Katalog

Ş iir Atlası CEVAT ÇAPAN Günter EİCH Şiirler / Çeviren: Danyal NACARLI ‘...itaat etmeyin, yağ değil, kum olun şanzımanında dünyanın.’ ilk şiir kitabı yayımlanır (1930). İki yıl sonra üniversite eğitimini yarıda bırakıp Berlin’de yazar ve gazeteci olarak çalışır. Bunların yanı sıra radyo oyunları da yazar. Eich, Nazilere karşı çıkmaz, onları işlemez. Hatta 1933 yılında büyük çoğunluk gibi o da Hitler’in NSDAP’sine üye olmak için başvurmuştur. 1939’da savaşa katılır, ama cepheye gitmez, orduya sürücü olarak hizmet eder. 1945’te esir düşer. Buna rağmen Eich Alman savaş sonrası edebiyatın en önemli temsilcilerinden ve ünlü Grup 47’nin kurucularındandır. Yazar özellikle şiirsel seviyedeki radyo oyunlarıyla Alman edebiyatında önemli bir yer tutmaktadır. Kolay bir dil kullanmış olsa da, okurlarında zengin ve boyutlu çağrışımlar uyandırır. Çeşitli ödüller alan şair 1953’te kendisi gibi yazar olan İlse Aichinger’le evlenir. Eich 20 Aralık 1972’de Salzburg’da ölür. Ş Lebus kasabasında doğar. Daha üniversite yıllarındayken air 01.02.1907’de Almanya’nın Brandenburg eyaletinin BİR YAZIN SONU Yaşamayı kim ister tesellisi olmadan ağaçların! Allahtan, onlar da tadıyor ölümü! Şeftaliler toplanmış, dalında kızarıyor erikler köprü kemerinden çağıldarken zaman. Kuş göçüne inanıyorum perişanlığımı Ölçüyor sonsuzluk payını hiç telaşlanmadan. Geçtiği her yer beliriyor karanlık dürtü gibi yapraklarda, kızarıyor kanatların çırpmasıyla meyveler. Şimdi sabır vakti. Çözecekler yakında yazısını kuşların tadı geliyor bile dil altında feniğin. GEÇ ARTIK TEVAZU İÇİN Evimizi düzene koyup eleğimizi asmıştık çekmiştik perdeleri yetecek kadar bodrumda erzak kömür ve yağımız ve saklıyorduk derimizin bükümlerinde ampul ampul ölümü. Kapı aralığından dünyayı görüyoruz: Boynu vurulmuş bir horoz, avluda koşan. Çiğneyip geçti umudumuzu. Asıyoruz balkonlara çarşafları ve oluyoruz teslim. SAYFA 28 ? 18 NİSAN 2013 AĞUSTOS SONU Beyaz karınlarıyla yüzüyor sırt üstü ölü balıklar takılmışlar su mercimeğiyle hasır otuna. Kargalarınsa kanadı var ölümden kaçacak. Bazen düşünüyorum, en çok da Tanrı’nın Salyangozun varlığı için kaygılandığını. Bir ev yapıyor ona. Ama bizi hiç sevmiyor. Beyaz bir toz bayrağı sürüklüyor arkasından otobüs her akşam eve taşırken futbol takımını. Ay parlıyor söğüt çalılarında çobanyıldızıyla beraber. Ne kadar yakınsın bize, ey ölümsüzlük, bir yarasa kanadında, ya da çifte gözünde farların yokuş aşağı tepeden bize doğru gelen. KABULLENME Herkes biliyor uydurma bir ülke olduğunu Meksika’nın. Açınca mutfak dolabını hakikati buldum ben kapalıydı üstü adları yazılmış baharat kutularıyla. Prinç taneleri yorgunluğunu atıyor asırların. Hemen pencerenin dibinde yoluna devam ediyor rüzgâr. CUMHURİYET KİTAP SAYI 1209