Katalog

RENK SİHİRBAZLARI Bu hafta konuğumuz: Sadi Güran Aytül AKAL “Kitap çok kalıcı bir nesne ve emek verdiğiniz bir kitabın altına imzanızı attığınızda biraz da sizi anlatması gerekiyor.” 78’de İstanbul’da doğdum. Önce İstanbul Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi Resim Bölümü’nü ardından Mimar Sinan Güzel Sanatlar Akademisi Tekstil Tasarım Bölümü’nü bitirdim. Hocalarım arasında 70li yıllardaki olağanüstü plak kapaklarıyla tanınan illüstratör Betül Atlı vardı. Üniversite yıllarının sonuna doğru tekstil alanında değil illüstrasyon alanında çalışmaya karar verdim. Yakın arkadaşlarımla Bant isimli aylık dergiyi çıkarmaya başladık. Halen çeşitli yayınevleriyle kitap resimlemekteyim. itap resimlemeye ne zaman başladınız? Üniversitenin son yıllarından itibaren çeşitli dergilerde illüstrasyon yapmaya başladım. Hatırladığım kadarıyla ilk kez Vizyon dergisinde Tuna Kiremitçi’nin bir kısa öyküsünü resimlemiştim. Kitap olarak, ilk Epsilon Yayınevi’nden çıkan Handan Derya’ya ait Çöp Çocuklar isimli kitabı resimledim. K durumunda kalıyorum.) En severek resimlediğiniz kitaplar… En çok severek resimlediğim kitap, bundan yaklaşık 45 yıl kadar önce tamamladığım Netame isimli kitabımızdı. Müzisyen arkadaşım Deniz Cuylan ve yazar arkadaşım Senem Akçay’la 3 disiplini bir araya getirerek oluşturduğumuz bir projeydi. Onun dışında ilk kez kendi yazdığım ve çok yakında çıkacak olan “Şeytan Aldı Götürdü” isimli kitabımı resmederken çok büyük haz aldım. Nelerden esinleniyorsunuz? Öncelikle, oldukça dar bir arkadaş çevrem var ve enerjimi, ilgimi pek çok insana yayamadığım için, olan dostlarımdan fazlasıyla etkileniyor olabilirim yarattığım karakterlerde… Klişe bir yanıt olacak ama istanbul’da yaşayan bir çizer olarak, büyük şehirde kendine kaçış yolları arayan bireylerden ister istemez çok etkileniyo rum; özellikle gençlerden. Mesleki açıdan diğer çizerleri takip etmektense başka disiplinlerden etkilenmeyi daha doğru buluyorum. Müzik, Edebiyat ve sinema gibi. Hayalinizdeki kitap? Çalıştığım yayınevleri bu yanıttan pek hoşlanmasalar da mutsuz, kalbi kırık ama içinde yine de umut olan bir çocuk kitabı benim hayalimdeki kitap… Dünya artık güzel değil ama her zaman her yerde bir umut var ve çocuklar eskisinden çok daha akıllı ve pek çok şeyin farkında bana göre… Hayalimde büyüklere çocuk kitapları yapmak var elbette. Şu anda bu lezzette bir kitabın taslağı hazır ve sadece resimlenmeyi bekliyor. Elinize aldığınız metinde en çok neye dikkat ediyorsunuz? Önce önyargılarımdan arınmaya çalışırım. Zaten okudukça aralarda resimlemeyi isteyeceğim kareler gözümde canlanmaya başlar ve içine girerim. Kitap resimlemeye başladığım ilk yıllarda daha az seçiciydim şimdi biraz daha hayal gücüne dayalı işler yapmaya çalışıyorum, zira kitap çok kalıcı bir nesne ve emek verdiğiniz bir kitabın altına imzanızı attığınızda biraz da sizi anlatması gerekiyor. Kitap bitip de elime aldığımda “Evet bu kitabı ben resimledim” deme hazzı hiçbir şeyde yok. Yurtdışında çalışmalarınız oldu mu? Kanada’da yayımlanan bir şiir kitabına kapak yaptım ve ingiltere’de de İncil’in genç sanatçılar tarafından yorumlanması projesi kapsamındaki bir kitapta İngiliz illüstratör John Leigh ile ortaklaşa yaptığımız “Adem ve Havva” illüstrasyonumuz yayımlandı. Avusturyalı müzisyen Clara Luzia’nın iki albümünün kapaklarını resimledim. ? Yarattığınız tipler var mı? Bant dergisinde yayımlanan çeşitli karakterlerim var. Sanırım bunlar içinde en uzun soluklu olanı “Tavşan Çocuk” karakterimdi. Genel yayın yönetmenimiz ve yakın arkadaşım Aylin Güngör’ün çocukluğundaki hayali sevgilisinden esinlenerek doğmuş bir karakterdi. Daha sonra yine Bant dergisinde yayımlanmaya başlanan “Japon Balığı” dizim vardı. (Karakterlerimi konuşturmadığım gibi, isim de koymadığım için genelde bahsederken,”Turuncu Saçlı Çocuk ve Japon Balığı”,”Mavi Peruklu Kız” gibi tanımlamalar kullanmak CUMHURİYET KİTAP SAYI 972 SAYFA 25