Katalog
Yayınlar
- Anneler Günü
- Atatürk Kitapları
- Babalar Günü
- Bilgisayar
- Bilim Teknik
- Cumhuriyet
- Cumhuriyet 19 Mayıs
- Cumhuriyet 23 Nisan
- Cumhuriyet Akademi
- Cumhuriyet Akdeniz
- Cumhuriyet Alışveriş
- Cumhuriyet Almanya
- Cumhuriyet Anadolu
- Cumhuriyet Ankara
- Cumhuriyet Büyük Taaruz
- Cumhuriyet Cumartesi
- Cumhuriyet Çevre
- Cumhuriyet Ege
- Cumhuriyet Eğitim
- Cumhuriyet Emlak
- Cumhuriyet Enerji
- Cumhuriyet Festival
- Cumhuriyet Gezi
- Cumhuriyet Gurme
- Cumhuriyet Haftasonu
- Cumhuriyet İzmir
- Cumhuriyet Le Monde Diplomatique
- Cumhuriyet Marmara
- Cumhuriyet Okulöncesi alışveriş
- Cumhuriyet Oto
- Cumhuriyet Özel Ekler
- Cumhuriyet Pazar
- Cumhuriyet Sağlıklı Beslenme
- Cumhuriyet Sokak
- Cumhuriyet Spor
- Cumhuriyet Strateji
- Cumhuriyet Tarım
- Cumhuriyet Yılbaşı
- Çerçeve Eki
- Çocuk Kitap
- Dergi Eki
- Ekonomi Eki
- Eskişehir
- Evleniyoruz
- Güney Dogu
- Kitap Eki
- Özel Ekler
- Özel Okullar
- Sevgililer Günü
- Siyaset Eki
- Sürdürülebilir yaşam
- Turizm Eki
- Yerel Yönetimler
Yıllar
Abonelerimiz Orijinal Sayfayı Giriş Yapıp Okuyabilir
Üye Olup Tüm Arşivi Okumak İstiyorum
Sayfayı Satın Almak İstiyorum
Bir varmış bir yokmuş küçük tren... EVREN DEĞER Ankara oğrusu bu kadar etkıleneceğini düşünemezdı. Sankı çocukluğunun mutluluklarından bir sayfayı koparıvermişlerdi. Düşünceli ve dalgın bir biçimde gazeteye bir kez daha göz at"Ankara Gençlik Parkı'nda ozellik'e çocuklann buyuk ilgisini çekcn kuÇuk tren, son seferini hugun yupıvor. Yapımı planlanan melro guıergâhının Gençlik Parkı'ndaki demiryoluyla çakışması uıerine, seferden kaldmlması kararlaştmlan kuçıik tren, bugun yokularına veda edecek." Evet, yanılmıyordu. Artık Ankaralı çocuklar küçük trenı bir daha göremeyeceklerdi. Böyle yazıyordu gazet Dudaklanna acı bir gulumseme oturdu. Yalnız çocuklar mı, dedi kendi kendine... Ya o çocukluk günlerimn mutluluklarını yaşamak isteyenler?.. Ne renkli günlerdi onlar! Arada sırada Gençlik Parkı'na giderek küçük treni gözlediği günleri düşUndü. Her yitirılenin ardından ınsanlar üzülurdü... Hatta kimi kez çırpınırlardı bile, elden gıtmemesı için... Ama küçük tren artık elden gıdiyordu. Ve tıim serzenişler çaresızdi. tşte bu duyarlıkla küçük trenı son yolculuğunda yakalamak, çocukluk günlerınin hiç bitmeyecekmış gibi gelen mutluluğunu son bir kez doyasıya yaşamak amacıyla kalktı yerinden ve yola koyuldu. Dopdolu bir çocukluğun simgesi niteliğini taşıyan küçük trenı son yolculuğunda yakalamak üzere... Yolda, küçuk trene ılk bındıği günü hatırladı. Yılıru tam olarak anımsamıyordu, ama küçük trenin ilk seferini 1957'de yaptığını öğrenmıştı babasından... İlk bınışinde 250 kurus ödediğini düşündü Şimdi ne kadar olmuştu?.. Küçük trene ılk bindıği gün... Esmen ve Havuzbaşı Istasyonları... Babasına sormuştu: "Baba, bu tren saatte kaç kilometre yapar? "En fazla 30 kilometre, evladım !' "Peki baba, bu tren ne ile çalışıyor?" "Ma7ot ya da yanmış yağ ıle oğlum..!' "Peki baba, bu lokomotifin adı ne?" "Bu trenin iki tane lokomotifı var oğlum. Birinin adı 'Mehmetçik', dığerınin adı da '27 Mayıs'..." lşte, günler böylesıne akıp gitmışti. '27 Mayıs' lokomotifinin adı da sonradan 'Alibaba' oluvermışti. 1985 yılında DDY Genel Müdürlüğü, '27 Mayıs' adını sakıncah bulmuş olacak ki, değıştırıvermıştı. Yaşam çok hızlı akıp gidiyordu. lşte, Gençlık Parkı'na da gelivernıişti. Bir huzün kapladı içinı... Parktan ıçerı gırdı, hemen gırıştekı Havuzbaşı Istasyonu'na indi. "Bir bilet," dedi. "70 lira." Amma da pahalılanmış diye düşündü. Oysa, son kez vereceği bu parayı hıç de önemsemiyordu aslında... Cıvıl cıvıl çocuklar trenin kalkmasını beklıyorlardı. Hemen atlıkarıncalann bulunduğu vagonun arkasındaki vagona yöneldı... Atlıkarıncadaki çocukları gözlcmek, daha doğrusu kendi "çocuklugunu" onlarda yeniden yaşamak istiyordu. Ve son yolculuk başladı. Hıç başlanıasın bu yolculuk, diye düşündü. Sankı yaşantısından, sanki ıçinden bir şeyler koparıveriyorlardı Ve ışte başlamıştı son sefer. Seslenmek ıstedi çocuklara; "Bilin ki çocuklar, bu, küçük trenin son seferi. Bilin ki kuçıik tren yok artık!" Yok, yok... Gerçekten hıç hakkı olmadığını duşundu, böyle bir şey yapmaya... Çocuklann dünyasına gırmeyc, onların dünyalarını alt üst etmeye gerçekten hiçbir hakkı yoktu. Onlar yaşayadursunlar, bir sonraki gunun ya da bir sonraki haftanın hayalıyle... "Gerçekten son yolculukta o küçUcük insanlan uzmeye hiç hakkıın yok!" diye düşündü ve Esmen tstasyonu'nda inıverdı trcnden. Gözpınarları kurumuş olarak... Bir gazeteciyı gördü. O da son seferde küçük tren görevlilerıni "Alibaba'nın önüne toplayıvermış, fotoğraflamak üzereydı. Acı acı bir kez daha gülümsedi ve çocukluk anılarının düşleriyle istasyondan ayrıldı... D Ankara'mn Gençlik Parkı'nda çocuklann ilgisini çeken eğlencelerin başında gelirdi "küçuk iren"... flk seferini yaptığı 1957 yılında. bir turunfiyatı 250 kuruştu. Son sejerinde ise fiyat 70 lira idi. Kuçuk trenin iki lokomotifinden birinin adı "Mehmetçik ", diğerininki de "27 Mayıs" idi. Ama 1985 yılında, "27 Mayıs " lokomotifinin , adı, DDY Genel tMudurluğu tarafından "Alibaba" olarak değistirilmişti. Sf 9 Son seferini yapan kuçuk trenin gorevlileri demiryolcular, Esmen istasyonu'nda Rıza Ezer'in objektifine bakarken, şen kahkahalarla dolu tren seferlerine, bir daha DDY'nin hiçbir hattında kolay kolay rastlayamayacaklarını blliyorlardı.