Katalog
Yayınlar
- Anneler Günü
- Atatürk Kitapları
- Babalar Günü
- Bilgisayar
- Bilim Teknik
- Cumhuriyet
- Cumhuriyet 19 Mayıs
- Cumhuriyet 23 Nisan
- Cumhuriyet Akademi
- Cumhuriyet Akdeniz
- Cumhuriyet Alışveriş
- Cumhuriyet Almanya
- Cumhuriyet Anadolu
- Cumhuriyet Ankara
- Cumhuriyet Büyük Taaruz
- Cumhuriyet Cumartesi
- Cumhuriyet Çevre
- Cumhuriyet Ege
- Cumhuriyet Eğitim
- Cumhuriyet Emlak
- Cumhuriyet Enerji
- Cumhuriyet Festival
- Cumhuriyet Gezi
- Cumhuriyet Gurme
- Cumhuriyet Haftasonu
- Cumhuriyet İzmir
- Cumhuriyet Le Monde Diplomatique
- Cumhuriyet Marmara
- Cumhuriyet Okulöncesi alışveriş
- Cumhuriyet Oto
- Cumhuriyet Özel Ekler
- Cumhuriyet Pazar
- Cumhuriyet Sağlıklı Beslenme
- Cumhuriyet Sokak
- Cumhuriyet Spor
- Cumhuriyet Strateji
- Cumhuriyet Tarım
- Cumhuriyet Yılbaşı
- Çerçeve Eki
- Çocuk Kitap
- Dergi Eki
- Ekonomi Eki
- Eskişehir
- Evleniyoruz
- Güney Dogu
- Kitap Eki
- Özel Ekler
- Özel Okullar
- Sevgililer Günü
- Siyaset Eki
- Sürdürülebilir yaşam
- Turizm Eki
- Yerel Yönetimler
Yıllar
Abonelerimiz Orijinal Sayfayı Giriş Yapıp Okuyabilir
Üye Olup Tüm Arşivi Okumak İstiyorum
Sayfayı Satın Almak İstiyorum
ÖYLE ERKEN YAZDIM Kİ ŞÎİRİMt Öyle erken yazdım ki şiirimi, Haberim bile yoktu şairliğimden, Fıskiyeden saçılan bir su gibi, Bir ateş gibi roketten. Zorla giren şeytancıklar gibidir Uyku ve günlük dolıı tapınaklara, Şiirlerim gençliğe ve ölüme tlair, Okunmaıinş olsa da! Kitapçı rafında toz içindedir, Kimse almaz, şindi de yok okııyanı, Şiirlerim değerli şarap gibidir, Gelir günii, zamanı. Koktebel, 13 Mayı\ 1913 BLOK IÇtN ŞİÎRLER Senin adın elimde kuş, Senin adın dilimde buz tutmuş. Ü, hep biricik dudak hareketi. Beş harf bereketi. O, yakalanan top, ancak Ağızdaki gümüş çıngırak. Durgun göle atılan taş, Hıçkırır, adına olur yoldaş, Geee toynakların hafif fiskesi, Adının gür sesi. Sokağımıza yönelik Çınlar ve fiske atar tetik. Adın, ah olamaz, nedir, Adın, elbet göz öpüşmesidir. Ayazını tembel göz kapağının, Kar'ını öpmek onun. Adın buzdan mavi yudum. Adınla hep derin uyudum. 15 Nnan 1916 Marina Tsvetacva (18921941) Çevirenler: Kanşaubiy MizievAhmet Necdet Öyle erken yazdım ki şiirimi, Haberim bile yoktu sairlimmden Şair ve yazar Marina tvanovna Tsvetaeva 8 Ekim 1892 yılında Moskova'da doğdu. Çocukluk yılları Moskova'da ve yazlık evin bulunduğu Tarusa'da geçti. Eğitimine Moskova'da başlayıp Lozan ve Fleyburg'da devam etti. Sorbonen Universitesi'nde Eski Fransız Edebiyatı üzerine kurs gördü. Altı yaşında Rusça, Fransızca ve Almanca şiir yazmaya başlayan Tsvetaeva, Veçerniy Albom (Akşam Albümü, 1910) adındaki ilk şiir kitabını ailesindcn gizli olarak yayımladı. Bu kitap Brüsov, Gumilev, Voloşin gibi ünlü şairlerin rivgüsüne layık görüldü. Kitapları art arda yayımlanmaya başladı: Valşebnıy Fonar (Sihirli Fener, 1912), Stihi (Şiirler, 1920), Verstı (Verstler, 1921), Stihi k Bloku (Blok Için Şiirler, 1916), TsarDevitsa (Çar Olan Kız, 1922). 192l'de Berlin'e göç etti, burada Remeslo (Zanaat, 1923) adlı şiir kitabını çıkardı, oradan Prag'a taşındı, Poema Gorı (Dağın Poeması, 1924), Poema Kontsa (Sonun Poeması, 1924) adlı eserlerini yazdı, daha sonra da 1925'de Paris'e yerleşti. Burada Krisolov (Fare Avcısı, 1926), Poema Lestnitsı (Merdiven Poeması) ve Poema Vozduha (Hava Poeması) adlı poemalarını yayımladı. Politik ve yazınsal akımlara katılmadı. Kendini tamamıyla şiire verdiği için göçmen Rus aydınları tarafından dışlandı. "Şiirimi okuyacağım, soracağım, sevineceğim kimse yok, hayat boyunca yalnız, kitapsız, okuyucusuz, dostsuz..", der Tsvetaeva bu dönem için. 19221925 yıllarında yazdığı şiirlerden oluşan son kitabı Posle Rossii (Rusya'dan Sonra),1928'de Paris'te yayımlandı. Göçmen yaşamı kaldıramayan şair, 1939'da yeniden Sovyet vatandaşlığına geçti ve Rusya'ya döndü. 2. Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle Moskova'dan Tataristan'ın Yelabuga şehrine taşınan, yalnızlığa terk edilen Tsvetaeva istediğini bulamadı ve 31 Ağustos 194 l'de intihar etti. ON BEŞ YAŞINDA Şarkı söyler ve unutulmam derken, Gönlümde şu sözcükler: "on beş yaş." Ah, niye birdcnbire büyüdüm ben, Ne yapsam boş! Daha dün, yeşil huşlar arasından Ozgürce geçerdim, sabahleyin. Çok yaramazdım, saç baş perişan, Hem daha dün! Baharda uzaktaki çanlar çınlardı, Bana derdi: "Koşup uzansana!" Hemen her çığlığıma izin vardı, Her adıma! Bizleri ne bekler işin sonunda? Her şey yalan dolan, her şey yasak! Çocukluğum bitti on beş yaşında, Ağlayarak. (1911) SENÎ SEVtYORUM Seni seviyorum her gün, her saat. Üstümde kocaman bir gölgesin, Kutup köyündeki dumana inat. Seni seviyorum her saat, her an. Bana ne göz ve dudaklarından, Her şey başladı, bitti, sensiz, inan. Hatırhyorum: ses veren yaylar, Kocaman yaka, tertemiz karlar, Ve o yıldız dizilen boynuzlar... Gölge... göğün yarısı edersin... Eski dumanı kutup köylerinin... Anladım: Sen Kuzey geyiğisin. 7 Aralıkl918 RUSYA'M, NE VAR UTANACAK Rusya'm, ne var utanacak! Melekler hep yalınayak... Çizmeleri aldı şeytan, onlar şimdi kara korsan! 1919, Moskova DAMARLARIAÇTIM Damarları açtım: durdurmak zor, N'eylersin, hayat fışkırıyor. Gelsin çanak, gitsin tabak! Her tabak nedense alçak, Düz her çanak. Ve geri dönmüyor Kamışları besle'mek için Kara toprağa, hiç usanmıyor, Şiir fıkrıyor, n'eylersin. 6Ocak 1934 CUMHURİYET KİTAP SAYI 666 SAYFA 19