Katalog

2 Bir babakız ve bir şarap Özcan ve Zeynep Arca, babakız ilişkilerine bir de iş ortaklığını ekledi. Yedi yıl önce iyi şarap üretmenin hayalini kurdular. İşi öğrenmek için ülke ülke gezdiler. Bağ kuracakları yeri de Ege ve Marmara’yı gezerek buldular. Bu emeğin ürünü Arcadia şarapları iki ay önce raflardaki yerini aldı. ir babakız, iki ortak, iki hayalperest... Özcan Arca ve on sene başka işler yaptığı için birey olarak algılanabilmesi. kızı Zeynep Arca Şallıel, yedi yıl önce iyi şaraplar Babasının kızı olması, ona benzemesi de cabası. üzerine yaptıkları bir sohbetle yola çıktılar. Önce Peki bütün bunların arasında şarap hayatınızın neresinde teorik eğitim aldılar, sonra yurtdışında pek çok ülkeye gidip duruyordu? bağlarda, şaraphanelerde işçi olarak çalıştılar. Bağcılık Zeynep Arca: Öğrenciliğim sırasında çok merak sarmıştım. Çağdaş Fransız Tarihi dersimizde Fransız yemeyapacakları yeri belirlemek için Ege ve Marmara’yı karış karış içme kültürüyle ilgili ciddi eğitimler aldık. Şarap tadım gezerek, 15 bin kilometre yol yaptılar. Sonunda dersleri gördük. Sonra kendim devam ettirdim. Ama zaten Kırklareli’nde karar kıldılar. İlk hasatlarıyla yaptıkları şarap babamla öncesinde de iyi bir şarap tüketicisiydik. Madrid’de, kırmızı şarabın memleketinde birincilik aldı, ama Özcan Arca: Nâzım Hikmet hayranıyım, onun dünyaya bu sadece başlangıç, Arcadia Şarapları’nın adını daha çok bakışı beni çok etkilemiştir. Haz konusundaki duyacağız. Öyleyse gelin önce hikayesini fikirleri de. Haz çok ince bir konu. Günah diye dinleyelim.... korkuluyor, ancak sahip çıkıldığı zaman Hikâyenin başı tabi ki Özcan Arca’ya yaşamın en büyük hediyesidir. Şarap, yemek dayanıyor. Yıl, 1943. Yer, İstanbul. Bir tarafı Laz, bu hazzın rafine edilmesinin, inceltilmesinin en diğer yanı İstanbullu bir aileye ve ikinci paylaşım önemli noktalarından. İyi şarap insanın hazla savaşını yaşayan bir dünyaya açıyor gözlerini. olan ilişkisinin terbiye edilmesini sağlar. Dönemin popüler bölümlerinden Makine Yüksek Tam da bu yüzden, şarapçılık onlar için Mühendisliğini bitiriyor. Evleniyor. Akademisyen sadece bir iş değil, bir yaşam şekli. Turizm işi olmak istiyor, ama tarih 12 Mart. Üniversitelerde yaparken sohbetlerinin hep şarap kültürüne baskının arttığı bir dönem. O da serbest ESRA uzanması, gittikleri yerlerde şarap tatmaları, çalışmaya başlıyor. Zeynep de hikâyeye bundan AÇIKGÖZ birbirlerine tavsiyeler vermeleri de bundan. İşte tam iki yıl sonra dahil oluyor, 1973’te. Bir önceki böylesi sohbetlerden birinin sonunda: kuşaktan daha şanslı. Üniversite eğitimi için Ö. Arca: Bu kadar güzel şarap var, niye biz yurtdışına gidiyor, uluslararası ilişkiler okuyor, de yapmayalım, dedik. ama Türkiye’ye dönünce reklam sektöründe çalışıyor Z. Arca: Lazlık var dedik ya, giriştik işe: Yapar mıyız? yıllarca. Ta ki bir gün boşluk hissedip, biraz daha kökleri Yaparız! Hadi yapalım... Açıkçası toprakla ilgili bir iş yapmak yere uzanan bir şeyler yapmak isteyene kadar. Bırakıyor her bana çok cazip geliyordu. şeyi. Mühendisliği bırakıp, yönetmenlik yaptığı filmler Antalya Yıl, 2003. İşe önce yer araştırmasıyla başlıyorlar. Marmara Film Festivali’nde, yurtdışındaki festivallerde ödüller ve Ege bölgesini karelere bölerek bir harita çıkarıyorlar. Her kazanan, bir yandan da turizm işi yapan babasıyla çalışmaya boş günlerinde, hafta sonlarında arabaya atlıyor köyleri başlıyor. Kaygıları yok desek yalan olur. Aile ile çalışmak zor, geziyorlar. 15 bin kilometrelik yol yapıp, sonunda biliyor. Ancak korktuğu gibi olmuyor. Ona göre nedeni basit; Zeynep ve Özcan Arca, için şarap kültürü bir yaşam biçimi, o yüzden Arcadia da bir üründen öte anlam ifade ediyor... Fotoğraf: UĞUR DEMİR B Kırklareli'nde karar kılıyorlar. Coğrafi şartları, iklimi, toprak özellikleri tam onların istediği gibi. Seçimin ne kadar isabetli olduğunu daha sonra anlayacaklar... Bir yandan da sıkı bir teorik eğitime giriyorlar. Özellikle Zeynep Arca. Teori için tamam dediğinde, dünyanın farklı ülkelerindeki bağlara, şaraphanelere işçi olarak çalışmaya gidiyor, ama on günlüğüne, ama bir haftalığına. İspanya, Amerika, Yeni İmtiyaz Sahibi: Cumhuriyet Vakfı adına Orhan Erinç Genel Yayın Yönetmeni: İbrahim Yıldız Yayın Yönetmeni: Ayşe Yıldırım Görsel Yönetmen: Aynur Çolak Sorumlu Müdür: Miyase İlknur Yayımlayan: Yeni Gün Haber Ajansı Basın ve Yayıncılık AŞ İdare Merkezi: Prof. Nurettin Mazhar Öktel Sok. No: 2 34381 Şişli / İstanbul (0212) 343 72 74 (20 hat) Reklam Genel Müdürü: Özlem Ayden Genel Müdür Yardımcısı: Nazende Pal Reklam Koordinatörleri: Hakan Çankaya Neşe Yazıcı Rezervasyon Yönetmeni: Onur Tunalı (0212) 251 98 74 / 75 (0212) 343 72 74 (554555) Baskı: DPC Doğan Medya Tesisleri Hoşdere Yolu 34850 Esenyurt / İstanbul Cumhuriyet gazetesinin parasız pazar ekidir. Yerel süreli yayın. [email protected] Zelanda, Fransa... Günde dört saatlik uykuyla şarap işinin her aşamasında görev alıyor. 2006’da da Özcan Arca tutuyor bu yolu, Kaliforniya’ya gidip şaraphanede çalışıyor. Bu çalışmalar size ne öğretti? Ö. Arca: Şarap yapmak için kuvvetli pazulara ihtiyaç olduğunu... Z. Arca: Şarapta bir sürü adım var. İyi şarap yapabilme metotlarının kendi içindeki nüanslarının bile dünyalar kadar fark yarattığını öğrendim. Neler yapmam gerektiği kadar, neler yapmamam gerektiğini de öğrendim. Kendi bağımızdaki ilk hasadımızda çok daha bilinçli çalışma imkânım oldu. Kırklareli’nde insanlar başta mesafeyle yaklaşıyor Arca ailesine. Öyle ki zamanla betonlaşıp, su geçirmez hale gelen, erozyona neden olabilen tarım arazisinde dozerlerle toprak aktarımı yaparlarken, “Hah işte yakaladık, bunlar kaçak kazı yapıyor, hazine arıyor” diye jandarmayı bile arıyorlar. Üstüne bir de Fransa’dan mumla kapatılmış, plastik sopa gibi duran aşılı asmalar gelince iyice sarsılıyor güvenleri. Ta ki asmalar yaprak verene kadar... Bu üç sene boyunca her asmayla tek tek ilgileniyor Zeynep ve Özcan Arca. Yevmiyeli çalıştırdıkları 40 kadına tek tek öğretiyorlar işi. 2009’da hasat zamanı geldiğinde yine kafası karışıyor köylünün. Çünkü asmanın verdiği salkımların yüzde 50'sini buduyor Arcalar, diğerleri daha iyi gelişsin diye. Artık iyice Arca ailesinin bu işi bilmediğinden emin oluyor köylüler! Kestiğini söyleyip kesmeyen kadınlar bile oluyor. Hasadın ne kadar iyi olduğunu görünce artık her denileni yapıyorlar. Z. Arca: Şimdi hepsinin güveni tam bize. Her sene Hıdırellez'de parti düzenleyip bizi de davet ediyorlar. Bağların sahibi gibi, o kadar titizlikle çalışıyorlar ki... Yevmiyelerini kocalarına vermiyor, çocuklarının eğitimi için biriktiriyorlar. TOPRAK AYNI HİKÂYEYİ ANLATIYOR Gelelim Kırklareli’nin şarap geçmişine... Toprağı dozerlerle aktarırken taşlaşmış bağ kökleri bu tarihin peşine düşürüyor Arca ailesini. 20. yüzyıl başından kalma bir haritadan arazilerinin o dönemlerde köyün bağı olduğunu, yakınındaki yolun adınınsa “Şarap Yolu” olduğunu görüyorlar. 19. yüzyılda bağlarının yüzde 90’ı hastalanan Fransa’nın şarap ihtiyacının işte bu bağdan, bu yolla karşılandığını da. Zeynep Arca’nın anlatımıyla “Sonuçta toprak asırlar da geçse hep aynı hikâyeyi anlatıyor. Onu dinlediğinizde o sizi yönlendiriyor”. Dört yıl sonunda aldıkları ilk hasatla 70 bin üretim yapıyorlar. Asıl sürpriz Madrid’de düzenlenen Premios Nuevo Vino yarışmasında aldıkları Altın (Arcadia 2009 Kırmızı) ve Bronz (Arcadia 2009 Rozé) madalya oluyor. Z. Arca: İspanya kırmızı şarap yeridir, bakalım ne diyecekler, diye yolladık. Kendimizi görmek istedik. Ödülü beklemiyorduk, gelince çok sevindik. Ancak bu bir şey demek değil, daha uzun bir yolumuz var. Nereye çıkacak bu yol? Z. Arca: Biz teruar şarapları üretmek için yola çıktık. Teruar 30 senede yerleşen bir kavram. Hiç müdahale edilmemiş, üzümden gelen tadı koruyup şarap haline getiren bir üretim demek bu. İnceltme işlemi dahi uygulanmamış, doğal çökme haliyle üretilen şaraplar yapıyoruz. Şaraplar, tamamen doğal ve yaşamaya devam ediyor. Ö. Arca: Hedef yok burada. Bu bir yaşam biçimi. Her sene yapabileceğimizin en iyisini yapalım, her yıl yaptığımız doğanın sınırları dahilinde bir öncekinden daha iyi olsun. Böyle bir amacımız var. Danışman onologumuz dünyadaki en önemlilerinden biri; Michele Sargues. Kendisi dünyanın en iyi şampanyasını yapan adam. G C M Y B C MY B