Katalog

Şiir Atlası CEVAT ÇAPAN Sofia Nestorova/ Şiirler/ Çeviren: Kadriye Cesur ‘Başımda gökyüzü var korur beni’ ofiya Nestorova 1955 yılında Bulgaristan’ın Kazanlık kentinde dünyaya geldi. Sofya Aziz Kliment Ohridski Üniveristesi Slav Filolojisi’nden mezun oldu. 1962 senesinden bu yana Filibe’de (Plovdiv) yaşıyor. 1978’den 1996’ya kadar Starinen Plovdiv Yönetimi’nin (Eski Filibe) Kültür Etkinlikleri Şubesi’nde uzman olarak görev aldı. Sonraki yıllarda sanat galerisi yöneticisi, yazınsal dergi ve gazetelerde çevirmen ve editör olarak çalıştı. Serbest çevirmenlik de yaptı. Çekçe ve Rusça’dan çok sayıda çeviri esere imza attı. S. Nestorova , 2003 yılından bu yana Janet 45 Yayınevi`nde editör olarak çalışmaktadır. Şiirleri Lehçe, Macarca, İspanyolca, Rusça ve İngilizce’ye çevrildi, bu ülkelerdeki çeşitli edebiyat dergileri ve gazetelerde yayımlandı. 1994 yılında İvan Nikolov Ulusal Şiir Ödülü’nü alan şairin kitapları şunlar: 1983 “Tseluvam kamıka” (Taşı Öpüyorum), Hristo G.Danov Devlet Yayınevi, Plovdiv. 1994 “Ozonova narkoza” (Ozon Narkozu), Zahariy Stoyanov Yayınevi, Sofya. 2005 “İzbrah” (Seçtim), Zahariy Stoyanov Yayınevi, Sofya. Deniz Fragmanları Karınları güneşle dolu kısraklar kıyıda uysal dalgaları otlamaktalar. Umarsız bir sevinç içindeki ihtiyar balığın iskeleti başında Hemingway’de olduğu gibikamburunu eğmiş, ağlar. Soluk renkli ceketini giymiş kadın Midyelerin içine gizlediği yalnızlığını satıyor yok pahasına köprü başında. Akşam geç vakit balıkçılar geçecek ve aralarında en sarhoş olanı “ağları yamar mısın bu gece” Diyecek Annelik Dünya, tiril tiril geceliğimin içinde, uyanık ve uzaklardan gelenyüreğimin lavında çağlayan tartımlı nabız atışlarıma kulak kesilmiş. Hiçbir püskürtme beklenmiyor! Ve bedenim bir midye bilgeliğiyle dalgın, nefesini tutarak çökmüş kendi iç dökümünün ışıldayan dibine. Hiçbir püskürtme beklenmiyor… Hiç değilse gelecek yüz bin yılda. Fırtına Sonrası İşte böyle, özenle: tüylerden tane tane… Dirilteceğim kanatları! İşte böyle, özenle… Eğer anlam hâlâ göksellikse. Ve sancılar içinde kıvransa da ağrıyan bitap düşmüş beden: “İşte böyle, özenle” demenin dışında hiçbir sözcük düşmeyecek dilimden İşte böyle özenle, sil baştan… Saat 23.00 Yeniden dibe doğru. Yine o tınısız evrenlerin içine. Sadece acı ışıldar oradaküflü yeşil, bakır yeşilimtırak, kızıl kahverengi, reçinemsi siyah… Yeniden dibe doğru: bitik umutların ören yerlerine eh, çekici bir mekânbütün şairlerin hayranlığını uyandıran! Oksijen tüpü bile almadansalt dişlerini sıkarakulaşır şairler Dilsiz iç dökmelerin Mabedine. Orda, o sağır ve dilsiz hükümranlıkta oksijen açlığını hiç tatmadan eğri mercan parçacıkları lal kırmızısı kanla şairleri taçlandırır. Ufuk Güneşten ve ağdalı kokuların ağır yükü altında ölüyor arılar geçkin gün bitimlerinde. Sakin ve dingin, şaşkınlık duymadan hiç yöneliyorlar gök ve yeryüzünün gözlerimiz için salt bir kırmızı engel olduğu o yakıcı noktaya… S Bojana Apostolova’ya İnsanoğlunun kininden korkmam. Başımda gökyüzü var –korur beni, Koruyor da… Gök. Evet, avuçla toprak yedim, ancak özsuyunu da içtim kırdaki tüm çiçeklerin. *** Hüzün, hiddet, sıkıntılar… Birbir evcilleştirmedim mi sizi! Boynuz uçlarınızı çıkar çıkmaz şefkatimle törpülemedim mi! Şimdi handiyse aşk gözlerinizde ışıldayan ve ayan beyan duyuldu söylendikleriniz bu yakınlarda yanımdan ayrılmaya niyetli değilsiniz… Susuzluk Hep öyle kal su başına buyruk, özgür ani ve kötücül girdaplarla dolu. Sen de sevgilim, öyle kal! Kır, dök bentleri, baraj kelepçelerini kır geç… Afetlere duyduğum kadim dehşetimi uyandır yeniden… …tek istediğim avuç avuç içmek, izin ver! ? SAYFA 35 Evet! Ancak CUMHURİYET KİTAP SAYI 1000