Katalog

‘Büsbütün Acı ve Korku’ leksandır Şurbanov 1941 yılında Sofya’da doğdu. Yükseköğrenimini 1966 yılında Sofya Üniversitesi “Aziz Kliment Ohridski”nin İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümünde tamamladı. 196770 arası İngiltere’de yüksek lisans eğitimi gördü. 1995’te Sofya Üniversitesi İngiliz ve Amerikan Edebiyatı Kürsüsünde profesör oldu. Ülkesindeki birçok akademik, yazar ve çevirmenler örgütüne üyedir ve buralarda farklı yıllarda yöneticilik yaptı. The European Society for the Study of English, The English Association (Fellow), The International Shakespeare Association, PEN International vb. uluslararası forumlara üyedir. Akademik kariyeri geniş bir yelpazeye yayılan Şurbanov dünyanın birçok üniversitesinde ders ve leksiyon kursları vermiş, bazılarında okutman olarak çalışmıştır. Londra, Sheffield, Leeds ve Roehampton (UK) üniversitelerinde de bulunmuştur. Amerika’da Westminster College and Brigham Young University, Utah; the University of Texas, San Antonio; Truman State University, Kirksville, MO; The NorthWestern University, Chicago; the University at Albany, NY; Fitchburg College ve Boston University, The American University, Washington DC (USA) vb. çalışmıştır. Akademik çalışmalarının yanı sıra Aleksandır Şurbanov ülkesinde şair olarak da tanınmaktadır. Ulusal şiir ödülleri vardır. Şiir kitaplarından bazıları şunlardır: Üçüncü El, Sofya, 1977, Unutulmuş Bulutlar, Plovdiv, 1983, İnsan İçin Bir Yer, Sofya, 1987, Kar Çiçekleri, Sofya, 1994, Zamanın Çınlayışı, Sofya, 1997, FrostFlowers, Princeton, NJ, USA, 2001, Dikkat Kedi Var Beware: Cats (Bulgarcaİngilizce, iki dilli seçki), Sofya, 2001, Penceremdeki Güvercin, Sofya, 2006. Aleksandır Şurbanov’un yaratıcılığının çok yönlülüğüne deneme, eleştiri ve edebiyat araştırmaları kitapları da tanıklık eder. Bunlardan bazıları: Kara Kutu, denemeler, Sofya, 1998; Usun Düşü, denemeler, , Sofya, 1999; Painting Shakespeare Red: An EastEuropean Appropriatio (Boyka Sokolova ile), Newark: University of Delaware Press, London: Associated University Presses 2001.; İngiliz Rönesansı’nın Poetikası, Sofya, 2002; Shakespeare’s Lyricized Drama, Newark and London: Associated University Presses. A kırmızı demiryolu işçisi şapkası takmış ve göğsünü ağaç gövdesine dayayan ağaçkakanayeşil körpe yosundan ceket giymiş ağaca(yürü, yürü, devam et!), tomurcuk basmış dallara sevecenlikle vuran ilkyaz esintisine ve tanımadığım şu kızın çekingen gülümserliğine, elimi otların arasına çeken ancak avcumda parlaklığını yitirip ihtiyar alnı gibi kırışıveren kestaneye… Bunlara sahip olunamaz düşüncesine alışmam gerekir artık. Her ne kadar sahiplenip esirgeseniz de yanlarından geçerekbaşkaları için bırakmanız gerek. Geçkin Güz Shakspeare gibi kelleşmiş bir ağaç. Alt dallarından sarkanlarla kalakalmış. Dalmış sönmeye yüz tutan günbatımına: Out, out, out brief candle. *** Yüzde seksen sudur insandökülmesi ne denli kolay. Nice şeyler vardır çok daha sert olanhançer, kurşun, taş… İşten değildir testinin kırılması! Toplarsın parçalarını. Ya su? İşler içine tozun ve akar bularak yolunu. Kaynağına doğru. Büsbütün Acı Büsbütün Korku Bir araba geçti hemen ardımdan ezip gitti karşıya geçmek üzere bir an için bulunduğum yerini bulvarın. Hiçbir yanım acımadı artık orada değildim. Asfaltta tekerlek vınlamasını işittim sadece. Çekip gittiğimde de olacağı budur. Ne gelirse gelsin başıma orada olmayacağım. Acının ve korkunun tümünü bırakacağım sizin oralarda. Unutalım Karla yüklü, küçük bir dalın altından geçeyim derken, indiriverdi şapkamı. Takılıyorşakaunutalım isteğindesırtımızı bükmüş kışların ağırlığını. Yaprak Dökümünden Önce Ellerimin üstü gibi kızıl bir küfü kuşanıyor kestane ağaçları. Sabah güneşiyle ışıyor, hiç olmadıkları kadar güzeller şimdi. Ancak biz biliriz birbirimizi… Bakışarak, tek tek kim bilir kaçıncıyausulca saymaktayız kalan yapraklarımızı. Sahip Olma Sevecenlikle soyuyorsun elmayı. Evirip çeviriyorsun elinde yineleyerek. Bıçağın pek keskin. Elbisesi kıvrım kıvrım dökülüyor dizlerinden. Göz kamaştırıcı kırılgan bir beyazlık. Dudaklarınla çekiyorsun ilkin tazeliğini. Sonra çıtırdayan etine batırdın mı dişlerinifışkırıyor damağında tatlılığı. İvecensindir artık, kendinden geçersin. Dişleyip yutarsın. Gittikçe daha derine, derinden dişlersin. Evirip çevirip yutarsın, yutarsın evirip çevirerekten. Ta ki kalbine inene dek. Çekirdeğimsi kaygan kabuksudur… Atarsınbir çöpelektir. Ya şimdi? Dizlerinin önüne serdim benim olanı, okşadın sevecenlikle, o da elini yaladı senin de oldu. Şimdi giderayak, çağırdığımda gidelim diye, dinlemiyor sözümü. Ne yapmalıyız onu? Unuttum uyarmaya seniartık salt benim değil demeyi. Peri ile Deniz Koştu yalınayak kıyıdan martıların ve yelkovan kuşlarının kösnül bakışları altından, kuşandı denizin tiril tiril kıvrımlarla yuvarlak omuzlarından dökülen ta ufuğun ucuna dek harelenen ipek elbisesini. Ve gülümsediçıplaklığını gidermişti. ? SAYFA 23 Aslan gibi kükrüyor penceremin önündeki güvercin. Dizlerine yatıyor gökten inen dişisi. Can evinde Apokalipsis atıyor kuşun. Ateş tufanı kabarıyor kasıklarında. İndi inecek üzerine Doğu’dan yayılan kızıllık. Nedir bilmiyorum: dünyanın sonu mu, yoksa güneşin dirilişi midir bu başlayan. Bu şeyler Bazı şeylere sahip olunamaz: yolumun üstünden uçan CUMHURİYET KİTAP SAYI 1035 Aleksandır Şurbanov Ş iir Atlası CEVAT ÇAPAN Aleksandır ŞURBANOV/ Şiirler/ Çeviren: Kadriye Cesur