Katalog

*Z^ 'BL I ^>i^^ ^fff* Bir gizemi var nasıl sevdiğimizin, niçin sevdiğimizin değil. Bağışlamak gibi kullanışlı bir şeydir sevgi. Pencerenden Yanıp sönen ışıklarına baktık şehrin. Sen parmağınla her ışık noktasına dokunmak, onu karanlığa itmek istedin. Sanki seninki değil, benim gövdemdi terk edilen. Saldırılarla sarhoş, başkalanna uymuyorum. "Bir gizemi var nasıl sevdiğimizin, nicin sevdmimizin defiil Bölük Pörçük Yaşamlar (Fugiti ve Pieces) romanıyla 1997'de Büyük B.ritanya'nın Orange RomanÖykü ödülünü, Guardian ödülünü, Kanada'nın Chapler/Books roman ödülünü ve Lennan Edebiyat Ödülü'nü alan Anne Michaels daha önce 1986'da The Weight of Oranges ve 1991 'de Miner's Pond adlı şiir kitaplarıyla yayın dünyasında adını duyurmuştu. 1958 Toronto doğumlu Anne Michaels Türkçcye Kemal Atakay'ın çevirdiği Bölük Pörçük Yaşamlar (Adam Yayınevi) romanıyla 20'den fazla yabancı dile çevrilmiş bir yazar olarak ün yapmasına karşın şair kimliği dc "Commonwealth Prize tor Americas" ve "Canadian CTOvernorCıeneral's Award" gibi ödüllerle kanıtlanmıştır. 1999 İstanbul Kitap Fuarı'na çağrılması düşünülen Anne Michacls'ın buradaki şiirleri ilk şiir kitabından alınmıştır. , Anne Michaels/ Şürler/ Çeviren: Cevat Çapan Alan Derinliği "Fotoğraf makinesi bizi belleğin yiikünden kurtartr.. unutmak tçtn kaydeder " John Berger Yeniden anlattık hayat hikâyelerimizi Buffalo'ya varmadan, güneş yusyuvarlak doğarken tarih öncesi yüzüyle çavlanların üzerinden. Beyaz bir sabah, güneş arabanın ön camına dökülmüş boya gibi. Arabayı sürüyorsun, ağzında sigara, gözünde güneş gözlüğü. Rochester, Amerika'nın Fotoğraf Makinesi Başkenti. Film kutusunda purosunu söndüren Kodak bekçisi yol gösteriyor. Müzenin geniş açılı binası. Yerdeki çimlerden ikinci kata bakıyorsun Aklından tuvöaletleri karanhk odalara dönüştürerek. Binlerce fotoğraltan sonra, gördüklerimizin ne olduğunu bir daha kestır nıek için görüntülere dalmaktan zihnimiz bitkin, bir lisenin park yerinde biraz kestiriyoruz, güneş ağaç dalları gibi alçalıyor arabanın ısınan tepesine. Eve dönerken ay o kadar büyük ve yakın ki, bir bıyık yapıyorum viızüne on cumla, sonra siliyorum. Gömleğinin yakasından parmaklarımı sokuyorum uyumayasın diye, Hiçbir şey haurlamıyorum bu sabahtan önce yaşadıklarımızdan. Gece ayrılmışük şehirden, gene gece dönüyo ruz. Ananas alıyoruz ve sessizce yüzerek geçiyoruz mahallenin içinden, sık ağaçlar yıkanıyorlar ıslak karanlıkta, ya da gizdeş ışıkları altında sokak lambalarının Yazın bizim kokumuzla ağırlaşıyor gezegen, bahçelerden yayılan yeşil kokuyla. Kaldmmların sıcaklığı kaybolmuyor nerdeyse gece sona ermeden. Bütün gün sevdim seni. O bildik çevre yoluna sapıyoruz işte ve başlıyor o uzun yolculuğumuz birbirimize doğru sanki bütün ışıkları yanan kasabamıza dönüyoruz. CUMHURİYET KİTAP SAYI 470 Karanlığa İtilmiş Gün gelip boğazına kadar • • ' kendi hayatının karanlığına gömüldüğünde, bir adım daha atamayacağını öğretmiştin bana. Pencerede, istcdiklerinden uzakta, biliyorsun kurduklarının bir yanılgıya, çürıık bir temele dayandığını, Zindanlarda önündekı kapı açılmaz ardındaki kilitlenmcdcn. Böyle götürürler insanları bir yerden bir yere. Gcııe geçmek istemeyiz o kapılardan. Odanın penceresindcn baktım sevdığin şehre, eski pazar ycriıuleki J'in mczeci dükkânına, dövme demir masalarda cannoli yenen havuzlu Italyan lokanrasına. Hatırladığında değişmeyen tek yaşantı dchşet. SAYFA 18 Sen hastalanmadan hayranlık duyardım sevgi sandığım niteliklere alçakgönüllülük sanırdım baş eğmeyi. Zaman daralıyor ve paniğc kapılıyoruz, yaratıcı oluyoruz. Alçalan gök parçalanıp çarpık sebze biçimlerine dönüşüyor bir tarlada. Ne koca, ne ailc, hızın baş döndürücüydü, şehir kendi şehrın. Birbirimizin zaaflarını sevmeyi öğrendik, bu sevgi değil, sevcccnlik olsa da. Hastaneye geldiğimde, akşam yemeği niyetıne çikolata yiyen ve ağlayan bir başka arkadaş buldıım yatağının yanında. Ruh ya da beden avutulamaz durumdaysa, birindcn birinı rahadatmayı dencriz. Unuturuz onların ayn, bırbırinden çözülmez olduklarını.