Katalog

SONSUZLUK Hoşlanınm oldum olası bu ıssız tepeden, bıı çitten, birçok yerınden cn uzaktakı ufkun görüntüsünü yok eden gözümden. Aına durup bakarken ardındaki bıtmez tükenmez boşjuklara, insanötesi sessizlik, sınırsız huzura; dalıp giderim düş dünyama; duracak gibı olur kalbım orada. Ne kı, duyar duymaz hısırtı sesını yaprakların rüzgârda, ölçerım o sonsuz sessizliği bu sese oranla: Bir yandan ölümsüzlük gelir aklıma, bir yandan ölü mevsimler, yaşanmakta olan güncel ve ardından onun yankısı. Dalarken bu sonsuzluğa düşüncclcrim, keyıf alırım bu denizde, natan gemıdc olmaktan. Şiirler/Giacomo Leopardi/Çeviren: Necdet Adabağ 'Estikçe tozlu püzgârlar datoa dalga' GtACOMO LEOPARDl Ünlü ttalyan şairi 1798'de Recanatı'de doğdu. Soylu bır ailenin çocuöu olan Lcopardi dindar ve katı bır anneyle ilgisız bır babanın yarattıgı sağlıksız bir ortamda büyiidü. Erken yaşta Dabasının zengin kitaplığuıdan yararlanarak edebıyat ve sanat külturünü zenginleştirdi. l'elsere, bilım ve dın konularında araştırmalar yaptı lce dönük kisjliği, karamsarlığı ve umutsuzlugu şıirlcnne dc yansıyan Lcopardi, Recanatı'nın boğuntulu havasından kurtulmak için sık sık ttalya'nın başka kentlerıne yolculuklar yaptı. Sonuııda temclli yerlejtığı Napoh'de bır kolera salgınında 1837de öldü. Özlem, aşk, karamsarlık ve umutsuzluk duygularını dilc gctiren lirik şiirleri I canti ("Şarkdar") adlı kitapta toplanmıştır. Ayrıca diizyazılarını içeren Zibaldone adlı yapıtı da ünlüdür. AY'A Ey sevimli, uysal ay, anımsıyorum, bir yıl önce bugün, bu tcpenın iistünden izlemiştinı seni, gene yüregim ellerımde. Tıpkı ougün gibi sarkmı^tım aydınlatarak fiokyuzünden, şurdaki oımanın üstiine. Ama puslu ve titrek görüuüyordun gözlerıme, gözya^larımdan otiirü, kırpilderimde. Çileydı yasjamım çunku, ve gene öyle; ödün vermıyor ki tavrından yaşam. Ey sevimli ay, anımsamak gene de güzel, yapnıak muhasebesini acılı yılların. Nc kadar bevimlidir bır bılsen! hüzünlü olsa da gcçmiş, sürse de acılar daha, anımsamak geçmişi gençlik çağında: Dolu dolu umuda dönük yıllar, oysa yaşadıklarımız kısa. SAPPHO'NUN SON TÜRKÜSÜ Suskun gece, kaybolan ayın cldeğmemış ışığı; ve sen, görünürsün sarp kayalığın üstündeki scssiz ormandan günün habercisi; ey gözlerıme tatlı vc doyurucu gelen bir zamanların görüntüsü; tanıyana kadar aşk ve yazgıyr, gülmüyor artık hiçbır tatlı manzara uınutsu/ duygularıma. Alışılmadık bır sevinç kaplıyor içimızi tozuıı dumana karıştığı tarlalarda, dingin havalarda estikçe tozlu rüzgârlar dalga dalga. Ve Jüpiter'in ağır arabası basımızın üstünde gürlcrkcn parçalar bulutlarla kaplı kapkaranlık havayı bastan başa. Bize keyif verıyor dağlarda başıboş dolaşmak buludar arasında, derin vadılerde; korkuya kapılmış sürülerin kaçıslarınt ızlemek upuzun uzanan ovalarda; ya da dinlemek kabarmış ırmağın uğultusunu belli belirsiz kıyısında ve ürkütücü ta^kınlığını dalgaların. Üstündeki örtü güzel, ey tanrısal gök, sen de güzelsin ey bugulu toprak; ama ne yazık, vermemiş bu güzellıkten bir parça gökler ve acımasız yazgı Sappho'ya. Ey doğa, senin mağrur krallığına noyun eğdim tıpkı dcğersiz ve caıı sıkıcı bir konuk ve aşağılanan bır sevgilı gibi; gönlümü ve gözlerimı çevırdim güzel şekilierini senin Boşuna yalvararak. Gülmüyor bana çiçeklı, aydınlık tarlalar ve doğu kapısınuan sabah güneşi; selamlamıyor beni renk renk kuşların cıvıltısı; hışırtısı kayın ağaçlarının; ve salkım söftütlcrin gölgesinin düştüöü yere aydınlık sulannı yayan berrak dere eeker kıvrımlı dalgalarını iğrenerek, kıyısında tutunamayıp kayan ayağımdan ve hızla dalar kokulu tarlalara. SAYFA 18 CUMHURİYET KİTAP SAYI 279