIA İstasyon Şefi Graham Fuller 1990 sonrası yaşanan hızlı değişim için şöyle konuşmuş, aynen alıntılıyorum: “Dünyada hiçbir lider ne G. Washington, ne Nehru, ne Lenin, ne de Gandi gibi sonsuza dek yaşayabilecek ürün veremedi. Liderler ölüyor. Önce bedenleri, sonra zaman içinde düşünceCUMHURİYET KİTAP SAYI 955 leri siliniyor. Oysa İncil ve Kuran yaşıyor. İşte Mustafa Kemal’in başına gelen de, her tarih yazmış liderin başına gelenden farklı değildir. Bu nedenle, Türkiye, İslamın günlük yaşamdaki yerini almasını yeniden düşünmelidir.” 1990’da yapılan bu tespit gösteriyor ki, 2008’de de Türkiye Cumhuriyeti’nin temellerinin dinamitlenmesi yönündeki hareket bir tamam sürüyor. Siz bakmayın AB, ABD şakşakçılarının her gün yeni rakamlar açıklayıp, yok enflasyon kontrol altındaymış, yok tablo göründüğü kadar karanlık değilmiş, yok Türkiye AB yolunda emin adımlarla ilerliyormuş (taviz üstüne tavizle nasıl oluyorsa artık) dediğine. Tarih tekerrür ediyor, üstelik bu sefer devletin en üst kademelerinden el uzatılarak.. ESKİYENİ MANDACI BOL, SEÇ BEĞEN! Kim bu Yeni Mandacılar? Alev Coşkun’un belge ve tanıklarıyla ortaya koyduğu kitabında her şey apaçık ortada. Yeni Mandacılar ikinci cumhuriyetçidirler. Misaki Milli sınırlarını parçalamak isterler, bölücüdürler. Atatürk’e karşıdırlar. Kemalizm’i hiç sevmeyen, laiklik ilkesini beğenmeyenlerdir, dindar değil ama dincidirler. Körü körüne AB’ye bağlıdırlar. AB fonlarından beslenirler, ABD ve Avrupa vakıflarınca desteklenirler, Karen Fogg’un yetiştirdikleri, Soros’un çocuklarıdırlar. Alman vakıflarını çok severler. 301. maddeye çok sinirlenirler. ABD âşığıdırlar. Onlara göre Küreselleşme müthiş bir şeydir, ulus devlet olgusu ise yok olmuştur. Aksini savunursanız, Küreselleşme olgusunu anlayamayacak kadar cahil kaldığınızı, şoven milliyetçi olduğunuzu ileri sürerler. Onlar PKK’yi terörist örgüt kabul etmeyenlerdir. Kıbrıs’ta “ver kurtul”cudurlar. Büyük Ortadoğu Projesi’ni savunurlar. ABD’nin Irak’a, Afganistan ve Pakistan’a insanlık namına girdiğini; Irak’a demokrasi getireceğini ileri sürerler. Onlara göre Türkler 1 milyon Ermeni’yi katletmiştir. Türkiye’nin çok önemli ve stratejik bir bölgede olduğunu, bu nedenle Türkiye’nin yönetiminin “Türklere bırakılamayacak” kadar ciddi olduğunu belirtir, yazar, çizerler. Kuzey Irak’ta kurulacak bir Kürt devletinin Güneydoğu Anadolu’dan toprak almasını doğal görürler. Ya da anayasa değişmeli, TürkKürt federasyonu kurulmalıdır. Hatta, yeni anayasayla Türkiye eyaletlere bölünmelidir. Tabii ya, onlara göre en güzel yönetim budur. MANDACI AKP SEVER! AKP’yi çok severler. Onlara göre AKP reformcu, ilerici, dönüşümcü, AB’ci bir partidir, asla dinci bir parti değildir. Demokrasiyi sadece dört yılda bir yapılan seçimlere endekslerler. Seçimler sonunda AKP yüzde 47 oy aldığına göre her şeyi yapabilir, her kanunu değiştirebilir, yargıyı tarikatlaştırabilir, çünkü demokrasi budur. Bunlara göre türban takmak özgürlüktür, modernleşmedir; ama kendi eşiniz, sevgiliniz de türban taksın derseniz acayip çok kızarlar. Özelleştirmeye taparlar, yılların birikimiyle kurulan kuruluşlar, hemen satılmalı hem de yabancıya satılmalıdır. Bu liste uzatılabilir... Ne yazık ki uzatılabilir… ? [email protected] Yeni Mandacılar/ Alev Coşkun/ Cumhuriyet Kitapları/ 188 s. SAYFA 5