Katalog

Ferhan Saylıman'la öyküleri üzerine "Yazı hayatın kendisidir" ka'dakı gibi okula dalıp elindckı makineliylc hiç giinahsız öf*rcncilcrc ölüm kusan hasta ruhlu yurttaşların yaşadığı bir ülkc olmak isıemiyorsak medyanın görünmcycn gizli giiciinc karşı anık biraz daha uyanık olmalıyız. Çok abartılı bir yaklaşım gibi görünsc dc hepimizin kendi ölçeğinde bu konuya yaklaşım göstermesi gcreğinc inanıyorum. Ben "N'olur Beni Eve Ciötiir" dc, bazı öykiilerde telcvizyon dünyasınrn insanlarına bu açıdan bakmaya çalışlım. Yaşadıklarımız bir kuşatılmışlık tablosunu çağrıştırıyor. Bu nun dışına çıkarak hayata bakmayı tlencdim. Onea koşullandırmaya, onca bcyin yı kamaya, onca insani özden soyutlama çabalarına karşın bunıın dışına çıkarak bireyi ve hayatı yakalama dürtüsüydü benimki. Ferhan Şaylımanı hep ekranda gördük. Oysa edebiyatın, şaylımanın yaşamında önemli bir yerivarmış. "Nolur Beni Eve Cötür'de yer alan öykülere bakıldığında bu fazlasıyla doğrulanıyor. Şaylıman'la öykülerini konuştuk. jr yr Hapla medya dünyasımn içingyS den gelen birisr olarak o ilışki#^k lere ijik tutan öyküler oldugu mm J . \*. üibi, hayatın çokfarklı alanla rından kesitler dc var. ' 'N 'olur Beni Eve Gotür"ü bu yaklaşnn dogrulttnunda nereye olurttrıatrıız u.erefayor'' Nasıl ki hayatın kendısını bir çcrçeveye otıırtniak boşuna bir çabavsa, benım öykülerimi de lıir kalıba sokma düşüncesi sonıı olıııavan bir vaklaşımdır. İMcdiğim, her oktıyanın kendı açısından iarldı bir ses, farklı bir yaklaşim bulabilmesi. Cîeçenlerde yıllann gazetecisi Nail Ciüreli kendı köşesindc kitabr değerlendirirken, öykülerime aşkın rengini uygıın gönnü^lü. Mılliyel'le bir röportajım çıktı; bai}lığı "Gazcicddcn Insan Manzaraları"ydı. I'debiyaınnızın son kalulcrindcn birisi olan I3cınırtaş (icyhıın lelefon göriişmcnıızde özclliklc kilabın ılk öyküsii "K<«a" için, "NcrcdcysthLpımizin çocukluğunıı bundan daha <,arpıcı bir diJle anlatan başka bir öykü okumadım" dcdi. Yinc gazctcci bir dostııın "Spikerlcr Kalecilerc Bcnzer" adlı oykii içın "i(,iın srzladı." ifadesini kullandı. Şuraya gelmck isliyorum: Evet hayatı ve öykülerimı bir çcrçcvcyc sığdıramazsınız. Aınaam buydu; gelcn tcpkilcrden dc unhyorum ki, hcr okuyucu o kilapta az biraz kendini bulmuş. YAZMAK ÖZCURLÜKTUR Btr rupurlajıntzda "Yazı yajamdır" dıyor sunuz, bunu biraz açar rnısınız? Evcl, yazı yaşamdır, yazı hayatın kendisidir. Yazmak özgürliiklür. Bunca kuşatıl mı^lığın altındakı bırcylcr olarak hepimiz kcndimizi iyi hısscttigimiz alanlara atmak için zanıanı kollar, zaman çalarız. Çaldığım bütün zamanlanla yazı vardı. Yazı, kendimı daha insan, daha adam hisseımemi sağlayan bir alan. Başladığım her öyküde, sonu nereye varacağı belli olmayan bir maceraya siirüklenmenin tadını hangi sözcüklerlc anlatabilirim, bilemiyorum. Oykünün ilk tüm celerini yazıp yola çıktığıında ashnda, nere ye gideceği belli olmayan bir otobüsün yolcusuyumdur. Yazı olgunlaşıp, olaylar, kişiler, yaklaşımlar belirginleşıneye başladıkça öyküniin yol haritası da bir sis perdesinin gerisinden ortaya çıknıaya başlar. Bu aslın da benim, öykü kuhramanlanmla birlikte sürdürdıi^iim bir yolcıılııkııır. Bazcn öykülerimi yazdığım süred kalemc alsam, o süreçten dc yeni öyküler çıkarabiliriııı diye düşündüg'üm anlar olııyor. lşle sonııç: Nc kadar çok yolculıık, o kadar çok yaşam. Yani iş düniip dolaşıp yazıda diiğümleniyor. Oyhiderınızın neçlr&t »lekdıılara dıkkat ctlıın, son derece çarpıcı hctıınlemelerle anlatdıyor. Neredeyse oykünun ana ıskeletlenndetı bırisınt alujlurıtyor bu »lekânlar Mekân nıçin bu kadar önemli^ Palriça'da Bir Ögieden Sonra adlı öyküde olay Cunda'da geçer. Patriça, Cunda'nın uzak bir köşesinde, doğanın ınanılmaz güzelliklerlc biıden karşınıza çıkardıgı biıvülü bir yer. Orada unııtaınayacağım anlarım ol dıı. Hep şöyle dü^ünürüm. Eğer bcn bunu yaşadıysam, bunu duyıımsadıysaın, bu içimde kalmamalı. Üuyıımsadıklarınıı paylaşa rak çoğaltmadan yanayım ben. Elbette o aşamada mekanlar devreye giriyor Bu bazen (^unda'nın ıssız bir köşesi, bazen çocukluğun uzak anılarından çıkıp gelen tlııl kokulu bahçe odası, bazen yüksek duvarlarla çevrili nıcrmerlcri karannış eski bir konso losluk binası oluyor. Evet, mekanlar güçlü, hissedilir olmalı. Okuyueu çarpıcı çizgilerle yaratılniış mekânlarda, olay örgüsüne daha çabuk, daha inanarak giriyor. Dünyanın Bütün Teröristlerinin Rııhları adlı öyküde anlatımın yansı, Amerikan Konsolosluğu üzerine kuruludur. O yapı gerçekten 1800'lerden kalma eski, yıpranmış görünümüylc, içinde birçok yaşatnın parlayıp söndügü izlcri taşıyor. Bcn bütün mekânlarda, geçmiş ten birikerek gclen izlcri toplayıp, onların karışımındun yeni bir olıışum yaratıyorum. Bu olıışıım ne kadar özgünse, öykünuıı ıs kcleti o kadar sağlam kuruluyor. • N'olur Beni Eve Cîötiir / Fcrbatt Şeaylıı/hin / Art Yayınları /1W s 753 KUŞATMA ARACI • Medyantıı ıçınden gclen hırısi olarak u dünyamn ne kadart yazdıklarınıza yansıdı? Medya hepimiz için bir kuşatma aracı. Hepimizin hayatı onun kıışatması altında. Bunu son deıccc öncmsiyorum. IJniversitclerin, araştırma kuruluşlarınm, yüreği yelen Iıerkcsin bu işc kata yorması gcrckiyor. Telcvizyon vc gazclelcr 15 milyona yakın işsizi olan bir iilkcdc izlcyicisinc, okuyucusuna nasıl bir dünya sunuyori' Onlura hangi masalları anlatıyor? Şarkıda söylcndiği gibi hangi programlarla düş satıyor iddanmışlara? Elbette düşsüz yaşanmaz. Helc hclc ekonomik daralmanm ailc bütçelcrini pa ramparça cttiği bir sürcçlc tclcvizyondan ba^ka cri^ebilcceği hi<;bir şcyi kalınamış olanların kalalanna, yürcklcrıııe o programlarla nclcıi şırrnga cdivoruz, bılıyor mııyuz? 0 cvlcrdc ıııanılınaz dcpıvııılcı yaşanıyor. 1 Lslclik öncü dcprcınlcr bıınlar, asıl sarsıntı kendini »oslcıv gösicrc gdiyor. AmeriU M H U R İ Y E T K İ T A P "...Korkacak bir şey yok: Hayallerimizin kırılması gerekl Zorbaların eline hayatımızı teslim edip hayallerimlzl kendimlze saklamayı marifet bildiğimiz bu düzen çıkmaz bir sokak... Çünkü ancak eski hayallerin kırılmasıyla mümkün yeni hayaller kurabilmek... Ve kabul etmellylz ki, bazen hayallerine sımsıkı sarılmak kıpırdayamayacak kadar katılaşmak. taş kesilmektJr..." i th a ki www.ithaki.com.tr SAYFA 19 SAYI