Katalog

CUMHURIYET DERGİ yaratır. Tablodaki çıplak özne, iç, metaPsişik yapısından soyunduğu için burada çıplak gözükmektcdir. Tuvaldekı figürler hayatın insana sunduğu tuhaflığı irkiltici bir im olarak taşırlar,haz gibi unutulınus. bir gülümscme gibi ya da korkuyla başkalaşmış olarak. Beden bu re.simde hazla acı arasında salınır vebircanlı olarak başka bedenlerin karmasıylakuşatılmıştır. Özgürlüktenyoksunluğu bir kez daha gündeme gelir. Hayat bizi kuşatmıştır, hiçliğin deposu Şey bunun içinde durmadan şekil değiştirir. Şeyherbiçimegirer renksizleşir,maddcsizlcşır,yönlerısonsu7dur çünkü tarifler sonsuzdur. Aksoy tuvalindeki nesne ve özne de artist'intariflcrinebağlıdır, Şey'in tanımsizlığına doğru akan yorumda yine de sanatçı tarafından bir tanıın yapılmaktadır. Oyunsu tatta bir tanımdır ve tuvalde yakaladığımız ve hemen terk ettiğimiz bir duyu harabesidir belki de. Sanatçının betimlediği yeni özne için dünyanın çıkış kapıları kapalıdır. Gerçeklik süreçlerinin değiş.ime ugrattığı öznelcrfantastıkalanlara doğru geçişyapmaktadırlar..... Alaettin Aksoy'da öznenin yorumu, nesnenin betimi, kompozisyonun kuruluşu ve ritm, resim izlcyicisini neredeyse yalın bir alana çıkanr. Sadelik dolu f igür hareketlerinin anlanılı kılındığı her birjestin sembolik anlamlartaşıdığı safbiralan. Tümbubileşımlerbarok birdünyayı gerı çağırır. Ritm içindeki öznenin yorumundakikararlıhkve öznenin parçalanışındaki dram, bu dünyadanumutsuzcaolsada çıkış yolları aramayı isteyecektir. Daha sonra ise resmin anlam birliklerinin dünyasal nesneye karşı kcndi titreşimlennı oluşturduğunu saptarız. Çlfteyansıtıcılar "Şeylerdetözolanherşeykalıcıdır'V'Görünesneninvarlığınadoğrudandoğruyabağımlı olan bir tasanmdır" ifadesıni kullanır Kant. Nesnenin görüsü nesnenin kendisinden önce nasıl gclebilir? Aksoy ifadesi isc denenmiş olan idelerin estetiği değil, denenmemişolanın ifadcleridir. Veifadenin iki ana öbekte toplandığına tanıklık yapanz. Biri toplumsal diğeri bireysel bilinçaltı. Burada kendi başına bir dünya söz konusudur. Özgürlüğün kendisinın bıle ımrenebileceği tek ve özgün... Resim özün duruşlarına, jestlerine katkılarda bulunur ve özne resimde tüm ağırlığıyla algılanır. Seçkısel huyunu sürdüren sanatçı tabloda, her noktada nabzını duyduğumuz Varlık'ı, varoluşun büyük kütlesinekarşı ironikbirbiçimdeyerleştirir. Resimdeki Varlıkdolulukları Varlıkboşluklannın bırkarşıtıdır. F'antastik, paradoksal geçişlerin kozamsı bir tatla yaratıldığı resimde her noktada varlığakarşı yerleştinlmış bıratak niteliği taşır. Yaşamdaki büyük boşluklar büyük doluluklar olarak çıkarkarşımıza, uyanr veöteyanageçirir. Burada resmin imgesının bizi taşıdığı yerde: kıpırdayan, titreşen bir şeylerbuluruz. Toprak hareketlenır, gökyüzü renk değiştirir, büyük nehirler yeraltından geçmekte doğaötesi varlıklar birbirleriyle buluşmaktadırlar. Resimdeki doğa bıtkisel çağlara gönderme yapar, renkler atmosfer kınnımınıyansıtırvcötekıkütlc... Süreklikendinidiritutansessizliginbeslediği kökleri çok başka yerlere dek uzay an bir doğa anlayışı. Öylcki kendini yaratan gerçek doğadan sıyrılmış; kendini parlaklaştırmaktadır. Rüzgârdaderindekivarlığıortayaçıkarmaktadır. Resmin rüzgân için rüzgâr olarak sanatçının yarattığı mekânlarda ta7İa dolaşmaz, aınacı, taş kütlelerini yerinden oynatmak, mermere, madene sızmaktır. En ağır en katı en değişmez gözükene, gerçeğe, mutlaka sızmaktır. Alaettin Aksoy resmini an kavramlarla gerçeklik değişkeni GÜLSELİ tNAL Şey Alaettin Aksoy tu vallerinde, fiziki dünyadatanımadığımızbirdeneysözkonusudur. Bu tablolardaki figürler kendilerini kavramaya yönelik tüm dclillcri önceden yok etmişgözükürler. Bilinenbiçimlerikesintiye uğratıpözncniniçyüzünüsergileyensanatçı, izleyiciyc bir baskın yaşatır. Aksoy rcsimlcri birçok şeyin tanıkhğım üstlenmiij daha sonradabutanıklıklarınçokanlamlılığınıtaşıyan betimleme estetiğidir. Sanatçının söyleminde, gösteren/ressam ile gösterilen/Tablo/arasındakiçelişkiortadankaldırılmıştır. Bu durum resımsel betimlemenin bir Şey' in temsili gibi işlev görmesi içinde, aslında neyinbaskı altınaalındığınıgösterir. Onıuı resmindc gerçek dünyaya cşdeğer hcmen hcmen hiçbir şey gözükmez. Düşünsel bir resim olmasınakarşılıkgerçekliğineşdeğerlerine rastlayamayız Figürler arasındakiilişkilerdetamolmaya, ona sahip olmaya değil eksikliğe, yokluğa görc kurulmuş bır ilişki biçimi saptanz. Tu Kadınlar çınlçıplaktır... Ilk sbyunuş böyle olunca ikinci hamle figürlerin içsel çıplaklığına geçirirbizi... Klasik nü anlayışı yıkılır geçilir. Kadınlar bir iç yolculuğun kaçınılmaz çıplaklan olarak belirir tuvalde. Alaettin Aksoy'un resimleri Ankara'da... valde tam oluş yerine eksiklik ileri sürülür/Tematik açıdan/özdeşlik yerine farklılık/Şey'in tarifleri/ değiş tokuş yerine dc rct edilış vardır. Gerçekliğin karşısına kcndi paradoksal gerçekliğını koyan Aksoy, estetık tasarımlamasında tüm aykın elemanlan ileri sürerek şiddetli bir dünya eleştirisi vermektedir. Dünyabizcalışılmışı vetekran verir, ne ki her tekrarda yeni bir şey bulunur. Şey'in tarifleri içinde bulunan zaman ve ölüm karesindeçok ögcli biru/anıdeğil, birkaç dcğişkcne vc unsuradayalı birbetimler birliği vardır tablolarda. Artist için resmin kurgusu baştan bellidir, saflık içeren Ben'in bctimincdayalıbirdurum. Yaşamınkendisi en görkeml i, en usta, en oyuncu ol unca Aksoy'da bu büyiik oyuncunun karşısına kendi oyununu çıkarır. Parçalı, işıklı renkli, zamansızvetanımsızbiroyundurtümüyle. Bu oyunun içinde Aksoy'un öznesi, hem y aşamsal hem tarihsel açıdan hem de resim tarihı açısından terslikler içerır. Sözgclimi onunresmındecinselkategorilerideolojilerin içinde oynar durur. Tablodaki çıplak klasik nüçalışmalarına bir paradoksal karşıtlık