Katalog

30 GEZGİN AİLESİ GÜNCEL GİTTİM, GÖRDÜM Bir başka güzel: Yenice umhuriyet Gazetesi’nin bir sanat, C kültür ve gezi kuruluşu olan KoopC’nin düzenlediği hafta sonu etkinliğine katılarak gittiğim Karabük ilinin şirin bir doğa ve insan cenneti Yenice ilçesinden çok güzel ve sıcak anılarla döndüm. Yenice Karabük ile Zonguldak illeri arasında kalmış, batı Karadeniz dağlarının güzel vadisine sığınmış, yeşilin en canlısının dağların en yücesinin ormanların en gizemlisinin bulunduğu ve en önemlisi henüz vahşi kapitalizmin bozamadığı ve yozlaştıramadığı, sıcak, sevecen ve içten davranan insanlarıyla, 11 bin nüfuslu küçük bir Karadeniz ilçesi. Yıllar sonra Karabük iline bağlanan kara yoluna yeni kavuşmuşlar. Yörenin insanlarının sıcaklığı akar sularına da işlemiş. Filyos Deresi ile İncedere, Yenice’nin içinde birbirlerine kavuşmuş, özlem gidermişler. Yine Şeker Deresi’nin zamanla yarattığı insanlara alın görün ama kıymetini bilin ciğerlerinize oksijen dolsun dediği yalçın kayalarla sarılı Şeker Kanyonu. Ayrıca Filyos yerleşkesinde yeni onarım görmüş, yüksek bir tepede gururlu gururlu duran kalesi...Kaleden çevreye bakıldığında sıcak İnkum kıyılarını ve göz alabildiğine maviliğiyle Karadeniz’i kucaklayasınız geliyor. Yine bu yörede Filyos antik kenti tiyatrosu ve tapınağı tarihten günümüze kalan armağanlar. Karabük ilinin girişinde, üretken, doğurgan, İpuçları: Bu kent, antik çağda Lidya Krallığının başkentiydi. Susa’da başlayan ünlü Kral Yolu burada bitiyordu. Fotoğraftaki süslü cephe İsa’dan sonra 3. yüzyılda yapılmıştı. Doğru yanıt veren okurlar arasında yapılacak çekilişle üç kişiye Cumhuriyet Kitap Kulübü’nden kitap armağan ediyoruz. Yanıtları 7 Kasım 2005 Pazartesi saat 18.00’e kadar faks veya eposta ile bekliyoruz. GEÇEN SAYI: Yanıt: Şanlıurfa. Kitap kazananlar: Gülen Gül (Ankara), Metin Özyurt (Balıkesir), Meltem Tiregöl (İstanbul) gururlu bacalarından dumanı nazlı nazlı tüten Demir Çelik Fabrikası. Nasıl da bana kıyarsınız diye homurdana homurdana çalışıyor. Dik tuttuğu başını hiç eğmemiş. Karabük, Safranbolu ilçesiyle neredeyse birleşecek. Zonguldak ilinin girişinde Gökgöl Mağarası ‘’ben de buradayım‘‘ dercesine göz kırpıyor ve Zonguldak ili gibi o da ilgi bekliyor. Zonguldak, Türkiye’nin emekçi yoğun kenti. Bugün üreten artı değer yaratan kent, suskun ve bakımsız görünümüyle dışlanmış bir kent olmanın hüznünü yaşıyor. Üstüne oturduğu maden ocaklarının farkında olmadan. Ayağını çok değerli bir ipek halıya basmış ama üstünde gömleği olmayan bir insan görünümünde. Her şey ayaklarının altında ama ona bir yararı yok. Maden ocaklarını görmenizi öneririm. Önceden izin alarak. Eğer emeği ve kol gücünü seviyorsanız, ona değer veriyorsanız hiç şüphesiz bu sevginiz onu gördükten sonra bir kat daha artacaktır. Kara cevherin vagonlara binip sanayi merkezlerine ve evlere gelene kadar nasıl alın teriyle yoğrulduğunu, insan gücüne ve emeğine nasıl gereksinim olduğunu somut olarak göreceksiniz. Üzücüdür ki, bu insanların ortalama yaşam süreçleri Türkiye ortalamasının 15 yıl kadar daha altında. Saim Canatan GÖRSEL BULMACA Fotoğraftaki jimnasyum hangi antik kentte?