Katalog

Mustafa Mutlu’dan “Dön Kardeşim: İktidarMedya İlişkilerinin Perde Arkası” ‘Dön kardeşim dedi Erdoğan Demirören, dönmedim’ Usta gazeteci yazar Mustafa Mutlu’nun yeni kitabı “Dön KardeşimİktidarMedya İlişkilerinin Perde Arkası” raflarda. Gazeteciliğe adanmış bir yaşam ve zorbalığa boyun eğmeme kararlılığıyla dokuz günde yazıldı. Ama 32 yıl artı dokuz günde! Kitabında sadece Vatan gazetesinden kovulma sürecini ve o süreçte kıskacına alındığı psikolojik cendereyi değil, Türk medyasının dönüşümünü ve basın özgürlüğünün getirildiği içler acısı noktayı kaleme alıyor Mutlu. “Yazacak yer bulamazsam duvara yazarım” demişti; işinden atılmadan önce. Mutlu’yla kitabını konuştuk. r Gamze AKDEMİR ki artık her yazımdan sonra telefonum çalacak da yukarıdan birileri arayıp “Yazıyı değiştir” diyecek diye diken üzerinde oturuyordum. Sağlığımın bozulduğu bile oldu! En ufak bir gerilimi kaldırmaya gücüm kalmadı! Sırf işimi gazetecilik ilkelerinden sapmadan yaptığım için yaşadım bunları… Sahi; bu, mobbing değilse nedir? Senin deyiminle “dönenler” bunlar Gamze… Beni çağırıp, telefon edip “Dön kardeşim” dedi Erdoğan Demirören, dönmedim… Sonucu bu oldu! “DÖNMEK YA DA DÖNMEMEK! İŞTE BÜTÜN MESELE BU!” Dönmek ya da dönmemek! Bütün mesele bu(mu)dur? Evet; günümüzde Türk medyasında ne yazık ki sadece bundan ibarettir. Bir zamanlar tüm Kemalistler’in baş tacı ettiği Mutlu, “Cumhuriyet, Sözcü, Aydınlık ve Yurt’taki bir arkadaş vardı hatırlarsanız… meslektaşlarımız; yüzde 84’ün içindeki bir zamanların Bu “jöleli” arkadaş, her gün hem anlı şanlı gazetecilerine ve patronlarına ‘insanlık’, köşesinde hem de televizyon ‘yurttaşlık’ ve ‘gazetecilik’ dersi veriyor! Elbette o gazetelerde de baskılara rağmen ilkelerinden ödün ekranlarında Başbakan’a ve iktivermeyen meslektaşlarımız hâlâ direniyor. Oradaki dara bindirip dururdu. Bir gün varlıkları bile çok değerli” diyor. bu arkadaş Pensilvanya’ya gitti… O aralar bizim gazetede çalışıçiziktirip durdum! Bunları kağıda yordu. Bir hafta sonra geri geldi. Aaa, dökmek ise en kolayıydı; bunun için bir baktık, bu jöleliye bir şeyler olikişer saat uykuyla idare ettiğim 9 gün muş! Dün AKP dediğine bugün “ak” yetti bana… demeye başlamış! Sonrasını biliyor Vatan Gazetesi’nden kovulma süsunuz; adamın hayatı değişti… Kenreci nasıl gerçekleşti, sizin için sürpriz disini birden bire televizyon yöneticisi miydi, nasıl bir psikolojik harp söz sonra da Başbakan Başdanışmanı konusuydu ve neler döndü, dönüyor olarak buldu! Dönmeyenler ise virüshâlâ? lü epostalarla gönderilen düzmece Hayır değildi… İşin ilginci sadece dosyalarla sahte delillerle yalancı gizli bana değil, kimseye sürpriz olmadı tanıklarla kodesi boyladı. İçeri atılmakovulmam! Daha Halk TV, iki buçuk gün sürecek “Mustafa Mutlu yanlar, işten atıldı! Birçok gerçek ve Kovuldu” içerikli özel canlı yayınına iyi gazeteci meslek dışına süpürüldü. yeni geçmişti ki telefonlarım çalmaya Bunca insan sırf dönmedikleri için başladı… Herkes, “Ben biliyordum” sadece işsizliğe değil; aynı zamanda diyordu! Gerçekten biliyorduk, çünaçlığa mahkum edildi… Çocukları, kü daha önce yüzlerce benzer olay eşleri, anneleri, babaları perişan oldu! yaşanmıştı… Bugüne kadar iktidarın Evet, eskiden bütün mesele “olmak ya talimatıyla onlarca yazarın ve gazeteda olmamak”tı; bugün ise “dönmek cinin işine son vermişti iktidar; sıra ya da dönmemek!” elbette bir gün bana da gelecekti; geldi! Çünkü patronun ve yöneti“BUNDAN SONRA ÇOCUKLARIcilerin baskısına aldırmıyordum ve NIZ İÇİN DİK DURUN YOKSA...” sadece meslek ilkelerinin ışığı altında Bu kitap kalemini bükmemiş bir doğru gördüklerimi yazıyordum. gazetecinin zalime alerjisi, adaletsizliOnların “Yaz kardeşim” dediklerini ğe, baskıya, zulme öfkesi ve sömürüye, değil… Bu süreç aslında Vatan’da işkenceye direncinin nasıl bir ifadesidir Demirören’den çok önce başladı… ve topluma en önce hangi mesajları Son altı yıldır gazete patronu kimse, vermektedir? onların üzerinde büyük bir baskı En kolay sorun bu oldu… Çünkuruldu. Elbette bu altı yıl da benim kü mesaj son derece net… Sadece için bir “işkence” atmosferinde geçti. gazetecilere değil; mürekkep yalamış Ben bu süreci “mobbing” olarak adherkese açıkça sesleniyorum: Bugüne landırıyorum. Yazdığım yazılara mükadar kendiniz için yeterince eğilip, dahale, itiraz ve tepki o denli artmıştı 2 0 1 3 büküldünüz kardeşim! Bundan sonra çocuklarınız için dik durun… Çünkü böylesine iki büklüm olmaya devam ederseniz; yakında çocuklarınızın yaşayabileceği bir ülke kalmayacak! Kitapta dosdoğru dille iktidarmedya ilişkilerinin boyutunu nasıl bir yaklaşımla yazdınız, perde arkasında dönen parmak ısırtan dolaplara nasıl tanık oldunuz? Bunun için özel bir şey yapmam gerekmedi ne yazık ki! Sadece işimi yaptım ve “dik başak” oldum! Gerisi zaten beni buldu! “CUMHURİYET, SÖZCÜ, AYDINLIK, YURT! GÜMBÜR GÜMBÜR!” Medyada yozlaşmanın önüne geçmek yolunda nasıl bir umut görüyorsunuz? O her bitiş nasıl bir başlangıca işaret ediyor? Elbette umutluyum! Çünkü inanıyorum ki artık dibe vurduk! Bundan sonrası tufan! Tirajlar üzerinden araştırın göreceksiniz; bugün satılan her yüz gazetenin 84’ü açıkça yandaş! Buna holding gazeteleri de dahil oldu… Ama bir yüzde 16 var ki; gümbür gümbür gazetecilik yapıyor… Cumhuriyet, Sözcü, Aydınlık ve Yurt’taki meslektaşlarımız; yüzde 84’ün içindeki bir zamanların anlı şanlı gazetecilerine ve patronlarına “insanlık”, “yurttaşlık” ve “gazetecilik” dersi veriyor! Elbette o gazetelerde de baskılara rağmen ilkelerinden ödün vermeyen meslektaşlarımız hala direniyor. Oradaki varlıkları bile çok değerli… Umuda gelince: Sözcü nasıl bir anda büyük bir tiraj artışı yakaladıysa; yürekten inanarak söylüyorum ki halkımız çok yakında diğer üç gazetemizi de bağrına basacak ve yükseltecek… Çünkü insanlar yalana para vermekten, yağcılığa prim yaptırmaktan bıktı… Sorunun biçimine uygun yanıt vereyim: Merkez medyanın, tarikat medyasının, akraba eş dost medyasının bitişi, bağımsız gazeteciliğin başlangıcı olacak. Bundan adım gibi eminim. Sizi en çok ülkemizin yurttaşlarının yanılttığını söylemiştiniz bir söyleşimizde. Gezi’den sonra bu yönde bir umut tazelenmesi var mıdır diye sorsam… Halkın gerçekten sağı solu belli olmuyor diye mi düşünüyorsunuz yoksa bu er geç olacaktı diye mi? Birisi için “Beni yanılttı” diyorsanız; bu, aslında ona büyük bir güven duyduğunuzu gösterir… Evet bu ülkenin yurttaşları zaman zaman beni hayal kırıklığına uğrattı ama ben onlara hep güvendim… Aslında sadece onlara da değil; temeli 90 yıl önce atılan “Cumhuriyet kültürü”ne, demokrasi bilincine ve çağdaşlık inancına güvendim! Atılan bu tohumların yok olup, yerini bataklığa bırakacağına ihtimal bile vermedim. Verseydim; zaten, bugün yaptığım hiçbir şeyi yapamazdım. Böylesine dik duramazdım.n [email protected] Dön Kardeşim!: İktidarMedya İlişkilerinin Perde Arkası/ Mustafa Mutlu/ Kırmızı Kedi Yayınevi/ 232 s. K İ T A P S A Y I 1235 u kitap dokuz günde nasıl yazıldı? Bu soruna Picasso’dan iki gerçek öyküyle yanıt vereyim Sevgili Gamze… İlkini hemen herkes bilir: Picasso, Paris Mont Martre’da bir lokantada yemek yerken adamın biri gelip tebelleş olur: “Şu peçeteye bir şeyler karalayabilir misiniz?” Birkaç kıvrak çizgi çizer Picasso, peçeteyi adama uzatır: “Buyurun, borcunuz şu kadar!” Adam şaşırır ve itiraz eder: “Ama bu ‘şey’i çizmeniz sadece on saniyenizi aldı. İstediğiniz para çok fazla değil mi?” “Evet ama…” diye yanıt verir Picasso, “On saniyede resim yapabilmek de kırk yılımı aldı!” İkinci öykü ise pek bilinmez: Bir zengin Picasso’dan horoz resmi yapmasını ister. Picasso bu resim için üç ay süre talep eder. Üç ay sonra elinde boş bir kağıtla gelir ve adamın karşısında şipşak bir horoz resmi karalar. Adam şaşırır ve kızar: “Madem bu resmi on saniyede bitirecektin, benden niye üç ay mühlet istedin?” Picasso çantasından yüzlerce horoz eskizi çıkarıp önüne atar: “On saniyede çizdiğim bu resim üç aylık bir çalışmanın ürünüdür bayım!” Evet Gamze… Ben de bu kitabı dokuz günde yazdım ama 32 yıl artı dokuz günde! Bu kitapta anlattığım beni ben yapan olayları 32 yılda yaşadım. Bu süreçte gazeteciliğimi pişirdim. Ayrıca bu 32 yılda sürekli gazeteciliğimi sorguladım. Yani Picasso örneğiyle sürekli eskiz S A Y F A 8 n 1 7 E K İ M B C U M H U R İ Y E T