Katalog

22 DIŞ AB’nin Rusya’ya bağımlılığı son bulmalı Anke Hagedorn Deutsche Welle / 02.09.2008 Brüksel’deki olağanüstü AB zirvesini yakından izleyen DW yorumcusu Anke Hagedorn’a göre, Avrupa’nın Rusya üzerinde baskı oluşturabilecek etkili bir kozu yok. AB, Rusya’nın kendisini ciddiye almasını sağlamak zorunda. Brüksel'den Moskova'ya sert mesajlar verildi. Kafkaslardaki kriz, Avrupa Birliği’nde derin kaygıya yol açtı. Avrupalı liderler, Rusya’nın Gürcistan’a askeri müdahalesinin ve tek taraflı olarak Güney Osetya ve Abhazya’yı tanımasının "uluslararası anlaşmaların" ihlali olduğunu vurgulayarak, Moskova’yı eleştirdi. Avrupa Parlamentosu Başkanı HansGert Pöttering, Rusya’nın yaptıklarını hiçbir şekilde gerekçelendirilemeyeceğinin altını çizdi. Pöttering’e göre Kafkaslar’daki gerilim Sovyetler Birliği’nin dağılmasından sonra ilk kez Avrupa’nın güvenliğine tehdit oluşturuyor. Avrupa Birliği Dönem Başkanı Fransa’nın Cumhurbaşkanı Nicolas Sarkozy de Rusya’nın "orantısız tepki" verdiğine dikkat çekiyor. Ancak gerçek şu ki Sarkozy’nin elinde Moskova’yı tehdit edecek nitelikte bir araç yok. AB üyesi ülkelerin çoğunluğu yaptırımlara karşı çıktı. Bu nedenle Brüksel’in Rusya üzerinde baskı oluşturabileceği tek araç devreye sokuldu ve yeni bir Ortaklık ve İşbirliği Anlaşması üzerinde yürütülen müzakereler durduruldu. Haziran ayından yapılan son Avrupa BirliğiRusya Zirvesi’nde taraflar, anlaşmanın temel ilkeleri üzerinde mutabakata varmıştı. Sarkozy, son derece açık konuştu. Fransız lider, Rusya’nın askeri birliklerini Gürcistan gerilimi öncesindeki konumuna çekmemesi halinde, Rusya ile Avrupa Birliği arasında Ortaklık ve İşbirliği Anlaşması için müzakerelerin yapılmayacağı vurguladı. Avrupa Birliği üyesi ülkelerin çoğunluğu ise, ticari yaptırımlara sıcak bakmadı. Zira birçok ülke bu yönde atılacak bir adımın sadece Rusya’yı değil AB, Rusya’ya yaptırım uygulamayı göze alamadı. BASINDAN rolünü oynayarak gelişmelerden uzak kalamaz. İkinci faktör, Avrupa içindeki dengeler. FransızAlman ekseni dinamizmini kaybetmiş olduğuna göre, Washington'un seçeneklerinden uzaklaşma ve AB'nin farklı tezler savunduğunu gösterme nedeni de kalmadı. Üçüncü faktör, bölgesel dengeler. AB üyesi bir dizi ülke İsveç, Danimarka, Polonya, Çek Cumhuriyeti AB ile NATO'nun doğuya doğru genişlemesinden yana. Bunu var olmayan bir Rus tehdidine karşı korunmak için istemiyorlar, Avrupa içindeki dengeler oyununda özel ağırlıklarını güçlendirmek amacıyla istiyorlar. 27'ler Kafkasya'nın alevlenmesinden sonra Moskova'ya karşı tezlerini bu faktörler temelinde şekillendirecekler, fakat nihai metindeki ifadeler ne olursa olsun aslında Avrupa ülkelerinin çoğunun Rusya ile ilişkileri değişmeyecek. Gerek kuzey gerekse güney doğalgaz boru hattıyla enerji işbirliği etkilenmeyecek çünkü her iki tarafın hayati çıkarlarına hizmet ediyor. Rusya'nın tek güvenilir enerji tedarikçisi, AB'nin ise tek güvenilir enerji alıcısı olması Moskova'nın Abhazya ile Güney Osetya'yı tanımasından dolayı ilişkiler ne kadar da olumsuz etkilense, gelecekteki ilişkilerin en önemli boyutunu oluşturmaya devam edecek. Belirtilere göre Moskova'da hakim görüş, Batı'nın özellikle de AB'nin bazı sert ifadeler kullanması dışında çıkarlarına önemli zarar veremeyeceği. Nasıl olsa NATO'nun sürekli genişlemesi, Rusya'nın Kosova'dan bertaraf edilmesi ve füzesavar kalkanının yerleştirilmesi ağustos ayında Gürcistan'da çıkan savaştan çok daha önceki gerçekleri oluşturuyor. Rusya'dan gerçek bir tehdidin var olmaması ve enerji alanında karşılıklı bağımlılığın var olması gibi iki önemli faktör, AB ile Moskova arasında meydana gelecek herhangi bir krizin kontrollü olacağını ve tabii belirli bir sürede biteceğini gösteriyor. AB içinde daha büyük bir bağlılık ve daha fazla bir özgürlük talebi küçük bir ülkeler grubu tarafından bile dile getirilmedikçe, AB'nin uluslararası krizlerle baş edebilmek için minimum birliği elde etme yollarını aramaya devam edeceği kolayca anlaşılır. Bu durumda da Rusya ile ilişkilerin geleceği, Moskova'nın AB üyesi ülkelerin her biriyle ikili ilişkilerine göre şekillenmeye devam edecek. C S TRATEJİ Cumhuriyet Strateji 8 Eylül 2008 / 219 Avrupa Birliği’ni de etkileyeceği görüşünde. Zira iktisadi açıdan her iki taraf birbirine bağımlı. Avrupa Birliği, Rusya açısından en büyük sürüm ve satış pazarı. Rusya ise Avrupa Birliği’nin üçüncü büyük ticaret ortağı. Bu gerçekler ışığında, iyi ilişkilerin muhafazası ve yapıcı bir yatırım iklimi her iki tarafın da çıkarına. Avrupalılar özellikle enerji kaynakları için Rusya’ya bağımlı ve bu nedenle Rusya'nın şantajlarına açık. Tıpkı 2007 yılında Rusya ile Belarus arasında, transit ücret konusunda yaşanan gerilimde olduğu gibi, Moskova muslukları aniden kapatabiliyor. Bu güçlü bağımlılık artık sona ermemeli. Bu talebi, aralarında Danimarka Başbakanı Fogh Anders Rasmussen'ın da bulunduğu birçok kişi dile getiriyor. Rasmussen, Rus topraklarından geçmeyen bir petrol boru hattı inşası konusunda kararlı olunması gerektiğini söyledi. Rusya'nın, Avrupa Birliği'nin eleştirilerini ciddiye alıp almayacağı şüpheli. Soğuk Savaş retoriğine ciddi bir dönüşü kimse arzu edemez. Ancak Avrupa Birliği’nin yapması gereken, Kasım ayında yapılacak zirvede Rusya'ya, birliğin siyasi ve iktisadi açıdan ciddiye alınması gerektiği yönünde net bir mesaj vermek olmalıdır. Yunan Basını ABD, AB, Rusya Üçgeninde Dengeler İmerisia (Yunanistan) / 01.09.2008 En azından 1945 yılından sonraki SSCB tehdidini SSCB Kara Kuvvetlerinin en büyük bölümünün Almanya'nın merkezinde toplandığı dönemdeki tehdidi andıran herhangi bir tehdit bugün yok. Bu nedenle AB ülkelerinin Moskova karşısında benimsedikleri tutum ve Brüksel'de bugünkü olağanüstü AB zirvesinde şekillenecek olan nihai dengeler başka faktörlere göre kurulacak. Birinci faktör, Atlantik Okyanusu'nun iki sahili arasındaki dengeler, başka bir ifadeyle ABD ile ilişkiler. İngiltere'nin yanı sıra Sarkozy'nin Fransa'sı da Washington'un imtiyazlı ortağı rolünü talep ederken, Berlin, Rusya ile yakın bir ilişkinin tek savunucusu