Katalog

16 lerıni banauzattı. Camı indirdim Görüntü. gerçektcn, insana çığlıklar attıra pencerenin cak kadarolağanüstüydü; ama ürkütücüydü önünde bir de. Arkadaşımın bana hareket oldu. uzattığı elleri, yüzü. göğsünün bir bölümü DlŞaridakİ bll görünüyordu ama, vükaranllk, cudu aşağıya doğru siyoıdum; ama geriye doğru bir, iki adım atınca görüntüsü siliklesiyordu. Arkadasım kollarını ındirip kaldıyor; sis, parmaklarının arasından.kollarınınaltından dalgalanarak, küçük bulut öbekleri halinde hareket ediyor. tam dururken, bir kol likleşiyordu. Ayakları işebildiği er hareketiyle yeni salısisin içinde kaybolmıısnımlaraba^lıyordu. Bu tu. Dudaklarımı belir deliğe oyun sırasında dostugince hareket ettireıek: mun ağzından. anlasılUzaklasma, kaybo parmağını maz mutluluk sesleri çılursun. dedim. kıyordu. Bu arada yeriBasını salladı, anla sokan meraklı mizin değistiğini, be.ş yamamıştı. bir çocuk gibi on adım, bclki de daha Gitme... Sis. ..dedim çok ilerlediğimizi anlaüstüne basarak. uzanıp; yamamıştım; arkadaşıF.lini boşveranlamınmın yüzünde önce bir da salladı; treni gösterdi, birom/.unu, kaşian içeriye dönerek, şaskınlık, sonra da korku görünceyc dek. Kennı kaldırdı. "Tren iştc di çevrcsinde birkaç kez burada" demek istiyorkıvrılarak. dönmüs. soran bakışlaCİU rını bana çevirmişti. ünu yalnız b.rakmaTren görünmüyordu. mak.kulaklarıduyma ajifl Arkadasım yanıma geldığı için bu siste başına miş, elimitutmuştu.Çıgelebilecek bir kazayı ÇOK VOğun bİf kardığı anlamsız sesler engellcyebilmck için . .'' • , artık soru ve korku taşıbendeasağıyaindim. 'WA U,ınut yordu. İki omzundan Ayaklanmı belli be olduğıımuzu tuttum. dudaklarımı lirsiz görüyordum. llk okuyabilmesi için üstükezderinbirdenizegi anladım. ne basarak; rip de ellerini iskeleden ayıramayançocuklargibi.bendeelKorkma, dedim. Tren gitmedi... lerimi trenin kapı demirinden ayıraBurada. mıyordum. BiranduraksamagcçirAnladım, dercesine başını salladı. dikten sonra, kapıyı bırakıp, yüzüElele birkaç adım ilerledik; ama tren nü güçlükle seçebildiğim yol arkao yönde değildi. Durduk. Elimin dasıma doğru bir adım attım. Soluiçindeki eli, bir çocuk eli gibi çareğum daralır gibi oldu: sizdi. Onadöndüm; işarct parmağıSonsuzluk.., dedim. Sağır oldumı dudaklarıma gfttürdüm: ğunu unutnıııştum.Bukezfisıltıyla, Sus, dedim. Trenden gelebilecek kendi kendime: küçük bir ses duymak istiyordum. Sonsuzluk gibi, diye yineledim. Çok yakınımızdaki bu koca kütleden Sonsuzluk duygusu veren şeyin, iki adım önümü görmemi engelleyen bu yoğun sis olması. beni şaşırtmıştı. Sağır dostumudüsündüm. Sesler için de böy le miydi yoksa? O da kendisinibirsessizliksonsuzluğundamı duyumsuyordu? Birbirimizden bir buçuk, iki metre kadar uzaktaydık. Onu görebili CUMHURİYET DERGİ ne bir ses, ne bir ışık geliyordu. Sessizlik uzayıp gidiyordu. Sürckli bir hışırtıvargibiydi.Busis.sankibütün sesleri öğütüp. hışırtıya çevirıyordu. "Ç'aşlandıkça küçülen; sonunda bir cırcırböceğiolarak.birsesolarakkalan Troya kralı Tithonos'un öyküsü geldi aklıma. Birkaç dakika beklediğimiz halde hıçbir ses duyamamıştım. Dayanamadım; Heeey,trendekiler!..diyeseslendim. Biryanıt gelmedi. Kondüktör beeey, orada mısınız?.. Sessi/lik sürüyordu. Arkudasım.seslendiğimianlamıştı.Odabağırmayabaşladı.Sesinde.birdileait sözler yoktu; söyledikleriııi bılincimle degil, sezgilcrimle anladım. "Kaybolduk.yardımedin, neredesiniz, korkuyorıım. gelin" sözcükleıini ve sözlüklerde karşılığı olmayan birçokduyguyubugaripçığlığıniçine sığdırmıştı sağır, dilsiz arkadasım. İki kez de o scslendi; sonra, benim yüzüme bakmaya başladı, bir yanıtın gelip gelmcdiğini öğrenmek için. Kulak kesilmişdinliyordum. Birkaç saniye gcçmişti ki zayıf bir ses duyargibioldum. Başınııdiktiğimi, daha iyi duymak için bir kulağımı sesin geldiği yöne çevirdiğimi gören dostum, aynı seslcrle yeniden bağırdı.Onususturdum.Heyecanlanmıştı. O da dinler gibi bir duruş aldı. üözleri benim yiizümde hızla dolaşıyor, duyacağım küçük bir sesin yüzümdcki yansımasını kaçırmamak istiyordu. Öcılız sesi yine duyargibioldum. Arkadaşıma, sus işareti yaptım. "Tamam" anlamında başını salladı. Zayıf ses güçleniyor gibiydi. Bu her neyse.bizeyaklaşıyordu. Birsürtünme sesi ve ardından bir "tık". Şimdi daha iyi duyar olmuştum; seslendim: Mehmet Zaman Saçlıoğlu'ndan biröykü... İKİNCİ ADA T Arıza... öirsaatkadarburadayız. llk kıvılam için cant sanatçısı Sayın Fahri Kaplun V Lütfen trenden uzaklaşmayın, sis ı te$ekkürlerimle. çok yoğun. Önümden geçerken kondüktöre buranın ncresi olduğunu sordum. ren hızla ilerliyordu. Son Ikinci Ada istasyonu, dedi. durduğumuz istasyonda inenlerden sonra, kompartıBu adı daha önce hiç duymadığımanda iki kişi kalmıştık. mı söylcdim. Benden biraz daha gcnç, yaklaşık Küçiik bir istasyondur, dedi. Her otuzyaşlarındagösterenkumral.zatrendurmazburada. yıf yol arkadaşım ayakkabılarını çiYol arkadaşını da uyanmış, ayakkiirmış, karşımdaki koltuğa uzankabılarını giymeye çalışıyordu. mış, uyuyordu. Ben de onun gibi ya Mahmur gözlerle yanıma geldi; kopip, yatmayı aklımdan geçiriyordum luma dokundu; başını iki yana. ne olaına, ineceğim istasyona ancak on du dercesine salladı. Ağzından da, beş, yirmi dakikalık biryolumuzun anlasılmaz, ama soran bir ses çıkkalmış olması.bu kısa süre içindc mıştı. Dilsiz olduğunu anladım. Sauzanıp, uykuya dalmaya değip değ ğırdaolabileceği aklımdan bir şimmeyeccğini düşündürüyordu. şckhızıylageçti. Pencerenin yanına geçtim; belki Arıza, dedim; dudaklarımı okubir şcyler görürüm diye burnumu yabi lsin diye, hecelerin üstüne basacama dayadım. Dışarısı çok karanrak, ağırağır. lıktı. Ne ay, ne yıldızlar, ne de herYanılmamıştım. Sağır, dilsizdi yol hangi bir ışık vardı. Trenin uykuyu arkadaşım;amaanlaşabilmiştik.Siçağıran sesi ilc sallantısı gözkapaksi fark edince yüzünde bir aydınlık larımı ağırlaştırmıştı. belirdi. Pencereyi açtı, kolunu dışaGözlerim kapanırken scsin değirı çıkarıp sisi dalgalandırdı. Ağzınşip.sallantınınazaldığınıfarkettiğidan sevinç sesleri çıkıyordu. Bana mi anımsıyorum. Tren gitgide yavaş döndü, eliyle "gel" hareketi yaptı; lıyordu. Bir süre sonra da durdu. Dı parmağıy la da dışarısını gösteriyorşarıda hiç bir şey görünmüyordu. du. Kapıya doğru yürüdü; peşinden Koridora çıktım, öteki camdan bak gittim. Kapıyıaçtı;demirctutunarak tım, yine bir şey yoktu. Karanlık, dikkatle aşağıya inmeyebaşladı. Küherhangi birgecenin karanlığından çük çığlıklaratıyor.gülüyordu.Yefarklıydı. re basmıştı. Kapıy ı bıraktı; dönüp elCamı indirdim; pencerenin önünde bir hareket oldu. Dışarıdaki bu gaMEHMET ZAMAN SAÇLIOĞLU rip karanlık. erişebildiği her dcliğe parmağını sokan mcraklı bir çocuk 1955 yıhnda Bursa'da doğdu. TED alanında çeşitli grup sergilerine gibi uzanıp; pencereden içeriye döAnkara Koleıi'nın ardından Tatbiki katıldı, üç kişısel sergi açtı. Şu nerek, kıvrılarak, beyazlasarak aktı. Güzel Sanatlar Yüksek Okulu'nda anda M.U. G.S.F. Tekstil O zaman, çok yoğun bir sis içindeolöğrenim gördü. 19771981 Bölümü'nde öğretim üyesi. duğumu/u anladım. Harekctlenen arasında Ege Üniversitesi'nin, Yazın yaşamına şıırle başladı. llk 1981 86 arasında Marmara şıir kitabı 1985 yılında YAZKO'dan sisin arkasındazayıfbir ışık, bir an Üniversitesi'nin Güzel Sanatlar yayımlandı. Şiirleri, aralıklı olarak, belirip kayboldu. Burası, günün bu Fakülteleri'nın tekstil bölümlerinde YAZKO, Düşün, Broy, Varlık, son treninin bugiine dek durduğunu asistan olarak çalıştı. 1990'da Milliyet Sanat, Gösteri, Türk Dili, hiç anımsamadığım bir ara istasyon doçent oldu. Belçika Gent Kraliyet Türk Dili Dergisi gibi çeşitli sanat olmalıydı. Pencercyı kapadım; sisin Güzel Sanatlar Akademisi ve dergilerinde yer aldı. 1993 yılı Avustralya VVollongong Yunus Nadi Yayımlanmamış öykü içcri giren parmağı, dağılıp yok oldu. Üniversitesi Yaratıcı Sanatlar ödülü'nü Vüs'at O Bener ile Kompartmana dönecckken, koridoFakültesi'nin tekstil bölümlerinde paylaştı. 1995 yılı Sait Faik Öykü run sonundaki vagon kapısı açıldı; kısa sürelerle konuk öğretim Ödülü de Saçhoğlu'na verildi. kondüktörelindeki küçük zilisallaüyeliği yaptı. Plastik sanatlar Saçlıoğlu evli ve bir kızı var.<4 yarakyaklastı: