Katalog

yurdu. 'Ahlatlar uzakta, durgun ve kara/ Yalnız dervişleri kıraçlann/ Neden hep kederleri/ kederleri ve anıları çağınr sana/ (...) Orta Eğttim Sanat Enstıtüsü 1950 yıhnda ağabeyimle birlikte Antalya Erkek Sanat Enstitüsü'ne yazıldım. 1. sınıftan sonra TornaTesviye bölümünü seçtim. Makincleri sevmiştim. 1. sırufta bütün meslek dallan tanıtılır, 2'şer, 3'er aylık zaman dilimi içinde her mesleğin atölye çalışması yapılırdı. Demircilik bölümünde çeliğe su verilirken belli bir derecede ısıtılmış ve eğelenip, temizlenmiş çelik parçasırun yüzeyinden renklerin dalga dalga geçişini çocuksu bir hayranlıkla izlemiştim. Maddenin gizemli dünyası beni şaşırtmıştı.Renkten renge dönen çelik yüzeyi tan yerinin ağartısını andınyordu. Yıllar sonra A.Rimbaud'nun "Sarhoş Gemi" şiirindc,"Bir güvercin sürüsü gibi savrulan fecri" dizesini okurken o günkü heyecanı bir başka biçimde yaşadım. Su verilecek çeliğin yüzeyinden geçen 'güvercin göğsü rengi' dizedekı gibi savrularak geçiyordu.Yaşadığım ilk şiirsel duygu, şiirsel esrime... llk yıl yatılı okuduk. Sıla hasreti denen hastalığı o yıl tattım. Evimizi, anamı, babamı, köpeğimin özlemini çekerdim.Bu yakıcı, hasta edici bir duygu idi. Hemen her gece evimizin önündekı meşe ağacının dallanna tırmanmış, üzüm yer görürdüm kendimi. 'Artık bu düş değil işte..' derdim diişiimde. Bu hasret süriip gitti. Cahit Külebi' nin "Hasret" şiiri derdime derman olmuşru. "Şimdi tarlalarda gıineş vardır / Karlar donmuştur otların uçlannda" diye başlar, şiiri gözyaşlan içinde bitirirdim. TEKELİOCLU KÜTÜPHANESf Sıır yazıyor muydunuz o ytllarda? • Ufak ufak, çocukça şeyler. 14 yaşımda yazdığım bir şiiri sınıf arkadaşım, Devlet Tiyatrosu oyuncusu Mustafa Yalçın belleğinde taşıyıp gelmiş. 1996 yılında Antalya II Kültür Müdürlüğü'nün benim için düzenlediği, Fikret Otyam, Ramis Dara, Ataol Behramoğlu' nun konuşmacı olarak katılıp onur verdiği bir günde okudu.Bana sunulmuş bir armağandı. tlk şıirim diye yazılı belgem yok. Canlı tanığım var: Mustafa Yalçın. Neler okuyordunuz o yıllarda? Güzel bir Türkçe kitabımız vardı. "Güzel Yazılar" diye anımsıyorum. Behçet Necatigil' i, Ziya Osman Saba' yı o kitapta tanıdım. Yahya Kemal' in hamasi şiirlerinden .sonra bu iki şairin şiirlerini peynir ekmek gibi sevmiştim. Tekelioğlu Kütüphanesi benim asıl okulumdu. Mehmet Başaran' ın 1 'Ahlat Ağacı şiirini oraya gelen dergilerin birinde gördüm, duygulanarak okudum. Nâzım Hıkmet diye bir şair. Kendisi hakkında iyi şeyler söylcnmiyor. Kurtuluş Savaşı'mızla ilgili bir şiirini Orhan Burian'ın 'Kurtuluş/tan Sonrakiler' adlı antolojisinde gördüm, sevdim, czberledim. Geldim öğreunenimc (A. S.Ş) övünerek okudum. Şairin adını sordu, söyledim. Şiddetli bir tokat yedim. Tokadın şiddetinden yüzüm yandı. Ali Yüce ağabeyimin de andıkça yüzünü yakan böyle bir tokat anısı var... 1997 yılında Tekelioğlu Kütüphanesi Müdürü Ayşe Hanım'a bu anımdan söz ettim. Burian'ın antolojisini kütüphane mcmuruna getirtti. Nâzım'ın şiirinin bulundu ğıı yaprakta parmak izlerim dunıyordu. Puşkin'in "Yüzbaşının Ki2i"nı da, zilden önce torna başından kaçarak okul kıtaplığından okumuştum. Hugo' nun "Sefillcri"nide... Sevgili Abdullah Tekin, ben ve benim gibiler bir rastlantıyız.. Az önce Türkçe kitabımdan söz etmiştim, andığım kitabın ön kapağındaki ağaç resmine tersten bakılırsa Stalin' in bıyıklanna benziyor diye bir gürültü kopanldı. Çoğu, kitabın kapağını yırttı. Ben yırtmadım. Bilinçli bir davranış değil, kitabıma kıyamadun. ldeolojik içeriğinden saptınlmış 'Komünizm' suçlaması ve paranoyası Türkiye' nin düşün hayatını gerileten, geri bıraktıran 'müthiş' bir Amerikan buluşuydu.Amerıka'nın yerli işbirükçiler ve gericiler desteğiyle ülkemize yaptığı en büyük kötülüklerden biridir bu! . Az önce ilk şiınmzden söz etmıtfıniz... 14 yaşında yazdığtntz.. belleğınızde mı, okur musunuz? AYRILIS Anam / Şapur şupur öptü yanaklanmdan / Halam da öyle./ Yalnız babam / Biraz mahzunca baktı gözlerime. / Hemen aynldım oradan / Ayrddım gözü yaşlılardan. • Özgeçmışınızde (llban Selçuk' un yazmndan okuyorum) 1955 yılında ısçı yaşamınıza basladığınız yazıyor, Sanat Enstıtüsü den mezun olduktan sonrakt yaşammızdan . kısaca.. 1955 Eylül'ünde Ankara'da Anatamir Fabrikası'nda sınavı kazanarak tornacı olarak işe başladım. Okuldan mezun olduğumda 17 yaşımdaydım ve mesleğime göre iş buluncaya kadar ınşaatlarda en ağır işlerde çalıştım. O zamanki tanımla 'amelelik' yaptım. Yeni işim geçmiş işime göre ınanılmaz bir terfi idı. Kazandığım ilk para ile Denizciler Caddesi'ndeki sahaftan kitaplar aldım. Daha önce kaçamak kitap okurdıun, yüzüm eğikti. Sahaftan aldığım "Yaşama Hırsı" adlı bir kitap beni dehşetli etkiledı. Van Gogh adlı Hollandalı bir ressamın hayat öyküsüydü okuduğum kitap. Uazırol Kalbım' e gelmek ntıyorum "//han Erdost'lu Restmler" diye bir bölum var tlhan'a yazdığınız sıırlerı bılıyorum Böyle özel bir böliim. 12 Eylül' den 22 gün önce Antalya'da devrimci arkadaşlanmızla, Rıfat Ilgaz'ın, Fikret Otyam'ın konuğumuz olduğu "ENVER GÖKÇE ONUR GECESt" düzenle miştik. Ben o günlerde rahatsızlığımın ön günlerindeyim ve aldırmıyor, ayağımı zorlayarak yürüyorum. Ilhan'da gelecekti hayat yoldaşı Gül ile. Gelemediler. 12 Eylül geldi çöktü. SSK'den Hacettepe Hastanesi'ne sevk oIundum.Hastane merdivenlerini karımın ve tlhan'ın omuzlarına basarak çıktım. O sıralar Ilhan belinden ameliyat olmuştu ve beline yük vetmemesi gerekiyordu. O boyuna 'yüklen' diyordu. Ben basar gibi yapıyordıım. Ameliyat sonrası uyanırken kanmm yüzüyle birlikte gördüğüm yüz yine onun yüzü idi. Kısaca, îlhan'la ödeşemedim. O şiirlerde, bu gibi duygular ve anılardan ağan bir şeyler vardır. "Ilhan Erdostlu Resimler" diye bir™ bölüm açma da buna dahil.Bir ödeşme duygusu.. Sağ olaydı da, kırk yıl sırtımda taşıyaydım. flhan şiirlerinde 12 Eyliil fa söz k5husu olduğunda •F^ biçem, insandir ^ EORGE WELL Hüsnü Cöksel. nıncer ucarol. A. Bllgl, Ahmet Uysal ve Metln Demlrtas Ilhan Ilhan Kltapevl'nde.. C U M H U R İ Y E T K İ T A P SAYI 763 SAYFA 17