Katalog

gururlarını biletleriyle birlikte koyup ccplcrinc, ba^ladılar scvi^meye. Hatta Uilctçi bile, kcndisini dışlanmış hissetiip, tırmandı dışardan sürücü koltuğuna ve sürücüyle bir tür ilişkiye girişti. Hazırlavan: Cevat Capan Roger McGough/ Şiirler/ Çeviren: Coşkun Yerli "Tanrı görünmez Roger McGough, Roger McGough, Ingiliz şair. Liverpoal'da doidu, liaull Universitesi'ni hitirai: '6O'lı yılîarın ortalanndan biişLıyarak gelişttrdig'i muzif), huruh, clcştircl şiirinin özgün çızgisıni ünümihc dck sürdürdü. 10'u aşkın itahınduiı veçtiklerini ikı kttapta topladt: Selected Poems 11%71()S7) 12. McGough halen Londrada yaşıyor. Karşılıklı Dans Kuzcy Fransa'da, I'landen> ovalarında Yeni çtkan bır dansla eğleniyor hcrkcs Sizi ıtıutlu cdiyor, soluksuz bırakıyor Ölüm Dansi koymıışlar dansın adını Hcrkcs sıra oluyor Hcrkcs kcyiflı Hopluyoruz lıepimiz 123 havalara 'I'itremek için tasarlanmış dans Bu dans hardal kadril'i Yalnız crkeklcr ıçin kızlar yok Çünkü burda eşjniz süngünüz Bakm dansçılar ııasıl eğilip koşuyorlar Topıııı ritminc ayak ııyduraraktan Çcvirin cşmı/i sekerek yandan Çevrenizde güınbür gümbür bombalar lişjniz onuruıuız, siz dörtköşc olunuz Koklayınız havada yanık kokularıııı Dikenli telleıin üstüuden aşayım derken Kurumaya scrilmiş, çarşaf gibi adamlar Eğer diişcr isenız, sakın ııtanmayınız Alacaktır biriisi ıınıtlaka ycrinizi "Yaşlı askerler ölmez... ....Yalnızca gcnç askerler." Havanlar patırdarkcn Flanders ovalarında Son çıkan bir çılgınlıkla kcyifli herkcs Hâkilere bürünmüş dansçılar soluksuz kalıyor Görkcmli Ölüm Dansıyla Cîörkcmli Oliim Dansıyla. (AMerseySound, l%7) Tanımak O gecc otobüsle eve dönerkcn hepimiz biraz utanıyorduk. Özellikle de ben ve yeşil şapkalı gençbayan. Ve başladık hepimiz » » başka başka sözlerle ne kadar aceleci ve budalaca davrandığımızı söylemeye. Ama sonra, hcr zaman için dclikanlı bir adam olduğunıdarı, ayağa kalktım ve nc yazık ki dcdim, artık her öğlevakti dünyanın sonuna gelemeyeceğiz, ya da gelmişiz gibı davranamayacağız. Vc ardından, olanlar oldu... Çarpışır gibi birden hepimiz eş değiştirdik ve çok geçmcden sarsıldı otobüs terbiyesizçe şeyler yapan naftalin beyazı bedenlerlc. Ve ertesi güıı vc her gün Hcrotobüstc 1lersosakta Hcrkcnttc Heriilkede ınsanlar dünyanın soııu gelmiş gibi yaptılar. Ama gelmedi. Celdi sayılırsa da bir bakıma. (AMerseySound. 1967) Alevlenen Meyveler (ya da Şairin Eğlcndirici Olarak Rolü) Akşam ycmektc masa tutu^tu. Hiç kimse aldırmadı olanlara ve söylcşinin ucundan alev almasını umursamadan, sürdürdük yenıek yemeyi. Dumandan vc bayılan gaısonlardan habersiz, konular Auden'dan Zefırcllı'yc atladı. Dıkkatim dağılmı^tı ama, biraz da, görgü kurallarından nasipsız biri olduğumdan gcrginlcştinı ve eriyen çatalbıçaklardan rahatsız oldum. Bir kaşığı soru işareti biçiminc sokuyordum ki, basjadı Chablis şarapları akıp köpürmeyc. Ayağa kalktım, evde havagazı açık kaldı gibi bir şcylcr gcveledim vc yüzüm kızararak sıvıştım halının yumuşak tabanını aşıp. Şangır şungur porselenlerin üstünden vahvahlar, tühtühlcr duyuluyordu. Dışarda bir taksı yakaladım en yakın otobüs durağına gitmek için. ü sırada, masadakiler alevlenen meyvelerle oyalanıyorlardı ve Şairin Eğlendirici Olarak Rolünü tartışıyorlardı, çatı tepelcrinc çöktüğü zaman. (I loliday on Death Row, 1979) Muayene (Totley Barton, Devon'daki Arvon Vakfı'nda yazılmıştır.) f Yüzünü, yüzünü mü sornıuştum? Bu kavrulmuş, soyıılmuş bercli tahta maskc ııasıl bir çocu^un yüzü olabilır? Kazağına bir şey olmamıs,, aslında, bu saııki oıııuı kaza^ı gıbi. Ama emın olmak lâzım. Iztı kcmerı. Evct, bu onun. Dalıa bir harta bilc olmaılı o deliklcrı dclmcsindcn bu yana. Bu yaşta (,'ocuklar üstüııc ba^ına ııasıl dikkat ederler bilırsıniz. Ncrcdeysc Stcphen diyccegim. Ama cnıin olmak lâzım. Hiç kuşku kalmamalı. Hiç umut olmanıalı. Ccplcrini, ccplcrini boşaltır mısmız? Mcndil nıi? 1 lerkesin ccbinden çıkabilir. Yeterince kirli. Sıgara mı? A, bu Stephcn olamaz ama. tçmesine izin vermiyorum, anlıyor musunuz? Bana hi<,' karşı gclmcz. Babasına. Ama bu onun kalcmtras,ı. I'amam, bu onun. Ve, bu da onun anahtarlığı, dcdcsi ona önccki gctc arıını^an etmişti. Hvtc, bu Srephcn olmalı. Nc oldu, biliyorum sanırım, sigara konusunda. Kuşkusuz, paketi büyük çocuklardan biri için taşıyordu. Evct, evct. Bu bizim oglumuz. Oğlumuz Stephen. (Waving at Trains, 1982) Bir Öğlevakti Yolda bir anneyle çocuğuna çarpmamak için otobüs birden durunca, karşımda oturan ycşil şapkalı gençbayan savruluvcrdi üstümc ve ben, fırsatları kaçırmayan biri olarak, onu sevmeye basjadım. Öncc direndi, daha sabahın krirü diyerek, hem dc kahvallı üstüne. Zaten itici bulmuştu bcni. Ama bcn ona nüldccr savaşın başladıgını, bu öğlevakti dünyanın sonuna gcldiğimizi söylcr söylcmez, ycşil ijapkasını cıkardı, bılctini cebine koydu vc tatbikata o da katıldı. Otobüstekiler, ki çok insan vardı, sarsılmı^vc^aşırmış vc hoşlanmışvclıuzursuzlas.mışjardı. Ama bu öğlevakti dünyanın sonuna gcldiğimiz sözü ortada dolaşınca, Siz şimdi bu Stcplıcn nıi diyorsunuz? Peki, bakalım öyleyse, o mıı, dej*il mı, anlayalım. A, aına bir yanlı^lık vaı. Saçlar, siz dc f'.öriiyorsunuz, sımsiyah. Oysa Stcphcn kunıral... Ncdedini/r1 P.ıtlama mı.' Tabii, tabıi. Yamıııs,. Sa«,'malıyorum. n jicickirdı l'eki, devam cdelim. "Evct doktor nc düs,üııüyorsunuz?" Şiiri benden aldı ve muayene etti. "Htntm.. Saat duvarda sinirli siniıli tıkııdıyordıı. "liaflaugıç olarak bu çıhnalı." Soğuk parınağım (jiirin yüreğine dürttü. "Ama burda bır heime gerekli. Bak bu ft'ita dcğıl. CUMHURİYET KİTAP SAYI 300 SAYFA 16