Katalog

YUNUS NADİ ARMAĞANI SbÇİCİ KURU1: Sabahattin Kudret Aksal, Melih Cevdet Anday, Doğan Hızlan, Tomris Uyar, Celal Üster. Bu dalda yarışmaya 619 yanşmacı katılmıştır. Birincilik ödülü Ayfer Tunç: 'Kadın olayını abartmıyorum' Adapazan, 1964 doğumlu olan Ayfer Turn ılk ve ortaokulu Adapazarı'nda lıseyı htanbul Ertnköy Kız I ısesı nde bılırdı htanhul Ünnersıtesı Snasul Bılfıler hakültesı mezunu 1981 den bu yıına icşıllı derfiılerde duzyırıhrı \avımlandı Bazı radyo oyunlan tslanbul Radvosu'nda seilendırıldı Halen haftalık bır dergıde çalışıyor Ayfer Tunç, oykuyu atmosfer kurcna sanatı ola yr rak tanımlıyor Oykulerınde yalnızlık temasına ve hayatın kıyısında kalmış insanlara" sıklıkla yer verdı ğını soyleyen Tunç ödulun kendısı ıçın gerçek bır surp rız olduğunu hıç adı duyulmamış genç bır yazar ola rak bu odulu kazanmasının dığergenç yazarların daha bir cesaretle yanşmalara başvurmalarına yol açaca ğını bundan buyuk mutluluk duyduğunu belırtıyor Öykuyu nasıl tanımlıyoraunuz? Slzln Içln ne ifade edlyor' Öyku benım ıçın çok ozel bır sanat Öykuye bon atmosfer kurmak olarak bakıyorum Ûyku atmosfer yaratma sanatıdır Ozel bır hava yaratmayı ve okuyu cuyu o havanın ıçerısınde gezdırmeyı duşunuyorum Bu özel hava, bu atmosfer, yasamınızda nasıl bır yansıma buluyor? Aslında gunluk hayatımda da atmosfer arıyorum ben Yaptığım tatılde yedığım yemekte, restoranda bıle bır atmosfer yakalama ısteğı böyle bır nuvc var ıçım de Benı/tyku yazmaya yoneltei şey yakaladığım ozel hava Öykunuzde yalnızlık teması ağır basıyor Kuçuk bir kentte, kendi adasında yaşayan sıra dışı blr kadın Suslü Yenge' Benım tum öykulerımde ağır basan bır yalnızlık Öğesı vardır Insanların yalnızlıklarının kendı başına bır atmosfer oluşturduğu yalnızlığtyla barışık yalnız lığıyla yaşayan ınsanların bu turden bır havalarının ol duğu kanısındayırr Bu da benı çok etkılıyor Benı ot kıleyen bır ıkıncı şey ıse marjınal olarak adlandıra bıleceğımız ınsanlar Ancak marjınalı gunluk dılde kullandığımız anlamda kullanmıyorum Herhangı bır nedenle herhangı bır açıdan hayatın kıyısında kalmış ınsanlar ı kastedıyorum Suslü Yenge' Içln bu iki unsur da geçerli Onu tanıyor muydunuz? Boyle bır kadın gerçek hayatta yok Bır ısım ola rak vardı sadece Çocukluğumda mahallemızdo duy duğum bu ad öyku yazma bılıncıne erıştıkten sonra benım ıçın bır atmosfer getırdı Yalnızlığı ve ukdelerı benırn ıçın çok onemlıydı Insanların ıçınde ukde ola rak kalan şeyler onlara dığer ınsanlardan ayrı bır hava verıyor Insanlardakı bu farklı havayı sezınlemeye ça lışıyorum sureklı olarak Öykuleme surecinde 'dil' slzln Içln ne anlam taşıyor? Oyku aslında dıl yaratma Turkçeyı çok severek kullanıyorum Dılde kesın ayrımlar duşunmuyorum hıç Kadın konulu bır yarışmaya bir kadın oykusuyle katıldınız Kadına ozel blr bakış açınız, kadının öykulerinizde özel blr yerl var mr> Hayır öykuİBrımde kadın erkek ayrımı hıç yap madım Yaratmak ıstedığım hava kıme aıtse onu yan sıtmaya çalışırım Ûzel bır sınıflandırma yapmıyorum Kadın olayını hıç abartmıyorum Önemlı olan ınsan lık durumu Kadın duyarlığı gıbı bır duyarlığım yok Sakh h, suslü yenge an' Zembıllı gö<,menıiı ıkıncı karısı Bır teslcğen gıbı arsı/, hor görülcn, tesleğen gıbı e/ılmedıkçe kokusunu salmayan, onsu/ olunmayan Uçuşan renklerın bırbırıne karıştığı bır hüzünlu lekeydı o, bır gölgc I utm<tk ıstesem pdrmaklarımın arasından akacak bır sıvıyı andınrdı Hüzündcn yapılmı^tı Huzünden ve kadınların btltün o hoi kokulu, bulutsu •»üslerınden A bır daha bakıyordum, renkler vardı canlı, çıl gın, tayyörünün ya da küpelerının rengınde, ama nasıl oluyordu da böyle hafıflıyordu, sılı nıyordu, anlayamıyordum Çocukluğumun tek şıırsı lotoğralı tahta, boyalı boncukları, şapka ları, /amana dırenen ım.e topuklu ayakkabılarıyla benım ı v ın >ımdı tepeden tırnağa azap, doğduğum yerın halkı ıçın delı sayılan bu ka dındı Oırıp vıkınadıjı, kapısını valmadığı cv yoktu onun Peşınden gıderdım gızlite üna gülmelerı, ala> etmelerı ıçıme dokunurdu, ağlaya cak gıbı olurdum Elıııde zembıl, haftanın yedı günü pazara gı den ve boş zembılle dönen bır goçmendı koca sı Bır tek ınsanla bıle gülerek kunu^tugunu gor medım Sarışın, yaşlı, ama güzel vüzUnde ın sanlara karşı her an parlayan bır öfkc vardı Meyvaların, (.ıveklerın karşısında gülen >umu şayan yuzünde ofkenın nasıl ycr bulabıklığıtu o zamanlar vok şaşardım Karısının peşınden ayrılmayan ı^ocuklar, onun gölgesını bık goı seler hemen dağılırlardı Küçük şelnrlerdt bıı beledıye parkı, bır Ataturk heykelı, bırbırını ke sen ıkı cadde mutlaka vardı ve halk bu cadde Htp yolların uıunda görürdüm onu köşe başlarında, dortyol ağı/larında Yaşadığı yerın lıep yabariLisı kalmii bu ydşlı kadın, kuçuk şeh rın &ıradanlığına ve gerılığıne gülunı, dü^en cs kımış tayyörlerı ve yalancı taşlı takılarıyla so kaklarda, sahncsını arayan cskı bır aktns gıbıy dı Kuı,ük şelınn lasası/ kadınlarını .ıcılanna ınandırınak n,ııı ya da yabdncılığından kurtul ınak, oıalı olmak ıvın sokak sokak dola^an gu lunv ıhtıyar kddındı Belkı deeskı sc\gılısınc an sı/ın rastlamak uınuduyla sokaklarda>dı Arkasından bakardım Bakardım da, o bu yük yabanulığın böylc bır şehırde hü/ün olııp gülünı, görunnıesını anlayamazdım Çocuktum o Aimanlar, paytonların fayton olduğunu, <,ok sonra, kıtaplardan öğrendım Süilu yenge butun evleıın davctsız mısafırıy dı O /aıııanlan sımdı bolluk zamanlarıymıs gıbı hatırlanm Belkı dc değıldı, aına mutlu gcven lıeı vocukluk bır bolluk /anıanıydı Suslu yen ge en vılgm renklerle boyanıyordu, ama butun renkler yıi/tunun beyazlığında ııçup gıdıyordu, gölgelcıı kalıyordu gerıye Yüzüne bakıyordum Desenler NURAL BİHDEN 29