Katalog

Th* # f iir Atlası CEVATÇAPAN Aleksandır ŞURBANOV/ Şiirler/ Çeviren: Kadriye Cesıir 'Büsbütün Aa ve Korku i l leksandır Şurbanov 1941 yılında Sofya'da £A doğdu. Yükseköğrenimini 1966 yılında # 1 Sofya Üniversitesi "Aziz Kliment Ohridski"nin Ingiliz Dili ve Edebiyatı Bölümünde tamamladı. 1967-70 arası Ingiltere'de yüksek lisans eğitimi gördü. 1995'te Sofya Üniversitesi - Ingiliz ve Amerikan Edebiyatı Kürsüsünde profesör oldu. Ülkesindeki birçok akademik, yazar ve çevirmenler örgütüne üyedir ve buralarda farklı yıllarda yöneticilik yaptı. The European Society for the Study of English, The English Association (Fel1ow), The Intemational Shakespeare Association, PEN Intemational vb. uluslararası forumlara üyedir. Akademik kariyeh geniş bir yelpazeye yayılan Şurbanov dünyanın birçok üniversitesinde ders ve leksiyon kurslan vermiş, bazılannda okutman olarak çalışmıştır. Londra, Sheffield, Leeds ve Roehampton (UK) üniversitelerinde de bulunmuştur. Amerika'da VVestminster College and Brigham Young University, Utah; the University of Texas, San Antonio; Tnıman State University, Kirksville, MO; The North-Westem University, Chicago; the University at Albany, NY; Fitchburg College ve Boston University, The American University, VVashington DC (USA) vb. çalışmıştır. Akademik çalışmalannın yanı sıra Aleksandır Şurbanov ülkesinde şair olarak da tanınmaktadır. Ulusal şiir ödülleri vardır. Şiir kitaplanndan bazılan şunlardır: Üçüncü El, Sofya, 1977, Unutulmuş Bulutlar, Plovdiv, 1983, Insan Için Bir Yer, Sofya, 1987, Kar Çiçekleri, Sofya, 1994, Zamanın Çınlayışı, Sofya, 1997, Frost-Flowers, Phnceton, NJ, USA, 2001, Dikkat Kedi Var Bevvare: Cats - (Bulgarca-lngilizce, iki dilli seçki), Sofya, 2001, Penceremdeki Güvercin, Sofya, 2006. Aleksandır Şurbanov'un yaratıcılığının çok yönlülüğüne deneme, eleştiri ve edebiyat araştırmalan kitaplan da tanıklık eder. Bunlardan bazılan: Kara Kutu, denemeler, Sofya, 1998; Usun Düşü, denemeler,, Sofya, 1999; Painting Shakespeare Red: An East-European Appropriatio (Boyka Sokolova /7e), Nevvark: University of Delaware Press, London: Associated University Presses 2001.; Ingiliz Rönesansı'nın Poetikası, Sofya, 2002; Shakespeare's Lyricized Drama, Nevvark and London: Associated University Presses. Aslan gibi kükrüyor penceremin önündeki güvercin. Dizlerine yatıyor gökten inen dişisi. Can evinde Apokalipsis atıyor kuşun. Ateş tufanı kabarıyor kasıklarında. Indi inecek üzerine Doğu'dan yayılan kızıllık. Nedir bilmiyorum: dünyanın sonu mu, yoksa güneşin dirilişi midir bu başlayan. Buşeyler Bazı şeylere sahip olunamaz: yolumun üstünden uçan C U M H U R İ Y E T K İ T A P S A Y I 1 0 3 5 kırmızı demiryolu işçisi şapkası takmış ve göğsünü ağaç gövdesine dayayan ağaçkakana- yeşil körpe yosundan ceket giymiş ağaca- (yürü, yürü, devam et!), tomurcuk basmış dallara sevecenlikle vuran ilkyaz esintisine ve tanımadığım şu kızın çekıngen gülümserliğine, elimi otların arasına çeken ancak avcumda parlaklığını yitirip ihtiyar alnı gibi kınşıveren kestaneye... Bunlara sahip olunamaz düşüncesine alışmam gerekir artık. Her ne kadar sahiplenip esirgeseniz de yanlarından geçerek- başkaları için bırakmanız gerek. Geçkin Güz Shakspeare gibi kelleşmiş bir ağaç. Alt dallarından sarkanlarla kalakalmış. Dalmış sönmeye yüz tutan günbatımına: Out, out, out brief candle. Yüzde seksen sudur insan- dökülmesi ne denli kolay. Nıce şeyler vardır çok daha sert olan- hançer, kurşun, taş... Işten değildir testinin kınlması! Toplarsın parçalarını. Yasu? Işler içine tozun ve akar bularak yolunu. Kaynağına doğru. Büsbütün Acı -Büsbütün Korku Bir araba geçti hemen ardımdan ezip gitti karşıya geçmek üzere bir an için bulunduğum yerini bulvarın. Hiçbir yanım acımadı - artık orada değildim. Asfaltta tekerlek vınlamasını işittim sadece. Çekip gittiğimde de olacağı budur. Ne gelırse gelsin başıma orada olmayacağım. Acının ve korkunun tümünü bırakacağım sizin oralarda. Unutalım Karia yüklü, küçük bir dalın altından geçeyim derken, indiriverdi şapkamı. Takılıyor-şaka- unutalım isteğinde- sırtımızı bükmüş kışlann ağırlığını. Yaprak Dökümünden önce Ellerimin üstü gibi kızıl bir küfü kuşanıyor kestane ağaçları. Sabah güneşiyle ışıyor, hiç olmadıklan kadar güzeller şımdi. Ancak biz biliriz birbirimizi... Bakışarak, tek tek -kim bilir kaçıncıya- usulca saymaktayız kalan yapraklarımızı. Sahip Olma Sevecenlikle soyuyorsun elmayı. Evirip çeviriyorsun elinde yineleyerek. Bıçağın pek keskin. Elbisesi kıvrım kıvrım dökülüyor dizlerinden. Göz kamaştırıcı kırılgan bir beyazlık. Dudaklarınla çekiyorsun ilkin tazeliğini. Sonra çıtırdayan etine batırdın mı dişlerini- fışkınyor damağında tatlılığı. Ivecensindir artık, kendinden geçersin. Dişleyip yutarsın. Gittikçe daha derine, derinden dişlersin. Evirip çevirip yutarsın, yutarsın evirip çevirerekten. Ta ki kalbine inene dek. Çekirdeğimsi kaygan kabuksudur... Atarsın- bir çöpelektir. Yaşimdi? Dizlerinin önüne serdim benim olanı, okşadın sevecenlikle, o da elini yaladı - senin de oldu. Şimdi giderayak, çağırdığımda gidelim diye, dinlemiyor sözümü. Ne yapmalıyız onu? Unuttum uyarmaya seni- artık salt benim değil demeyi. Peri ile Deniz Koştu yalınayak kıyıdan martılann ve yelkovan kuşlannın kösnül bakışları altından, kuşandı denizin tiril tiril kıvrımlarla yuvarlak omuzlarından dökülen ta ufuğun ucuna dek harelenen ıpek elbisesini. Ve gülümsedi- çıplaklığını gidermişti. • SA YF A 23