Katalog

CBT 1273/13 12 Ağustos 2011 tevazı tavırları ve fevkalade zekâsıyla bütün kadın murahhasları teshir etti (etkiledi). Biz Mısırlılar zaten Atatürk’ü çok seAtina’da çıkan Akropolis gazetesinin yayımladığı “Hanım” ver ve onun açtığı yolda yürümeyi bir şeref biliriz. Hatta siz ona başlıklı makalede ise şunlar söyleniyordu: Atatürk dersiniz. Biz ise onu Ataşark diye anarız. Çünkü o yal“Kim umardı? 15 sene evvel kime söylesen bütün kalbiy nız Türk’ün değil, bütün Şark’ın ve bilhassa Kardeş Mısır’ın da le gülmekten katılmazdı? Türk kadını, harem hayatının mah atası ve önderidir.” (28 Nisan 1935, Cumhuriyet). pus, esrarengiz, yanına yaklaşılmaz hanımı, bugün dünyanın feKongrenin açılışında kongre başkanı Ashby’nin teklifi üzeministlik tacını tutuyor. Hemcinsi arasında ilk vesayetten kur rine, Cumhurbaşkanı Atatürk’e şu telgrafın çekilmesine karar tulanların birincisi olarak kadın hukukunun bayrağını ileri gö verilmiştir: türüyor...Artık cennet hurilerine, esrarlı feracelere, şüpheli pen“Ankara’da Cumhurbaşkanı Kemal Atatürk’e; cere kafeslerine ebedi elveda! Bir daha dönmemek üzere giden Uluslararası 12. Kadınlar Birliği Kongresi size, gösterdiğiSultan saraylarının kurnaz harem ağaları, muhabbet odacıla niz teveccühden dolayı en samimi teşekkürlerini ve Türk karı sizlere de uğurlar olsun!... şte bunların hepsi Atatürk’ün ken dınlığına bahşettiğiniz serbesti için sevincini arzeder.” dilerine el uzatmasıyla oluverdi.” (18 Nisan 1935, CumhuriKongrenin altıncı gününde ise Atatürk’ten kongreye meyet). saj gelmiştir. Başkan MalaterreSellier, Türkiye Cumhurbaşngiliz Parlamento üyesi Lady Astor: kanı Kemal Atatürk’ten de bir telgraf geldiğini duyurdu. Kon“Biz dünyanın her tarafındaki kadınla ve kadınlık haregre azaları hep birden ayağa kalkarak alkışlar arasında Cumhurbaşkanımızdan gelen şu telgrafı dinlediler: ‘Bana karşı sarf ettiğiniz nazikane sözlere samimiyetle teşekkür ederim. Kadının medeni ve siyasi haklarını kullanmasının, insaniyetin saadeti ve prestiji bakımından bir ihtiyaç olduğuna kaniim. Kongrenizin çalışmalarından müsmir (verimli) neticeler almanızı temenni ederim.” (19 ve 23 Nisan 1935 tarihli Cumhuriyet gazeteleUluslararası Kadınlar Birliği’nin 12. Kongresi’nin Yıldız Sarayı’ndaki ilk oturumu ri). ketiyle âlâkadarız. Türk kadınının istikbalinden çok şeyler bekliyoruz. Bazı memleketlerde kadınlar henüz bütün haklarını alamamışlardır. Biz bunlara cesaret vermek için burada toplanıyoruz. Feminizm bir ihtilal ve aynı zamanda bir tekamül hareketidir. htilal hükümet değiştirir. Fakat kadınlık ihtilali medeniyeti de değiştiriyor...Bundan 25 sene evvel 40 memleketin kadını burada toplanacak ve bu toplanışa Türk kadını peçesiz olarak iştirak edecek deselerdi, inanır mıydınız? Yahut gülmez miydiniz? şte biz bugün burada toplanıyoruz. Türk kadını hür ve serbest olarak yanımızdadır ve içlerinde saylavlar (milletvekilleri) bile vardır. Demek ki, ilerliyoruz. “Büyük adam Atatürk, kadının memlekete yapacağı iyiliği çabuk anlamıştır. şte bugün bunun mesud neticesini görüyoruz....Türkiye’de büyük bir Türk var ki, kadından gelebilecek faydayı görmüştür. Sitti Şaravi, Taksim Atatürk Anıtı önünde konuşma yaparken. Kadına ‘sadece çocuk doğur’ demedi. ‘Gel benimle çalış!’ dedi. Atatürk demokratik bir Uluslararası Kadın Birliği merkez bürosunun umumi katibi sistemle çalışıyor. Biz erkeklerle mücadele etmiyoruz. ErkekKatherine Bompas: teki bir zihniyetle mücadele ediyoruz...Kadın kongresine ge“...Size bahşedilen haklar ve sizin hürriyetiniz bütün dün lince, hiçbir kongre neticesiz kalmadı. Çok kabiliyetli Türk kaya kadınları için çok cesaret verici ve onların mücadelesinde dınının, ne yaptığı hakkında bize malumat vermesi bizim için onlara yardımcı bir kuvvet olacaktır. Devlet şefiniz gibi in kuvvettir. Sonra, burada toplanan kongrenin Yakın Şark kasanlığın en yüksek mertebesine erişmiş büyük bir dâhinin, bir dın hayatında büyük tesiri olacaktır. Bunlar ferdi surette olamemleket için terakkinin ancak o memleket kadınlarının umu mazdı. Netice sizi hayrette bırakacaktır. Göreceksiniz!” (22 ve mi seviyeye yükselmeleriyle kabil olacağını anlamış olması, bey 23 Nisan 1935 tarihli Cumhuriyet gazeteleri). nelmilel kadın davasını çok kolaylaştırmıştır.” (10 Nisan 1935, Cumhuriyet). ATAŞARK G. Lhermitte: “...Çok eski zamanlarda, feminizm davasıMısır delegasyonunun başkanı Sitti Şaravi: nı güden Fransız kadınları, haklarını inkâra kalkışan parlamento “Ankara’ya ilk defa gittim. Hükümet merkezinizin bu kaazasına, istihza (alay) maksadıyla; ‘Göreceksiniz!” derlerdi, ‘Bir dar mükemmel ve güzel bir şehir olduğunu pek zannetmiyorgün gelecek ki, Türk kadınları bizden önce rey sahibi olacak dum. Türk ırkının pek kısa bir zaman içinde neler yapmaya muklar.’ Keyfiyet bugün hakikat olmuştur.” (18 Nisan 1935 tarihli tedir olduğunu görerek hayran oldum. Cumhuriyet, “Feminizm kongresi” başlıklı yazıdan.) Reisicumhur Atatürk bizi kabul etti. Çok sempatik, mü Meslek eğitimini yeniden konumlandırmak Baştarafı 3. sayfada Ayrıca da insanın (ve diğer canlıların) doğuştan sahip oldukları en önemli yeteneği gözardı etmesi ve dünyaya tek yönlü bakabilen insanlar yetiştirmesi nedenleriyle de “olmaması gerektiği” görünüyor. • Ve bütün bunların dışında en önemli soru şudur: Üretimin 6M’sinden (Man, Machine, Material, Money, Marketing, Management) son 5 tanesi, yapılacak üretimi her kim yapacaksa onun tarafından sağlanır. Üretimi için gereken makine tam olarak (eksiksiz) sanayici tarafından sağlanır. Benzer şekilde malzemenin de ham veya yarı mamul olarak edinilip nihai hale getirilmesi sanayicinin sorumluluğudur. • Para’nın bulunması, pazarlama ya da yönetimin sağlanması da onun sorumluluğudur ve bu konularda sanayi tarihi kadar eski bir anlayış birlikteliği vardır. Tek istisna “insan”dadır. Sanayicinin üretimi için gereken özel niteliklerle donanmış insan, sanayici tarafından değil, toplumun vergileri yoluyla devlet tarafından şekillendirilmelidir. Bu istisnanın bir açıklaması var mıdır? Yani üretimin tüm girdilerini ham veya yarıişlenmiş olarak alıp tamamen kendi kaynaklarını harcayarak işleyen iş dünyası, en pahalı üretim girdisi olan insanın yetiştirilmesini, toplumdan beklemektedir. Bu en hafif tarafından komiktir ve haksızlıktır. Yurttaşların çeşitli üretimler konusundaki tercihleri aynı değilken, nasıl olup da onların vergileri, onların rızaları dışındaki alanlara harcanabilir? Bu garipliğin muhtemelen iki nedeni vardır: (a) Sanayi devriminin tüm nüfusa bir refah sağladığı dönemlerde bu garipliğin sorgulanması söz konusu olamazdı. (b) Demokrasi kavramının bu denli bireye indirgenmediği dönemlerde, bireyin tercihleri yerine para ve güç sahiplerinin tercihleri ön planda idi. Yeni mesleki eğitim modelinin başlıca iki çerçeve çizgisi şöyle olabilir: (1) Toplumun vergileriyle oluşturduğu havuz, onun ortak ihtiyaçları için kullanılmalıdır. Bu ortak ihtiyacın eğitimle ilgili iki bileşeni şunlar olabilir: • Birlikte yaşama kültürü edinmek, • Kendi özgün ihtiyaçları / tercihleri doğrultusunda yaşayabilmek için ki buna iş yaşamı da dahildir gereken ve sürekli değişen bilgibecerileri kendi kontrolunda öğrenebilmek (yani öğrenmeyi öğrenmek). (2) Öğrenmeyi öğrenme becerisine sahip olarak dünyaya gelip, toplum kaynaklarıyla bunu keskinleştiren kişiler, iş yaşamının gereksindiği “yarı işlenmiş insan malzemesi”dir. Bunun tam işlenmesi, ilgili alanlardaki iş dünyası kuruluşlarının görevidir ve maliyeti de tamamen onlarca karşılanmalıdır. Öğrenmeyi öğrenmiş kişiler, yaşam akışının her an önlerine koyduğu koşulların gerektirdiği yeni bilgibecerileri zahmetsizce öğrenebilen kişilerdir. Buna göre her iş yeri artık birer okuldur da. Nitekim dualsistem denemesi bu yolda doğru bir denemeydi. Bu modele yapılabilecek itirazlar bellidir. Ama suyun akabileceği yön de bellidir. Tüm sistem öğrenme temelli hale dönmedikçe ne meslek okulları sorunu, ne tek yönlü insan sorunu ne de demokrasi sorunu çözülebilir. AKROPOL S: “HANIM” ÇÖZÜM NE?