Katalog

restoran açtı. (Muzip kitabın çizgisi de yazısı da Birol Bayram’a ait.) 3745 KİTAP İÇİN’e en sık konuk ettiğim duayen yazar ve Yazarlar Sendikası eski başkanı Oktay Akbal’ı (19232015) yitirdik. Gerçekten önemli yazardı. “Ne bir sözcük eksik ne bir sözcük fazla” yazardı. Son yapıtı “Selimiye Bir Yokuştur”u, “2014’ün en iyi 10 kitabı” listeme almıştım. Ders kitabı şiddetindeki günceleri (Anılarda Görmek, Yeryüzü Korkusu, Geçmişin Kuşları, Tarih En Büyük Yargıç) birikiminin bir aynasıydı. 19651987 dönemine ışık tutan bu kaynaklara Cumhuriyet Kitap’ın sahip çıkacağına eminim. Oktay Akbal Usta da ışıklar içinde yatsın... 3746 “Kaç Yıl Oldu? 2015”tenFırat Budacı: Bir televizyon programına katılan Necati Şaşmaz, “Polat Alemdar Türk gençliğine nasıl örnek oluyor?” sorusuna, “Polat’ın hep yaptığı bir şey var, kitap okuyor. Ne zaman boşluk bulsa kitap okuyor... Polat’ın gücü okumaktan geliyor...” cevabını vereli 4 yıl, İşe gitmediği halde 5 yıl boyunca maden işçiliği kadrosundan maaş aldığı ortaya çıkan Zonguldak İl Genel Meclisi’nin AKP’li başkanı Muzaffer Kalaycıoğlu, “O kadar ayrıcalığımız olsun,” diyeli 7 yıl, Bursa’yı ziyaret eden Recep Tayyip Erdoğan, Başbakanlık otobüsünden fırlattığı hediyeyle bir çocuğu kafasından vuralı 6 yıl olmuş... 3747 Samsunlu ressam Şeyda Gürsoy Çoban’ın Samsun’da açtığı ve ses getiren serginin “Kadın Elinde Tütün” adlı katalogu, beni zaman tünelinde nostaljik bir geziye çıkardı. 1960’larda Samsun Maarif Koleji’nde öğrenciydim. Okul yatakhanesinin altındaki sokaklarda konuşlanan tütün depolarının duvarları da Şeyda’nın “Fabrikada 1” adlı yapıtında olduğu gibi pastel sarı renkteydi. Sigara tiryakilerinin parmaklarına bulaşan rengi mi anımsatırdı? O dar ve ıssız sokaklardaki yoğun tütün aroması zamana esir düşmezdi. Gizemli sokaklardan hızlı hızlı geçerken ikirciklenirdim, tütün kokusu peşimden yetişip beni bayıltacak sanırdım. Galiba örnek öğrenciydim; sigara içmez, okuldan kaçmaz ve Anton Çehov okurdum. Çarşambaları okul yarım gündü. Dışarı çıkar çıkmaz Birtat Pastanesine, “sup” yemeye koştururdum. Hedefim nedense diplomat olmaktı. Ah, ne hüzünlü, güzel günlerdi... 3748 31.08.15! Korkut Akın okumayazma evime uğradı. Çantasında Edebiyat Nöbeti adlı bir derginin ilk sayısı vardı. Edebiyat Nöbeti’ni Bafralı edebiyat severler üstleniyor. Tasarımını da beğendiğim derginin önsözünde; kentte 1935’de, Halkevinin çıkardığı Altın Yaprak adlı bir derginin varlığını iki yıl sürdürdüğünü öğreniyor ve şaşırmıyorum. İlgimi çeken ilk yanı, 2001’de Bafralı ünlü karikatürist Bedri Koraman’la (19282015) yapılan söyleşiydi. Aklımdan çıkmayacak pasaja göre Yunanistan’da, Bafra’dan göç eden Rumların kurduğu NeoBafra adlı bir kasaba var ve gel de oraya gitme! (Ben Samsun Maarif Koleji’nde öğrenciyken rahmetli babam Fahamettin Altun Bafra kaymakamıydı. Hafta sonları minibüsle Bafra’ya giderdim. Sait Faik ve Yaşar Kemal okur, dünyanın en lezzetli pi >> delerini yerdim. “Bafra”, Türkiye’nin en çok satan sigarasının markası diye de gururlanırdım. Kızılırmak’ın denize döküldüğü noktayı benimsemiştim. Orada epik bir vedalaşmanın acısını duyumsardım. İlk iki romanımın anlatıcısı Sina Bafralıydı, hazret Samsun Maarif Koleji’nde öğrenciydi.) 3749 “Küllük Anıları”ndanNevzad Sudi Odyakmaz (19232014) “Yazın alanında seçme ad kullananlar, üstelik bu ad’la ün kazananlar çoktur kuşkusuz. Son kuşak ozanları, yazarları içinde şimdi usuma gelenler: Abdülkadir Meriçboyu (A. Kadir, Ali Karasu), Arif Damar (Arif Barikat, Arif Hüsnü), Mehmet Raşit Öğütçü (Orhan Kemal, Orhan Raşit, Reşit Kemal), Muharrem Niyazi Akıncıoğlu (M. Niyazi Akıncıoğlu), Cevat Şakir Kabaağaçlı (Halikarnas Balıkçısı), Özdemir Arun (Özdemir Asaf), Emrullah Birsen (N. İlhan Berk), Kemal Sadık Gökçeli (Yaşar Kemal), Attilâ İlhan (A.İ. Beteroğlu, Nevin Yıldız) Orhan Veli Kanık (Mehmet Ali Sel), Cahit Saffet Irgat (Cahit Irgat), Mehmet Kemal Kurşunluoğlu (Mehmed Kemal), Memduh Şevket Esendal (M.Ş., M.Ş.E, Mustafa Yalınkat, M. Oğulcuk), Fahri Celâl Göktulga (F. Celâlettin), Kemal Tahir (Cemalettin Mahir), Nazım Hikmet (Nurettin Eşfak, Nurettin Cemal, Mazhar Lütfi, İbrahim Sabri).” (İlhan Berk olarak tanıdığımız Emrullah Birsen’in aslında 1915 doğumlu olduğu da söylenir.) 3750 16.09.15! Nur’la, “Nuri İyem 100 Yaşında” portre sergisi için Evin Sanat Galerisi’ne koşturuyoruz. EvinÜmit İyem, usta ressamımız adına düzenledikleri “Nuri İyem Resim Ödülü” ile Türk resmine her yıl önemli bir katkıda bulunmayı da sürdürüyorlar. Sergi için nitelikli bir katalog hazırlanmış. (Kitap İçin’e alıntı yapmak için işaretlediğim pasajlar var.) Kataloga ben de kı(s)sa bir katkıda bulundum. “Bir Resimsever (G)özüyle Bir Usta: Nuri İyem” başlıklı yazımın finalidir: “Nuri İyem’in simgesi sayılan kırsal kadın portrelerinde ön plana çıkan o gözlerde, Anadolu bozkırının tepkisi, gizemi ve sorgulamasını görürüm. O portrelerin fonunda bir soyut resimcik mi gizlenmiştir? Aykırı renklerin symbiosisi çarpıcıdır ve adeta tuvaldeki her gözenek fırçayla teker teker okşanmıştır. Usta ressam, 60 yılda 2600 tablo üretmiştir ve onlar 1000’i aşkın koleksiyonu varsıllaştırır. “Türk resminin Orhan Veli’si kimdir?” diye bir anket yapılsaydı, derhal “Nuri İyem” derdim. Yüzüncü doğum yılında anısına derin saygıyla.” n Otoportre Nuri İyem KItap 5 Kasım 2015 25