Katalog

olarak ortaya çıktı. Dikkatle bakanlar, ekonomi ve politikanın uzun yıllar kenara ittiği kitlelerde büyük umutlar yaratan bir hükümeti görebilirler. Morales seçildiğinde, Bolivyalılara verdiği, yerine getirilmesi gereken iki sözü vardı: Birincisi ülkenin doğal kaynaklarını doğalgazdan suya kadarözelleştiren, yabancı firmalara veren 20 yıllık serbest piyasa ekonomisi reformlarının hızla geriye çevrilmesi, İkincisiyse ülkenin anayasa ve temel yasalarını yeniden yazacak Kurucu Meclis’in kurulmasıydı. Evo Morales, 1 Mayıs 2006’da, "doğal kaynakların ulusötesi petrol şirketleri tarafından yağmalanmasının" sona erdiğini ilan ederek ülkenin gaz kaynaklarını kamulaştırdı. Yeni planın üç ana noktası vardı: Geçmiş hükümetlerin yabancı şirketlere verdiği şirket kontrol hisselerinin geri alınacağını açıklamak, yabancı petrol şirketleriyle yeni kontrat pazarlığını başlatmak ve yabancı petrol şirketlerinin Chavez vergisini yükseltmek. Bolivyalılar Kurucu Meclis’e delege seçmek için gittikleri sandıkta, MAS için yüzde 55 oy oranıyla –ki, en yakın rakibinin aldığının iki katı destek verdiler. Ama meclis toplantılara başlayınca, nasıl çalışılacağı üzerine çıkan anlaşmazlıklar, Bolivya’da derin politika ayrılıklarını yüz üstüne çıkardı. 8 Eylül’de 8 sivil örgüt Bolivya’nın dokuz eyaletinin dördünde bir günlük grev ve yol kapatma eylemi örgütledi. Kullandıkları sloganlar MAS ve Morales’in Neoliberalizme karşı Latin halklarının karşı duruşu bölgesel birliktelikleri de gündeme getiriyor. Küba, Venezuela, Bolivya AB benzeri bir birliğin yaşama geçirilmesini savunuyor. ABD karşıtı Daniel Ortega’nın Nikaragua’da yeniden seçilmesi, Latin Amerika’daki eğilimin son göstergesi. öndere oy verdi. Sandinista Ulusal Kurtuluş Cephesi’nin Daniel Ortega’sı, rakipleri iki sağcı adaydan daha fazla oy topladı. Nikaragua’daki ABD Elçisi Paul Trivelli ve geçmişte kontra saldırılarla yakın ilişkisi olan Oliver North dahil birçok ABD’li görevli, Ortega’nın seçilmesini önlemeye çalıştı: "Ortega’nın kazanması ülke için olabilecek en kötü şey", dediler; ama, Ortega seçildi. Bu sonuç, Nikaragualı seçmenleri korkutarak yönlendirmeye çalışanlara, ülke insanının "kendini yönetenleri kendilerinin seçme hakkı" olduğunu muhaliflere karşı kaba kuvvet kullanmak göstermiştir. Bu bakımdan Ortega’nın kazanması, istediği yönündeydi. Hükümet etmek ABD’nin seçimlere burnunu sokmaya çalışmasına toplumsal hareket örgütlemekten daha karşı kazanılmış bir zafer sayılabilir. başka becerilere gereksinme Ortega’nın seçim zaferini neoliberal duyuyor; Morales ve ekipleri, bu politikalara karşı duyulan hoşnutsuzluğun bir yeni duruma ayak uydurmaya göstergesi olarak algılamak ne kadar doğrudur? Bu çalışıyor. zafer Latin Amerika’daki Venezüella, Bolivya gibi ülkelerde esen değişim rüzgarlarına benzetilebilir. İKARAGUA Gerçi, neoliberalizme duyulan yaygın hoşnutsuzluk kesinlikle bir faktördü; ama, Ortega’nın Daniel Ortega, 10 Ocak kazanmasında başka faktörlerin oynadığı rolü de 2007’de, en son 1985anlamak gerek. Ortega toplumsalmuhafazakarlığı 1990 arasında yaptığı desteklemeye başladı; hiçbir ayırım yapmadan her Cumhurbaşkanlığı çeşit kürtajın yasaklanmasını onadı ve bu onama görevine, 16 yıl aradan sayesinde Katolik Kilisesi’yle karşılıklı desteği ve sayısız girişimlerden sağlamlaştırdı. Yüzyıldan beri geçerli olan sonra yeniden kürtaj yasasının en can alıcı kısmının dönüyor. çıkarılması kadın hakları açısından değerlendirildiğinde; Ortega’nın kazanması, geriye atılmış bir adım oluyor. Ortega’nın zaferi aynı zamanda, kısmen, eski Başkan Arnoldo Alemen’le yaptığı ikinci anlaşma ki birincisi Ortega ve Alemen’e Senatör dokunmazlığı verilmesi içindisayesinde oldu. Nikaragualılar Ortega ve partisi 5 Kasım’da sandık FSLN, Alemen ve başına gidip ABD’nin partisi Liberal desteklediği Harvard Constitutionalists Üniversitesi mezunu yani Liberal Eduardo Montealegre Anayasacılar’la yerine, bu eski devrimci anlaşarak, anayasa maddesinde öngörülen birinci turu atlamak için gerekli oy yüzdesini yüzde 45’ten yüzde 35’e indirdi. Karşılık olarak, Liderler yolsuzluk suçundan tutuklu toplu olan Alemen’in cezası halde... "belediye hudutları içinde Lula tutuklu"ya çevrildi ve zengin çiftliğine dönmesine izin verildi. Ortega neoliberal ekonominin temeline ciddi bir şekilde dokunmadan sosyal programlarla yoksullara yardım etmek istiyorsa, Fidel Castro ve Hugo Chavez’den yardım istemek zorunda kalacak. Yarıkürede bazı politik sorunlarla karşı karşıya olan Chavez, Ortega’nın kazanmasından çok hoşnut. Venezüella televizyonunda yayınlanan telefon görüşmesinde Ortega’yı tebrik etti ve "Eskiden hiç olmadığı gibi, şimdi Sandinista devrimi ve Venezüella devrimi geleceğin 21. Yüzyıl sosyalizmini kurmak için birleşiyor" dedi. Chavez’in sözleri gerçekten gösterişli, ama Ortega’yla ortaklığa benzer herhangi bir gelişme, ABD’nin Venezüella’yı bölgede yalnızlığa itme politikasına ters düşer. Ortega’nın, karşısındaki bu çelişkileri nasıl dengeleyeceğini zaman gösterecek. Öte yandan da, bir asırdan beri, ABD’nin, sürekli iç politikasına karıştığı bu ülkenin zaferi kesinlikle önemsenmelidir. C S N TRATEJİ 9