Katalog

iir Atlası CEVATÇAPAN Ayşe BASRİ/ Şiirler/ Çeviren: Metin FINDIKÇI 'Karanfilden pencereler yapartm sana' /•* /— Msan 7960 Fas doğumlu. Arap Dili ve J r \ Edebiyat Fakültesi'nden mezun. Bir Cmm \J çok gazetenin kültür işlerinde ve edebiyat dergilerinde çalıştı. Mahmud Derviş şiiri üzeıine mastıryaptı. Fransız şiirinden birçok çevirisi bulunmaktadır. Ayşe Basri, ev işlerinden ve sıradanlaşan hayatından bunalarak kırk yaşındayken şiiryazmaya karar yerir. Böylece şairlik serüveni de başlamış olan Basri, ilk şiirieri yayımlandığında Fas'ta edebiyat çevreleri tarafından beğeniyle karşılanır. Beş yıl gibi kısa birzamanda üç şiir kitabı yayımlamayı başanr. Kitaplan: Akşamlar, Sönen Yangının Yüksekliği, Uykusuz Melekler ve Gûvercin Locası. KaranhkBlrKöşe Orası, günümden soyuldu çocukluğuma dönüyorum olduğum gibi oyuncak bebeklerin sandığını açanm kanlannı gerçek sahneye yayanm kadınlığımın karşısına erkeği oturturum dut ağaçlannı dikerim kukla gibi ince iplere bağlanm işime geldiği gibi konuşur konuştururum onlar beni tersler ben onlan dut yapraklanyla örttüğüm yüzlerine batınnm. . Düşen elmayı anmağan ederim beni lanetleyen kaderimi giyinirim. • Erkek bağınr kadın çığlık çığlığa, patlatınm sahne başıma yıkılır. Göz kapaklann perdesini kaldınnm resimden geri çıkanm boşunaağlanm... dudaklannı nasıl yaratayım bütün sözcükleri söyleyen yaklaştıkça? Bu karanlık köşe bana mı benzeyecek? Son Denlzcller Ey kanımdaki bu yolcu her daim göç halinde olan esinti yolculuğuna kanat olan çoğalışın kalbin tünelinde kayboldu toz yollannda savruldu ve yorgun bağnnda; hüznünü hüznüme harmanlanm bıçak ağzında uyuması için. Ey telaş içindeki adımlar yolculukta konaklayan sana mutiuluğu nereden satın alsam aşkın yangını geri dönsün mavi memeler seninle ustalaşsın diye, kalp sıkıntısı beklentimi yansıtır. Yaran ellerimde kayboldu ve onunla yolculuğun yandı. Sürekli olan yolculukta ıslak bir heybe eşlik eder sen göç ederken. Dedim: Seni gözlerimdeki durum gibi kaybederim ve göz kapaklanmı üstüne kapatınm. Seni kalbimin bahçesine ekerim anlan rüzgâr savurmadpn. Karanfilden pencereler' . a; T sana. Sana bu bedenden haliçler/adalar/denizcik r dağlar/sessiz akşamlar varatınm, yolculuklarda denizciler s^nin şarkı söyler. Ozlediğimde seni geri ge -en C U M H U R İ Y E T K T A P SAYI 1047 uzak denizlerin ardından yol olmayan oyalann yollan altından. Iki yolculuğun arasında kapanmayan heybelerde yayılır bu kalp. Beklentilerimin kıyısında uyurum umut ederek benimle bekleyen bu martıyla seni yalnız bırakmayız. Soyum dönüşüne kadar uzanır. Son günlüklerini yazanm son arzuyla sonsuzlaşınm son zafer olan son hüznün. Kimseyi Beklemlyorum Kimseyi beklemiyooım Her sabah bana güneşin kapısını açacak Veya her akşam bana ayı balkonuma asacak Veya bir yerlerde benim tabutumu taşıyacak Veya beni tesadüfen çıplak bekleyecek Kimseyi beklemiyorum Ancak Tenimdeki o bedeni duyumsuyorum Sonbahann kalbini taşıyan Gençliğime bu harfin nasıl yapıştığını öğrenirim Aşkın bütün nesnelerinde Akan bir nehrin kıyılannda veya Şiirin gerekliliğinde Şimdi dindirmiyor beni Kimseyi beklemiyorum Susuz sonbahanmın . Düşen yapraklannı Zamanın çiçeklerine kanşan. Ey kuşlar Komşu pencerenin camlannı gagalayın Bana sahip çıkacak sözcükleriyle dönün Gündoğumunu sevecek güneşin ayetiyle '•••••,•• Kimse olmayacak nesnelere gömülecek ' . Bana sahip çıkacak gökyüzünün ayetiyle Yann döndüğümde maviliğine. Balkonunu yalanlayacak umudun ayetiyle gideceğim Düşlerin ayeti kanşacak yastıkta Korkudan dişlerin birbirine vurunca. Bu sonbahann aynı sabahında Bağnmın kafesini açtım Kalbime Uç dedim, Bütün akşam senindir Aşk ne dişiydi ne erkek Bu yaşamın toplamıdır aşk. Sonra Dolu bardaktaki Hayatın anlamını içtim. Düs DemetJ Yaşadıklanmız anlatılıyor Rüzgânn uykusunu örtününce, Geleceğin düşleri dilimizi teslim alıyor Bu düşler benim Dünyanın yatağını düşler. Aya göz kırpıyordum Açık ve duygusal bir avluda, Parmaklann beni delirtince. Bir tapınakta ezilecekken Sallanan bulutlara binerim Gökyüzünün kapısını vururum Her şeyin üstünden atlayarak, Tannnın sözünden uzakta. Ovada çiçek olsaydım Kendi tohumumu yayar mıydım arzuyla Ben olsaydım, Mevsimleri degiştirir miydim? öten bütün kuşlar Göz kapaklanmın altında uyurken. Mutlu müjdeleri taşıyan , '• Bir şair olsaydım llkbahann renginden tadardım sözcükleri Mecazın hüznünü taradıkça. Ofkemden terii ellerimi sıkardım ' , v Tükürerek gösterişlere/ zamanla sonradan görme Insanlann öldürülüşünü işaret ederek Yatağımın bedenini sahiplenen Bana kurt kapanını hazıriayan. Yenilgi anlatılıyor Iki arada bir derede karşılaştığım Göğe baktıkça Avuçlayarak toprağı saran. Düşlerimi duygusallaştınnm Söylemeden mecazi anlamda Şiirlerimde. Bildiğim bir suda Eksilen ayı seviyordum Gelecekte aynı kaderi paylaşacağım, Onunla bölüşürdüm Yaşadıklanmı Hüznün cesaretiyle Hüznün yatağında Tufanın şehrini andığım gün. Romantik biri olsaydım Iki âşığın resmini yapardım Issız bir kıyıda Mavi ışıltıdan sözcükler sıcaklığından olurdu Bütün düşen dalgalarda. Ellerimi uzatırdım Suyun dostluğuna Avuçlanm birbirierine vurdukça. Balkona vuran güneşte Içinde renklerin oynaştığı Çocuklann bahçede oynadığı Dostluğunun ateşi içime her düştüğünde. Ellerimde Uyuyan sonbahar Kırkında Yolun yansı bilirim Bahçeye düşkün değildir artık gül. Kırkında Kuşlar yuvalanndan uçar Anılarda rakamlar yankılanır. Kırkında Penceredeki gölgeye döner ay Sönüklüğü gözlere yansımasın diye; Güneş bile Her sabah onun burcunu okur, Ayna güneşle akmadan Sonbahann başlangıcını seslenir. Sonbaharla Uyusan Beyaz saçlanm Yanağımdaki iki güle düşer, Kalbim solgunluğuna alışır Gözlerimdeki ışık söner. Sonbaharla uyuşuyorum Bütün hüzünlü şarkılar Ve albümdeki fotoğraflaria. Gec Kalınan Anlaşıldı Acıyla bilindi: Saç örgüsüyle teselli buluyordum Saçlanm her gece yastığımda dağınık Uyanlmadan Yolculuk yapıyordu bedenimde. Acıyla bilindi: Cadde sayfalanmın maskesi Sonbahar elmasını düşürdüğüm Sonkucakta Yenmesini Kabul ettim. Acıyla bilindi: Sonbahar elmasını düşürdüğüm zaman Toprağın tadı değişir yeniden Agzımda. KöriüflüAnmak Gözyaşı döktüğümde irkildiğimi hatıria Rüzgânn yatağını sallayarak Bulutumu yağdınr geleceğin kıvılcımına. Sonbahann önemli anlannı hatıria Solgun çayıriann arasında ezilen Bütün ağaçlardan özür dileyerek Kapıdan girerken şimdiyi hatıria Utanarak sustuğun yol boyunca Ancak, Andığın köriük nasıl geçecek Sonbahann korkusundan? • SAYFA 27