Katalog

Vaz geçiniz! Ye de piyanonun kapağını kapar. Halit Zjya da o günden başlıyarak, evi hep bir musiki tapınağı olmaktan uzak düsmediği halde, o kapağı bir daha açmaz. Şu var ki, 25 yaşlarında piyanosunu hâlâ tıngırdatmaktadır. Bir gün, büyükten büyük bir adamın evinde akşam yemeğindedir. Konukların çoğu yaşlı başlı kişilerdir. Yemekten sonra da beziğe otururlar. Ev sahibi: Halit Ziya bey, sız oyuna katılmıyorsunuz. Musiki meraklısı olduğunuzu biliyorum. ö b ü r odada siz yaşta gençler toplandı. Aralarında Unlü bir kanunî de var. Çalacaklar, okuyacaklar. Isterseniz oraya geçebilirsiniz. Hayhay ki hayhay. öbür odayı evin damadıyla genç arkadaşları doldurmuştur. Unlü kanunî de kanapenin Ustünde bağdaştadır. Bizimkisi, onların ahengini bozmamak için bir köşeye siner. Faslın başlamasını bekler. Gelgelelim kanunî onun varlığından huylanmıştır. Boyuna kanununu hınkhınkhyor, ha başlıyor, ha başlayacak dedirten bir "kopukkopuktel" oyunuyla oyalanıp duruyordur. Sonunda gençler Halit Ziya'yı güç durumdan kurtarmak için çevresini alır: Salona geçsek. Bize biraz piyano çalarsınız. Evet Mal ve Siyah yazarı o gün gençlere piyanoda "Paloma"yı çalmıştır Ne ki dostlarının çoğu musiki sevgisini ilk ondan almıştır. Mehmet Rauf için şöyle der: Batı musikisiyle kaynaşması benimle başladı. Onunla, kışın Odeon'a, yazları Tepebaşı'na ya da Konkordiya'ya giderdik. Opera, operet, ne gelmişsc izlerdik. 19 Nltan 1990 Eşref, Aptullah Cevdet için "Pintiköpek" der. Doktorun, gerçekten varyemez olduğunu bilmiyorum ama insanların çoğu öyledir. Pintidir, cimridir, yemezzadedir, kısmıkçıdır, eli sıkıdır. Hele kimisi hem pintiköpektir, hem de kıskançköpek. Eşref: Yolu olsa kaçffnm ruhlar diinyasına Birleşmeye kaikmam cesetleıie mezarda bile O kadar eyledim ki insanoğlundan nefret tstemem yüzlerini gönneyi mahşerde bile 20 Nlsan 1990 Cckermann, Goethe için şunları söyler: Kış ve yaz, yaşlılık ve gençlik her zaman onda birbiriyle savaş halindeydi sanki. Ama işin en güzel yanı, bu yetmişi aşmış ihtiyarda, gençliğin her vakit yaşhlığı nakavt ettiğini görmekti. Sonbahar ve kış günleri pek seyrek boy satardı. Yaşlılık, ağzın içinde döndUrulemeden duran fırlak göz bir lokmadır. Onu göremezsiniz. Ama her dakika, kuyruğu tutuşmuş bir tavşan gibi, kendine söz aldıramadığım duyarsınız. Geçenlerde Salim Rıza Kırkpınar gelmişti: 71 yaşındayım diye korkma. 80'e, 85'e bilmeden, sezmeden ulaşacaksın. Ben şimdiler seksen dördümü sürüyorum. Koltuğa oturunca kalkamıyorum. Ne ki, ayaktaysam, fersarı fersah yüruyorum. Korkmuyorum. Hayır korkuyorum. Her gün bir sürü insan ömür dersini bütünlüyor. Onların ölümünü çok doğal karşılıyorum. Olağan ve yerinde. Gelgelelim ben, kara topraklardan nasıl ruba di kamara'lar, gece giysileri dikinirim bilemiyorum. İşin oras'iı usum almıyor. D AT BÜMLERDENEIifErim ' i yıl once, 18 aralıkta "Bal Ikyıtırdığımız ve anılan mızah Mahmut" dıye ustası Mahmut Baler, esprılerı, nuktelerı, fıkraları, hazırcevaplığı ıle nam salmış "hoşsohbet" bir kışıydı Felekten "ram" almasını çok lyı bılen "Baldan Damlalar" kıtabının yazarı Bal Mahmut, katıldığı meclıslere kışılığıyle renk katardı. Işte Turk Sanat Muzığı'nın bir doneme damgasını vuran u v unlü sesı Safiye Ayla, Şukran Özer ve Muzeyyen Senar, Bebek Beledıye Gazınosu'nda kendılerını kıskanırcasına mıkrofonu kapan Bal Mahmut'la hep. öırlıkte şarkı soyluyorlar. NERİMAN SELGİL'İN ALBUMUNDEN 1948; Ankara Palas'ta Sait Barlas, kızı EmineHanım ve Neriman YılBarlas, ikıncı Hasan Sakaverilen bir Cumhurıyet Balosu'nda CemllNeriman Hanım ıse Atatürk'un yakın çalışma Selgll görülüyor. Hükümetı'nde "tıcaret vekıllığı'yapıyor arkadaşlarından ılk Maarıf Vekılı Vasıf Çınar'ın yeğenı Ankara Palas, Cumhurıyet'ın ılk yıllarında önemlı sıyasal ve sosyal toplantıların yapıldığı bir yapıydı. Bir sure sonra onemını yitırdı ve 1980'den sonra Devlet Konukevı'ne dönüştüruldu 21