Katalog

Şekernaz. "Otıız bin insan öldü, yüz bin insan almesin... Müesser. "Bütün annelere sesleniyorum, artık barış gelsin... Ne çok "Banş" adlı çocuk var... YAZI: BERAT GÜNÇIKAN FOTOĞRAFLAR: HATİCE TUNCER açası daha dün gibi ıçine kıvnlmış duran on küsur yıllık pijamada saklıydı barış. Yaldızı sökülmüş çerçevede hâlâ olanca çocukluğuyla gülümseyen fotografta, kitabin arasına sokuşturulmuş bır tutam saçta, o son sabah, köşeyi dönerken sallanan elde saklıydı. Ölümkadargerçekti. Neden bu kadar Barış adlı çocuk vardı ve ncdcn kimse Barış adlı çocuk larından utanmazdı? Işte bu yüzden banş, düğümlenmış halatla çekilen halayın altında kalacaktı. Oysaacınındiliyoktu,dini,toprağı,bayrağı... Iştc bu yüzden acının atcşinden doğan banş isteği cn gerçek olandı. Işte bu yüzden isimleri "Barış Anneleri"ydi. Işte bu yüzden şimdi, hemen şimdi anlatmalıydı: "Adım Rahime. On yıldır Istanbul 'dayım. Benim kızım, Sevgi, on dört yaşında dağa gittı. Bingöl'de yakalandı, otuz üç gün anadan doğma bekletildi. Acaba ona ne ettiler, belki... Kaç gün sonra gördüm, üzerinde yeşılbirgiysi.Birkurşungöğsüncsaplanıpkalmıştı. Sırtındadakurşun vardı, bacağındaıse 1 Sonsün. "Şimdihen sanasoruyorum, höyleyaşayalnlu ntt msaıı'i ıltihap,kronlaşmış(kronık)...Ki7imdedim 'senkorkma. Senneredesin.benoradayım'. Operasyona götürülmek istenmiş, tehditle. Tehdit edenlerden biri itirafçıymış. Kızım 4 öldürürscni7 burada öldürün, bcn operasyona gitmem' demış. Duyar duyma? savcıya gittım, 'bak' dedim, 'bu adalet midir, eğer benim kızımın burnu kanarsa hepinizi sorumlututarım'. Sonra Diyarbakır'agetirdiler. Dört yıloldu, hâlâ tcdavi ettirmcdiler. Dilekçelcr verdim.taaAnkara'ya kadar. Kızımı ölüme terk etmişler. Şımdı Bayrampaşa'daamahâlâbirtedavigörmemiş... Nereden olduğumuzun, nereli olduğumuzun ne önemi var? Işte bizi de evlerimizden göçtürdülcr... Çocuklanmızı ışkenceyealdılar. Bize terördamgası vuruyorlar, kimdirterör. .Biroğlum çalışmaya.bir kızım da okumayagitti, şimdi nerededirlerbilmiyorum. Niçin gidiyorlar? Bunun bir sebebi yok mu? Hiçbirevlalanasınıbabasınısıcakyuvasını terketmez,kurudağlarda,Allahınbayınnda kalmaz... Bizim birşey imiz yoktur, ne evimiz, ne yuvamız...Çocuklarımolmadıktan sonra bana altındansarayyapsalarneolurki?Senolsan, ne yapacaksın? Biz, bu acılarımıza rağmen akankandursunıstıyoruz. Şehıtannelerının sesini hep yükselttiler ama bızım sesimizi bastırdılar,oysaelelevermeliydik. Bızkardeşlikistiyoruz. Biz barış ıstıyoruz..."