Katalog

İlk romanımda, “Kurt Seyt&Shura”da ¥ espriyle, gülüşürdük. Ben de o zaman mumyalanıp yatağımda yatayım derkendimi yazar gördüm. Neden? Yanlış andim. laşılmasın çünkü kitap basılmadan önce Bir iki ciddi ameliyat oldu, o zaman vaAtillâ İlhan hoca aradı. Ondan öyle bir siyet falan yazmıştı ama ölüm fikriyle her methiye aldım ki artık kim ne dese uman başbaşa yaşayan insanlar olmadık hiç. rumda olmazdı. Dedi ki, “Nermin kardeş Zamanımı daha çok Pamir’e ayıracaktım, büyük keyifle okudum. Bu bir Dostoyevsöyle yaşayacaktık. Atölyemi oğluma devreki, bir Tolstoy tadında tam bir klasik kidiyordum, kitabımı her yerde yazarım natap. Herkes cesaret edemez. Tebrik ediyosılsa diyordum. Ve Pamir’e seninle dünyarum yolun açık olsun.” yı dolaşırız diyordum. Hazırlığımız da oy Sizi yazmaya iten dürtülere devam du. Oğlumuz balayına gidip dönecekti, aredersek. Sadece aşk değil, tarih, hayat tutdından biz yola çıkacaktık. Çok heyecankusu da var... Nasıl yazar, nelerden ilham lıydı. Atölyem beş senedir devam ediyoralırsınız en çok? Mesela “zihnimin kanatdu, son beş senedir bir gün tatil yapmaları” diyorsunuz bir yerde... Size yazdıran, mıştım. Neredeyse 11 ayda bir kitabım çıomuzlarınızdan istediğiniz zamana, mekâkıyordu, hiçbir yere gitmedik. Kısmet olna uçuran dürtüyü anlatırken... madı. Evet kalıcı olmak... Ama tabii yazdı Birbirinize kurduğunuz son cümle, ğım zaman kalıcı olacağını bilmiyordum, söylediğiniz son söz neydi? deneme yapmam lazımdı. Yazarlık adına Evde nikâh vardı, bizim de 34. seneyapmadım yani. Ben geçmişimle gelecemizdi, kutladık hep beraber çocuklarla. ğim arasında anlatabilecek son köprü olOnların düğün pastası kesildi, pastasını duğunu fark ettim yazmanın. Masal gibi yedi Pamircim. Tangomuzu yaptık, valsikulaktan kulağa anlatılan öyküleri vardı aimizi yaptık, öpüştük. Sağ kolum soğudu lemin. Çocukluğumdan beri çok büyülü, Bicikom bana öyle derdi beni çıkar yuheyecanlı gelirdi. Ne güzel roman olurdu karı yatır dedi, düğünü bozmamak için. derdim. Yukarı çıkarttım, koltuğa oturttum, gözleKökenlerimde Rus var, Prusya var, Kırine baktım ve yatağa yatmakla olacak iş rım var, Kafkas var, Romen var, Fransız değil seni hemen hastaneye götürüyoruz var. En yaşlımız anneannem hayattaydı. dedim. Ondan ne öğrenebilirsem öğreneyim ve Her şey 15 dakika içinde oldu. Pamiraile kütüphanesine bilgi bırakayım istedim cim vakit kaybetmeyelim seni arabayla heçocuklara. men götürsünler arkandan geliyorum O kadar girift ve yoğun bir duyguyla iki çünkü düğün kıyafetsene anneannemle çaleri üzerimizde. Onun lıştım ki ve arkadan son cümlesi “Sevgilim da iki sene ansiklopesen de benle gel”di. dik çalışma yaptım. 3 Düğmeleri falan patsayfa yazmak için gelatarak çıkarttım kıyarekirse 300 sayfa fetimi. Arabada kucaaraştırırım. İki sene ğıma yatırdım, hep çok muntazam bir uyanık tutmaya çalışaraştırma yaptım. İlk tım, konuştum ama üç kitap o çabanın fayda etmedi. ürünüdür. Best seller Yazmanızı hep oldum. teşvik etmiş... Tarihle, biyografi Çok. Bir de abartılerle, müzikle, müzislı bir iftihar edişi varyenlerin hayatlarıyla dı benimle. Oysa beni çok ilgiliyim. Genelaslında zamandan bile likle hazırlandığım kikıskanırdı, gözü arartap için beni besleyedı. Fakat bir tek yazcek kitapları okumayı dığım saatler onu hiç tercih ediyorum. Orrahatsız etmezdi. Partalama 11 ayda bir kimak ucunda odaya tabım çıktığı düşüNermin Bezmen şu sıralarda devam kitabı nülürse üretkenliğim girer, bir öper çıkar üzerinde çalışıyor. Yukarıda Gamze de fena sayılmaz. giderdi. Veya o gün Akdemir’le... çok gergin yazıyorSonra iki kitap arası sam o zaman telefon ederdi yan odadan ve kendime bir ay ayırırım ve soluk almadan beni sevdiğini söylerdi. Birbirimizi çok okurum. Çalışır gibi okurum. Her kitabım dinleye dinleye, anlaya anlaya yaşadık. için küçük bir defter tutarım, notlar düşerim. ATİLLÂ İLHAN’DAN METHİYE Doğa aşkı, siyasal, sosyal duyarlılıkları Önyargılar oldu yazarlığınıza deyim nız da yazdırdı, biçimledi sizi... yerindeyse “içtimai konumu”nuzdan dola Bunu en çok Akşam gazetesinde köşe yı... Yazmak için ille de fakir olmak gereyazısı yazdığım dönem hissettim. Sosyal kirmiş gibi... sorumluluklar, entelektüel sancıları gazete Önyargılar ah evet... Hep vardı, daha de bir okurla paylaşmak istediğiniz için son senelere kadar bile hep vardı. Binlerce daha öne geçiyor. O zaman gazete okuyuokurum var ve bu çok özel bir durum. şum da farklıydı, televizyon izleyişim de, Önyargıları benim güzel okurlarım ağırlıkaldığım notlar da daha farklı oluyordu. O larını koyarak hallettiler. Öyle ki daha dönem o yönümü çok daha derin hissetokumaya dahi yanaşmadan yargısını kesin tim, çok daha içselleştirdim. Ve orada koyanlar oldu. “Tahsilim, görgüm, kültüedindiğim bakış, sorumluluk, birikim kirüm, çalışma hırsım, üretkenliğim nedir, taplarıma da sirayet etmiştir diye düşünürüm. duygusallığım ne boyuttadır”ı hiç bilmeden etmeden özellikle uzağında kalmayı Şu an üzerinde çalıştığınız devam kitatercih eden bir kesim oldu. bınız hakkında biraz bilgi rica edelim.. Ama şu an çok mutluyum. Kitap daha 60 sayfasını bitirdim. Bundan sonra çok yeni dağıtıldı piyasaya, listelere üçünokur bunun devamını bekleyecek nitekim cü sıradan girmiş durumda. Okuruma çok kitapta da okurlarıma bu yönde bir söz veşükran borçluyum. Bir dostum, ‘soyadım riyorum. Balayı seyahatimize geri dönüşBezmen olmasaydı’ birçok romanımın lerle yer vereceğim temelde. ? ödül alacağını söylemişti. Umursamadım gamzeakdemir@cumhuriyet.com.tr çünkü en büyük ödülü okurum veriyor. Bizim Gizli Bahçemizden/ Nermin Kendinizi tam anlamıyla ne zaman yazar hissettiniz? Bezmen/ Doğan Kitap/ 396 s. CUMHURİYET KİTAP SAYI 1014 SAYFA 5