Catalog

huzur ve özgürlük içinde olmasının hazzını görmek, hissetmek benim için çok anlamlıydı. Belki ülkelerinin bugün huzurlu olmasının faziletini, yaşadıkları güven ortamında hissedemeyen Özbekler de olabilir. Zira insanlar bazen ellerinde olanın değerini anlayamaz, yaşadıkları mutluluğun farkına varamazlar. Onu olağan bir şeymiş gibi düşünürler. Halbuki elimizdeki nimetlerin bilincinde olmamız bizi daha mutlu edip, huzurlu yaşamamızı, geleceğe umutla bakmamızı sağlayacaktır. Radikal dini akımlara ve batılı sivil toplum örgütlere izin vermeyen Özbek yönetimi, yine bu çevreler tarafından eleştiriliyor. Seçimin ‘demokratik olmadığı’ iddiaları Batı’dan geliyor. Kerimov yeni atılımlara hazır… yummuşlardır. Onlar Cezayir’de yine 20. asrın ortasında 1 milyona yakın Cezayirliyi öldüren emperyalist Fransa’yı her seferinde bağırlarına basmışlardır. Onlar demokrasi getireceğiz diye Irak’ı işgal edip 1 milyona yakın Iraklıyı öldürüp, işkenceye tabi tutmuştur; hem işgal hem de işkenceler olanca hızı ile devam etmektedir. Onlara göre onlar her şeyi yapabilirler, ama eleştiri katiyen kabul etmezler. Onlar demokrasi adına her türlü haksız, gerçek dışı eleştiri yapmayı adet haline getirmişlerdir. Onların medeniyet ve demokrasi anlayışları, iki yüzlülük, yalan ve çifte standartlar üzerine kurulmuştur. Hele kendilerine teslim olmayan liderlere karşı dezenformasyon ve eleştiri onların geleneksel taktiklerindendir. Bu nedenle, eğer bu seçimlerle ilgili eleştiri yapma küstahlığını gösterirlerse, aynayı ABD’ye doğru tutsunlar. Hatırlanacağı üzere ABD’de, 2000 yılında, Bush ile Al Gore arasındaki başkanlık seçiminde Amerika toplamında Al Gore yaklaşık 51 milyon, Bush 50,5 milyon oy almış iken, sonuçları üç ay açıklayamadılar ve Bush’un Florida Valisi olan kardeşinin Florida oylarını üç ay sonra açıklamasıyla yeni Başkan belli oldu. Yani son yılların en büyük sözde demokrasi komedisi bu küresel demokrasi şampiyonasında oynanmış oldu. Demokrasinin önde gelen ülkelerinden olduğu iddia edilen Amerika’daki bu skandalı hiç kimse unutmasın. Başta Almanya olmak üzere Avrupa’nın birçok ülkesinde yarım asırdır ekonomik kalkınmalarına katıda bulunmuş Türklere yerel seçimlerde bile oy hakkı tanınmamış olduğunu da kimse unutmasın. Türklere reva görülen bu ikinci sınıf vatandaşlık olgusu unutulmasın. Onlar, batılı çifte standart şampiyonları Orta Asya’dan ellerini çeksinler. Orta Asya’nın, Türkistan’ın doğal C S TRATEJİ 17 zenginliklerine, bir zamanlar Güney Amerika’da yaptıkları gibi darbe teşebbüsleri ve komplolarla sahip olmaya kalkışmasınlar. Çünkü biliyoruz ki özellikle, eğitimli, alt yapılı Özbekistan halkı, seçtikleri dirayetli, bağımsızlık ve özgürlük yanlısı Devlet Başkanları ile olası komplolara, oyunlara izin vermeyecektir. Çünkü Özbek Halkı bağımsızlığını kazandığından bu yana kendini kendi seçtiklerince yönetmenin tadına varmıştır. Demokrasinin dünyada en güzel örneği, kendi kendini yönetmenin en güzel uygulaması olan Mahalle Vakıfları gibi kurumlar ve benzeri oluşumlarla bu tadı almıştır. Bu anlayış ve çizgide gerçekleştirilen kurumsal reformların, sosyal adalet ve sosyal güvenliğin sağlanması, ekonominin çok ciddi gelişmeler göstermesi mümkün olmuştur. Bütün bunların temelinde istikrar ve güven ortamının oluşturulması yatar. Özbekistan bunu başarmıştır. Başkan Kerimov, dışarıda da, dik duruşuyla, saygın ve sözü dinlenir bir Özbekistan yaratmıştır. Özbekistan’ın Orta Asya’da da özgür bir toplum ve demokratik yönetim yaratması da bütün Asya’ya ayrıca ümit ve cesaret verecektir. Bütün bunların sonucunda Özbek halkının, sosyal gelişme ve başarıyı sandıkta desteklemesi gibi bir durumun ortaya çıkması kaçınılmazdır. Bunun paralelinde de huzur ortamında, düzeyli, yüksek kaliteli, olaysız geçen bir seçim olmuştur. Özbek halkı ikiyüzlü (hipokratik) batılılara sandıkta adeta ders vermiştir. Özbek halkı, bütün dünyaya, birlik içinde olduğunun mesajını da vermiştir. Özbek halkı, olgun mizacı ile doğru yolda olduğunu da tüm dünyaya göstermiştir. Özbek halkı, batılılardan demokrasi adına bir şey öğrenmeye ihtiyacı olmadığını ortaya koyarak, geçiş dönemini geride bıraktığını ve artık sıçrama aşamasına geçtiğini, bundan sonra çok daha iyi bir ekonomik düzeye kavuşmaya hak kazandığını dosta düşmana ilan etmiştir. Özbekistan gerçekleştirmiş olduğu demokratik seçimlerle ve sahip olduğu kendi öz sivil toplum kuruluşlarıyla çıtayı ne denli yükselttiğini de ispat etmiştir. İSTİKRAR VE DÜZEN Bugün dağılmış olan Sovyetler Birliği topraklarındaki nadir huzur içindeki ülkelerden biri olan Özbekistan bu özgürlüğü yaşıyorsa, bunun Özbekistan’ın ileri görüşlü, dirayetli lideri Devlet Başkanı İslam Kerimov sayesinde olduğunu burada tekrar tekrar ifade etmek gerekir. Çünkü bugün yürütülen istikrarlı politika ve oluşturulan istikrarlı düzen sayesinde Batılı Sivil Toplum Kuruluşlarının ortalığı karıştıramadığı bir ortam yaratılmıştır. Batılılar, sömürgeci zamanlardan bu yana ustalıkla sürdürdükleri, toplumları egemenlikleri altına almak için kullandıkları her türlü oyunu bugün, insanların en kutsal yönlerine, vicdanlarına, ruhlarına hitap eden din unsurunu da alabildiğine kullanarak sürdürme politikasını stratejilerinin en baş unsuru yapmışlardır. Bu stratejileriyle, ülkelerde ya Ilımlı İslam adıyla, laiklikten uzaklaşma olanağı veren sistemleri yaratarak ya da yeri geldiğinde doğrudan radikal dinci örgütleri destekleyerek ortalığı karıştırmaktadırlar. Bunun bir örneğini 2005 yılında Özbekistan’ın Andican kentinde gördük. Dış destekli terör örgütleri Fergana Vadisi’nde terör ile amaçlarına ulaşmak istediler. Hedef yabancı güçlerin kontrolünde bir radikal din devleti kurmaktı. Eğer başarsalardı Özbekistan halkı bu seçimde güle oynaya sandık başına gidip özgürce oyunu kullanamayacaktı. Muhtemelen ülke 3’e bile bölünebilecekti. Çünkü emperyalist politikaların bugünkü taktiklerinden biri "ülkeleri bölerek, küçülterek kontrol altına al, büyük devletlerin yaşamasına izin verme"dir. Bu nedenle Özbek halkının, onlara istikrarlı, güven içinde hayatlarını sürdürme imkanı sağlayan İslam Kerimov’a müteşekkir olduğuna ve bunu da sandık başında kanıtlayacağına inanıyordum. Nitekim öngörülerim doğrultusunda seçim sonuçlarının galibi de "istikrar" oldu. Yukarıda değindiğim üzere gözlemci olarak bulunduğum oy verme merkezlerinde kimse kimseyi etkilemeye çalışmıyordu. Oyların gizli bir şekilde kullanıldığı kulübelerde, seçmenlere dört adaydan birine oy verme imkanı sunuluyor ve böylece demokratik anlayışın tam teşekkülü sağlanıyordu. Eğer önümüzdeki günlerde, özellikle batılı ülke gözlemcileri bu özgürlük ortamına gölge düşürecek açıklamalar yaparlarsa, bu onların çok sıklıkla uyguladıkları tarihsel ayıplarının bir yenisi olacaktır. Çünkü demokrasiyi ağızlarından düşürmedikleri halde batılı emperyalistlerin tarihsel birçok ayıbı vardır. Onlar kendi geçmişlerinin karanlığına bakmadan, onlara karşı dik duran, teslim olmayan ülkelere iftiralar atarlar. Birinci Dünya Savaşı esnasında Türkiye’yi içten, arkadan vuran Osmanlı tebası Ermenilere karşı müdahale eden Türkiye’yi soykırımcı ilan etmeye çalışırlar. Hatta bu konuda karşı çıkıp açıklama yapanları tehdit etmek için Fransa, İsviçre gibi ülkeler yasalar çıkarmışlardır. Yani tarihi irdelemek, incelemek, doğruları açıklamak hakkını bile size tanımazlar. Bunu sömürgeci, faşizan yöntemlerle yasaklarlar. Halbuki tarihsel gerçekleri tartışmak bilimselliğin gereğidir, demokrasinin gereğidir. Onlar 20. asrın sonunda sözde Avrupa medeniyetinin ortasında 10 binlerce Bosnalı Müslüman’ın öldürülmesine göz İslam Kerimov 30 Ocak 2008'de 70'inci yaşını kutlayacak olan İslam Kerimov, Orta Asya Politeknik Enstitüsü ile Taşkent Ekonomi Üniversitesi’nden mezun oldu. İş hayatına 1960 yılında Taşkent Tarım Makineleri fabrikasında başlayan, daha sonra Taşkent Uçak fabrikasında mühendis olarak çalışan Kerimov, 1983'te Özbekistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Maliye Bakanı, 1986'da da Devlet Planlama Komitesi Başkanı oldu. 1989 yılına kadar Komünist Parti’nin Kaşkaderya İl Başkanlığı görevinde bulunan İslam Kerimov, Haziran 1989'da Özbekistan Komünist Partisi Başkanı olarak tayin edildi. 24 Mart 1990'da Özbekistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Yüksek Kurulu (Parlamento) tarafından Özbekistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı seçilen İslam Kerimov, ülkenin bağımsızlığını ilan etmesinin ardından 29 Aralık 1991'deki Cumhurbaşkanı seçimini kazanarak Özbekistan'ın ilk Cumhurbaşkanı oldu. 1995 yılında halk oylamasıyla cumhurbaşkanlığı süresini 5 yıllığına uzatan, 2000 yılındaki cumhurbaşkanı seçimindeyse Fedakarlar Milli Demokrat Partisi’nden cumhurbaşkanı Kerimov adayı olan İslam Kerimov, Halk Demokrat Partisi adayı Abdulhafiz Celalov karşısında büyük bir farkla yeniden cumhurbaşkanı seçilmişti.