Katalog

Temsili göç çizimi... C S F TRATEJİ 9 emeklilerin yerleşim için tercih ettiği konumu ile Kuzeydoğu Kafkasya’da yaşanan çatışmaların dışında kalabilmiş bir istikrar bölgesidir. Ancak, etnik geriliminin tırmanabileceği noktalar ve Putin yönetiminin Kuzeybatı Kafkasya’da bulunan Adıgey Cumhuriyeti’nin ortadan kaldırılmasına yönelik girişimleri Kuzeydoğu’dan (Dağıstan, Çeçenistan, İnguşetya, Kuzey Osetya) sonra Kuzeybatı Kafkasya’da da (Adıgey, KaraçayÇerkes, KabardeyBalkar) siyasi tansiyonun yükselmesine yol açıyor. Adıgey'in mevcut siyasi statüsünün korunup korunmayacağı Kuzeybatı Kafkasya’da istikrarın geleceğini belirleyecektir. Adıgey’in Adıge kimliği çerçevesinde devlet yapısını oluşturmasına Slav kökenli örgütlerin gösterdiği tepkilere Moskova’nın desteğinin ne düzeyde olacağı istikrarın geleceği için kilit noktadır. 21 Mayıs’tan itibaren sürgün ve soykırımın anılacağı ve Adıgey Cumhuriyeti’ne destek verecek mitinglerin yapılmasının beklenildiği Kuzeybatı Kafkasya’yı siyasi bakımdan sıcak bir yaz başı bekliyor. Sonuç olarak, Kuzeybatı Kafkasya’nın siyasi yapısını değiştirmenin ve 1864 soykırımını anımsamanın Kemlin’e huzur getirmeyeceği açıktır. nüfusun Moskova yönetimi ve yerel yönetimler EDERAL BİRLEŞMELER üzerindeki milliyetçi baskısı altında kalıyor. Söz konusu kadrolar, Sovyet döneminde kurulmuş olan Kuzeybatı Kafkasya’da başlayan birleşme sosyal, kültürel, ekonomik, siyasi ve askerî yapıyı tartışmalarının arkasında, 17 Nisan 2005’de Sibirya’da yenileme gayretleri içinde federatif yapı meydana gelen birleşme kararı bulunuyor. Buna göre, çerçevesinde merkezî idareyi güçlendirecek adımlar 17 Nisan’da yapılan referandum ile Taymır Özerk atıyorlar. Ancak, federe cumhuriyetlerin ve diğer idari Bölgesi ve Evenki Cumhuriyeti, Krasnoyarsk Eyaleti birimlerin (kray, oblast, federe kent, özerk oblast, (kray) ile birleşme kararı almıştı. Rusya Federasyonu özerk okrug) yönetimleri, Moskova’nın merkezî tarihindeki en büyük birleşme kararı olan bu güçlendirme çabalarının aksine, Sovyetler Birliği referanduma katılım oranı da yüzde 70 ile Rusya döneminde elde edilen ekonomik, siyasi, kültürelFederasyonu tarihindeki seçimlere en yüksek katılım oranı oldu. Söz konusu referanduma göre, 1 Ocak özerklik sınırlarını genişletmeye çalışıyor. Söz konusu 2007 tarihinden itibaren Rusya Federasyonu’nun "merkezden uzaklaşma" ve "merkezin ağırlığını siyasi haritasında Taymır Özerk Bölgesi ve Evenki hissettirme" çabalarının yarattığı gerilimin, federal Cumhuriyeti bulunmayacak. Putin, amaçlarının yapıda meydana getirebileceği olası bir kırılmanın birleştirmeler ile güçlü bölgeler oluşturmak ülkeyi üniter yapıya mı, yoksa parçalanmaya mı olmadığını, söz konusu birleşmenin halkın ekonomik götüreceği Rusya Federasyonu’nun geleceği açısından durumunun düzeltilmesine yardımcı olması için önemlidir. Nitekim, bu gerilim Kuzey Kafkasya’da yapıldığını savunuyor. Putin’e göre Rusya açık bir şekilde görülmeye başlandı. İkinci on yıllını Federasyonu’nu oluşturan 89 bölgeden (sujeden) yaşamaya başlayan bu genç devlette söz konusu sadece 10 tanesi federal bütçeye kaynak aktarabiliyor. gerilim, yerel halkların toplam nüfusun çoğunluğunu Mevcut bu sisteme göre, federal bütçe 10 bölgenin oluşturduğu Kuzeydoğu Kafkasya’da (örneğin: sağladığı kaynağı bütün ülkeye dağıtıyor. Söz konusu Çeçenistan) silahlı çatışmaya yol açarken; yerel sistem, işlevsiz ve bölgelerin gelişmesini teşvik halkların toplam nüfusun azınlığını oluşturduğu etmekten uzak bulunuyor. Ancak, birleştirmeler ile Kuzeybatı Kafkasya’da, (örneğin: Adıgey) yerel halkın elde edilen yeni yapıların sonuç verip vermeyeceği de Sovyetler Birliği döneminde elde ettiği hakların tartışma konusu. Nitekim, bazı analizciler oluşturulan genişletilmesi için gösterdiği çabalar ile yerel yeni bölgelere yatırımların azalabileceğini savunuyor. Slavların söz konusu hakların azaltılması için Kuzeybatı Kafkasya, ılıman iklimi, verimli gösterdiği çabaların siyasi alanda örgütlü mücadelesi toprakları, yabancı sermaye girişini sağlayan sanayisi, olarak ortaya çıkıyor. Kuzeybatı Kafkasya’nın yeniden dizayn edilmek istenmesi ve bölgede bulunan Adıgey Kafkas göçlerini Cumhuriyeti’nin ortadan kaldırılmasına yönelik sembolize eden girişimlerin gündeme daha sık gelmeye başlaması bir çalışma... tesadüf değildir. Çünkü, Kremlin yönetimi Adıgey’i tasfiye ederek uzun dönemde bölgede başağrısı yaratabilecek muhtemel bir "Adıge sorunu"nu da kontrol altına almaya çalışıyor. Nitekim, Rusya Federasyonu Devlet Başkanı Vladimir Putin’in Rusya Federasyonu içindeki bölgelerin sayısını azaltma politikası Kuzeybatı Kafkasya’da bulunan Krasnodar Eyaleti’ne (Kray) kadar ulaştı. Krasnodar eyalet yöneticileri Adıgey Cumhuriyeti ile birleşme konusunu tartışmaya başladılar. Ancak, Adıgey’in Krasnodar’a bağlanması fikrini en önce ortaya atan Krasnodar Valisi Tkaçev değil, Güney Rusya Temsilcisi Dimitri Kozak oldu. Bu durum, 2006 yılı içerisinde Adıgey’in Adıge kökenli Devlet Başkanı Hazret Şovmen ile Kozak arasında gerilim yarattı. Dünyanın en büyük altın arama şirketlerinden biri olan Polyus’un sahibi olan H. Şovmen, Adıgey’de devlet başkanlığı seçiminde kullanılan oyların yüzde 68’ini almış ve 8 Şubat 2002’de yemin ederek Adıgey’in yeni devlet başkanı olmuştu. Şovmen ile Kozak arasındaki gerilim, Şovmen’in 2006 Ocak ayında Moskova’ya çağrılmasına, Mart ayında da Şovmen’in görevi bırakacağını açıklamasına ve Nisan ayında istifasına yol açtı. Söz konusu durum, Adıgey’de mitinglere, etnik ve siyasi gerilime yol açtı. Ancak, Şovmen’in istifası Moskova tarafından kabul edilmedi. Çarlık Rusyası’nın işgalinin ardından Kuzey Kafkas halklarına yönelik şiddetin ve göç ettirmenin yıldönümü kutlanıyor. Sovyetlerin dağılmasının ardından bölgedeki halkların Moskova ile sorunları yeniden gündeme geldi. Rusya için stratejik önemi artan bölgenin geleceği Putin yönetiminin yaklaşımına bağlı.