Katalog

Yıldızlar Şiir Atlası CEVAT ÇAPAN Vedad BENMUSA/ Şiirler/ Çeviren: Metin Fındıkçı Suskunluğu dilsiz bırakırım Rüzgârın beni bıraktığı gibi 969 yılında Casablanka’da doğdu. Fas’ta tanınan kadın şair ve ressamlardan. Casablanka’da her yıl düzenlenen “Uluslararası Casablanka Şiir Festivali”nin bir üyesi. Aynı zamanda bir edebiyat dergisi çıkarıyor. Şiirleri Fransızca ve İspanyolcaya çevrildi. Şarkılar söyleyerek Dans ederek, odana girerim… Kapalı kapıyı inletir adımlarım Gülün kanatlarıyla Dudaklarım üstünde gezinir, bunu Yaz, Yaz, Yaz… … … … Küçük gökyüzünde Irmağa yakın Ağzına yakın Yıldızlar şaşkın… İlkbahardan Uzak Kim 1 Bedenimi yakar Burada Toplanır Uzaklaşan ayrımlarda Suskunluğun dehşeti vurur Gerçek suskunluğu K a l ı r ı m Suskunlukla yanarak Gerçekle yanmış gibi Suskunluk anlamdan Çıkar Suskunluk soruyla Girer Suskunluğu dilsiz bırakırım Rüzgârın beni bıraktığı gibi Ellerin Beni ilkbahar dalından kopardı Bana deliliğin diline geri dönmeden İnanmaya hazırladı O yalnız şaşkınlığım: Gece Benim ve Senin aranda Bir aralık Dalgalarımın üstüne dolarsın Yıkıntılarının üstüne dolarım İkimiz karışırız Olmayan Bir cinayete Kovuluşum çalkalanışını yükseltir Bedenim gece iner Heyecanlı bir tüy gibi Utancımı örter ve Uyurum Pessoa Yenilenmeden araştırıyorum Gün içine Daldırıyorum parmaklarımı Paltoların sıcaklığını kıyaslıyorum Suda Penceremi güne daldırıyorum Gölgem rakibim Hangi düş onda asılıdır Beni öldürmeden önce Karanlığın köpüğünde Gün içinde Yüzümün suresini okursun … … Yüzümün olmayan suresini Cesaretimi açıyorum içime dolan Sonra kuşlar beni geçer Hevesimi almadan Çiçeklerin memelerine arıları bağlar Üstüme, büyürüm Belki de arılarla oluşurum Belki de çiçeklerin memelerini oluştururum Hevesimi alana dek… Bu Suyun Yatağı… Yatağımız Ben Suskunluk Bir defa yatağımda uyuduğunda Sabah Çocukluğumu uyandırdı Anılarımla Dans Eden Bu suskunluğu Bana kim indirdi? Benimle kim yarattı Gizi ürküten şiiri? Kanımda suskunluğun tuzunu Sana erittim Ve dedim: Bu senin denizindir Ey kayıp sevgili Dünyam sana inanmaktır Dünyam kokundur Dünyam vadide bir yaldız Veya gölgede aşkı büyüten Susan ruhunla zifafım Büyür Herhangi bir Yıkıntıda Sende durmak için Bu yatakta aktığında Gözlerim deniz olmasın Dalgaların oluşturduğu İpek ellerimden akmasın Sende durmak için: Kalbinde toplanırım ve uzaklaşırım Yolumun sana geldiğini duyumsarım Gökyüzü ve Yeryüzü gibi … … Bu suyun yatağı… yatağımız. Sen Suskunluğun kapıları Veya öfkenin yankısı Senin içindir bu Sevincin çığlığında Kandilin suskunluğu Ne caddelerin sessizliğindendir Ne de açık yolların Yıkıntılarından Yaşamımız suskunluğunu çizer Kalbimin üstüne Süzülen bir martı gibi Suskunluğun fısıltısı Güneşten Daha Beyaz Benim ve senin aranda durdu azıcık Senin böyle açığa çıkman bir armağan olmalı: Onca uğraştan sonra boş bir vazo İki iskemle boşlukta sallanan bir balkonda Ruhlarda mum Güneşten boşaldı beyazlık, beklenen İkimizin gizi yok oldu Ben değil miyim içindeki lezzet Anlamın içinde soyunduğu? SAYFA 38 CUMHURİYET KİTAP SAYI 948