Catalog

Kahramanımız kumrularını merak ettiği için tatilini kısa kesip İstanbul’a dönüyor. Neyse ki kumrular ortadan kaybolmamış. Kendisini affettirmek için onlara sıcak simit alıp ufalıyor. Havalar serinliyor. Sonbahar geliyor. Kumruların göç mevsimi ama Karagöz ve Boşverinbeni sıcak ülkelere göç etmiyor. Rutini bozan Eve En Yakın Lokanta’nın yandaki café’ye devredilmesi oluyor. Lokantanın yapısı bozuluyor, kafeleşiyor. Çalınan müzik değişiyor. Gürültücü gençler gelmeye başlıyor. Kahramanımız da kendine yeni bir yer aramaya başlıyor. Nedense, Nevizade’nin, Asmalımescit’in klasik meyhanelerine gidip oturmuş bir düzende rahat etmeyi tercih etmiyor. Lokantabar tarzında bir yer arıyor yine. Gittiği yerler, Eve En Yakın Lokanta’nın yeni halinden de beter. Hiçbir yerde rahat edemiyor, hepsine kusur buluyor. Bu arada yeni insanlar tanıyoruz, onların dünyalarına giriyoruz. Kumruların kalıcı olduğu anlaşılınca komşular daha çok şikâyet etmeye başlıyor ama kahramanımız onları doyurmaktan vazgeçmiyor. Yönetici kapıya dayanıyor, hatta polis geliyor ama kumruların evde değil dışarıda yaşadıklarını öğrenince bir şey yapmadan gidiyor. Bu arada Karagöz, kardeşi Boşverinbeni ile çiftleşmiş. Kuluçkaya yatıyor. Kahramanımız dede olacağım diye seviniyor. Ama Karagöz kuluçkaya yatmasını bilmiyor, sık İSTANBUL’A DÖNÜŞ sık yuvadan uçuyor. Kahramanımız yavOn dört günü kötü otellerde, hüzünlü ru doğmayacak diye telaşlanıyor, haklı akşamlarda kumrularını düşünerek geçirda çıkıyor. Kısa süre sonra Karagöz, iki dikten sonra İstanbul’a dönüyor. Beyoğyumurta daha yumurtluyor. Onlara Aşk lu’nda değişen bir şey yok, taş döşeme ve Meşk adını koyuyor. Aşk ve Meşk de sürüyor. Döşenen taşlar göçünce yenibirkaç ay sonra yavruluyorlar; Bırt ve den kırılıp döşeniyor. Ama Karagöz ve Dırt. Kahramanımızın kumrulara bağımlıBoşverinbeni ortada yok. Ertesi gün, delığı gün geçtikçe artıyor. Bu sırada tekrar nizliğe konmuş ekmek kırıntılarını görünbir Anadolu turuna çıkması gerekiyor. ce kumrular dönüyor. Kahramanımız guYola çıkıyor ama aklı hep kumrularında. ruldayarak onlarla konuşmaya, derdini Eve dönüşte kumrularını bulamıyor. Büanlatmaya çalışıyor ama kumrular ne deyük bir hüzünle, içki içerek bekliyor. Geldiğini anlamıyor. Ferhan Şensoy, bir meyeceklerine inanınca çıkıp aramaya hoşluk olarak kumruların kendi aralarınbaşlıyor. Komşuların kumrulara bir şey da konuşup, kahramanızın tavırlarını, yoyapmış olabileceğini düşünüp kapılarını rumlamalarını da eklemiş. çalıyor. Çıtistemem Hanım’ın boğazına Bu arada günler geçmiş, havalar ısınsarılıyor. Kadın canını zor kurtarıyor. Kamış, Dünya Kupası başlamış, bardakiler rakola gidip polise başvuruyor. Kimsenin tatil planlarından ve kendisine yardım etfutbol maçlarından meyeceğini anlayınsöz ediyor. Kahraca da kumruları kenmanımızın da tatile di aramaya karar veçıkması gerek. Kumriyor. Bunun yolu da ruları da yanında göuçmaktır. Bu tepki türmeye karar veripatlamasını anlamak yor. Kocaman bir kolay değil. kafes alıyor. Ama Ferhan Şensoy’un tüm uğraşmalarına önceki kitaplarından rağmen kumruları bildiğimiz tatlı dilli, kafese girmeye razı abartıya kaçmayan, edemiyor. Bunun dozunda mizahı bu üzerine arada gelir kitabında da var. Yalbeslerim diye düşünız, içine kapanık, nerek, Ayvalık’a dekendine kurduğu düğil de yakınlarda bir zene bağlı bir insanın yere gitmeye karar kumruseverliğinin veriyor. Karadeniz hastalık halini alması kıyısındaki Kıyıköy’e süreci 389 sayfa sügidiyor. İnternetten rüyor. Hayatı, insanbulup gittiği Sahil ları iyi gözlemleyip Pansiyon sahilde abartmadan mizahla değil, görüntüsü de anlatılması, akıcı aninternettekilere hiç latım ile birleşince kibenzemiyor. Kahratabı sonuna kadar manımızın hayat dü Ferhan Şensoy, ‘Fername’ oyununda... okuyoruz. ? CUMHURİYET KİTAP SAYI 990 SAYFA 13 Kumruların apartmanın aydınlığına yerleşmesi komşuları rahatsız ediyor. Giriş katında oturan Çıtistememhanım, üçüncü kattaki Genelgiderlerekatılmambey, en üst katta oturan apartman yöneticisi Terasbenimbey kumruların guruldamasından rahatsız oluyorlar. İşyerinde ise sıradan bir şirket havası var. Şirket müdürü Keldoğan bey, sekreter Kimdevarbumemeler, çaycı Azdemçoksu başlıca şirket çalışanları. Sekreter Kimdevarbumemeler, kahramanımıza ilgi duyuyor ama karşılık bulamıyor. Kadının çıkma teklifleri, flört girişimleri nazikçe geri çevriliyor. Kahramanımızın başından kısa bir evlilik geçmiş. Ablasının gönlü kardeşinin yalnız yaşamasına razı değil, kardeşine iyi bir eş bulmaya çalışıyor. Sık sık arayıp yeni bulduğu gelin adaylarını bildiriyor. Onların özelliklerini ve güzelliklerini ballandırarak anlatıyor, buluşmalarını öneriyor. Ama kahramanızın yaşam rutinini değiştirmeye niyeti yok. Ablasını çeşitli bahanelerle atlatıyor. Kumruları besledikçe yavaş yavaş kahramanımıza alışıyorlar. Kahramanımız için de onları beslemek hayatının önemli bir parçası halini alıyor. Kumruların tek başlarına uçup uçamayacaklarını, uçmayı öğrenince de yuvalarına dönüp dönemeyeceklerini merak ediyor. Onları ailesi gibi hissetmeye başlıyor. Hayatını kumrularıyla daha çok ilgilenebileceği bir hale getirmek, işte daha az çalışıp evde daha çok bulunmak istiyor ama bu mümkün değil. Aksine, müşterileri ziyaret edip satış yapması için bir Anadolu turu yapması gerekiyor. İki hafta sürecek bu iş gezisinde kumruların nasıl besleneceği onu endişelendiriyor. Ama nedense aklına eve temizliğe gelen Nafiye Hanım’a bir anahtar verip kumrulara yem vermesini söylemek gelmiyor. Pencerelerin denizliklerine bol ekmek kırıntısı ve su koyup yola çıkıyor. ¥ zeni burada da değişmiyor. Günlerini şarap içip peynir yiyerek ve çevredekileri izleyerek, dinleyerek geçiriyor. Denize girmiyor, yakına bile gitmiyor. Kıyıköy, daha çok dar gelirlilerin geldiği bir yer. Kahramanımızın kaldığı pansiyon da en ucuzlarından. Ona rağmen, bir odada beş kişi kalıp, kendi yemeklerini pişirerek insanlar tatili daha da ucuza getirmeye çalışıyor. YENİ İNSANLAR