Katalog

... KISA KISA ... KISA KISA ... KISA KISA ... KISA KISA ... Tarihi Unutmamak ? Dursun ÖZDEN G ünceli yakalamanın ve yarına ilerlemenin yolu, tarihi unutmamaktır... Cumhuriyet Devrimleri düşmanlığı, vatan hainliği, mandacılık, “Batı” ile işbirlikçilik, ılımlısiyasal İslam modeli, tarikatçılık, faşizm, Soros’tan beslenme, ezik ve kişiliksiz birey, sürü toplum olma ve faydacı, çıkarcı, bencil, bananeci, vurdumduymaz, ele geçirmeci ve komplocu olmak; etikahlaki değerleri yok saymak, kurtuluştan kuruluşa giden yolda tökezlemek ve tarihi unutmak gibi bireysel, toplumsal, insani ve ulusal değerlere karşı direnmekle eşanlamlıdır. Ya da günceli yakalamak yerine, tarihin ilerleyen çağdaş tekerleğine çomak sokmaktır. Geçmişten ders almak ve “yenilen kazıkların bileşkesi” olan tarihi deneyimleri unutmamak için, sürekli belleğimizi diri tutmalıyız ve günceli yakalayıp, umudumuzu yitirmeden yarınlar için büyük projeler yapmalıyız... Dış merkezli yapayyayılmacı gündemler yerine, halkımızın ve ulusumuzun uzun erimli çıkarları ile “mazlum” ulusların, emperyalizme karşı “meşru” direnişini birleştirmek ve “küresel” emperyalist düşmana karşı, ortak “küresel” savaşımın içinde taraf olmak durumundayız... Bağımsızlıktan, özgürlükten, sosyal adaletten, demokrasiden, barış ve sevgiden yana taraf olmak; “sosyal” insan olmakla eşanlamlıdır... Yeni anayasa, halkoylaması, tezkere, terör, yabancıların Anadolu topraklarını yağmalamasısatın alması, irtica, yoksulluk, yolsuzluk, medya yalanlarının ve satılık kalemlerin alkışlandığı bir ucube kirli üretim ilişkileri içindeyiz... Tüm bu değerlendirmelere esin kaynağı olan bir kitap okumanın dayanılmaz hafifliğini yaşıyorum, yeniden... Bu kitabı okuduktan sonra, Mustafa Kemal Atatürk’ün “Gençliğe Sesleniş”, “Bursa Söylevi” ve Nâzım Hikmet’in “Elleriniz ve Yalana Dair” şiirini yeniden ve özümseyerek okumanın çılgınlığı, coşkusu ve sorumluluğu içindeyim. Güçlü, kamucu, demokrasiden yana, özgürlükçü, sosyal adaletçi, Cumhuriyet Devrimlerini koruyucu ve çağdaş bir anayasa için; hakları, özgürlükleri ve sorumlulukları olan bir yurttaş olmanın bilinciyle... Dr. Alev Coşkun’un Cumhuriyet Kitapları arasında çıkan “TARİHİ UNUTMAMAK Günceli Yakalamak” adlı inceleme kitabı; belge ve bilgilerle yüklü bir başucu eseri olarak, mutlaka okunmalı ve çağdaş bir yurttaş olmanın gereksinimleri yeniden anımsanmalıdır. “Dil Bayrağımız Türkçe’nin” o güzelim şiirsel sözcüklerinden oluşan arı, duru, yalın, süssüz tümceleri ve öykü tadındaki betimlemelerin güçlü ve vurgulu anlatımı tadındaki bu kitap; İlhan Selçuk’un önsüzü ile başlamakta ve 380 sayfa olup, 15 bölüm içinde açıklanan yakın tarihimizi doğru algılamanın ipuçlarını vermektedir. Bölüm başlıkları şöyle sıralanmaktadır: “Cumhuriyet ve Atatürk, Devrim Yasaları, Vahdettin Tartışmaları, AKP ve Erdoğan, Türban Sorunu, Ilımlı İslam, Hizbullah’a Giden Yolun Taşları, 14 Mayıs 1950, 27 Mayıs 1960, Askeri Darbelerin Anatomisi, Eğitim, ÖzelleştirmeKüreselleşme, Ermeni Sorunu, Lozan ve Avrupa Birliği...” Binlerce yıldır aralıksız devlet geleneği olan Türk Ulusunun yazgısını değiştiren Büyük Taarruz (26 Ağustos 1922), aynı zamanda yeniden doğuşun başlangıcı ya da Kurtuluş’tan Kuruluş’a giden yolun nirengi taşı idi... Bu çetin ve utkulu yolda ve kimi zamanlarda, Cumhuriyet Devrimleri engellerle karşılandı. 1938’de Kemal Atatürk’ün ölümünden sonra başlayan gerici çalışmaları izleyen ve 1950’de Menderes Hükümeti’nin dışa bağımlı politikalarının ardından, bir dizi “dış destekli” askeri darbeler yaşandı. 12 Mart 1971 ve 12 Eylül 1980 darbeleri, bugün başımıza sorun olan pek çok kirliliğin eseridir. 12 MART DARBESİ 12 Mart darbesi, 27 Mayıs’ın getirdiği 1961 Anayasası’ndaki sosyal adalet ve özgürlükler ilkesine karşı yapılmıştı. Asker, askerin yaptığını bozuyordu... Öte yandan, 12 Eylül 1981’de Kenan Evren’in yaptığı askeri darbeyi; CIA şeflerinden Paul Henze, ABD’de Beyaz Saray’a “Bizim çocuklar başardı” biçiminde duyurmuştu. Bu darbe ile de; 1961 Anayasası’ndan arta kalan özgürlükçü, insan haklarına saygılı ilkelerini ortadan kaldıran 1982 Anayasası getirildi. Bu anayasa ile gericilik meşrulaştı ve karşıdevrimcilik iyice palazlandı... Washington ve Brüksel destekli terörün can aldığı bugünlerde, ulusalcı bir hükümete acilen gereksinim duyulmaktadır. ABD’nin emperyalist haritalar çizdiği Büyük Ortadoğu Projesi’nin bir planı olan, PKK terörünün bu boyutlara gelişinin öyküsünü öğrenmek için, Dr. Alev Coşkun’un “Tarihi Unutmamak” adlı eserini mutlaka okumalısınız, yeniden... Bu bilgilerin ve belgelerin kaynağı “Tarihi Unutmamak” adlı eserin yazarı Dr. Alev Coşkun için İlhan Selçuk şöyle diyor: “Alev Coşkun da benim gibiCumhuriyet’teki yaşamından çok şey kazanmıştır; Cumhuriyet okuldur; bizler de bu okulun öğrencileriyiz; aramızda ayrı gayrı yoktur... Alev, işte ayakları yere basan bu güzelim maceranın, hepimiz gibi, Cumhuriyet gazetesine aşılanmış bir neferidir... Elinizdeki kitap da bu maceranın elle tutulur bir ürünü...” Eski Turizm ve Tanıtma Bakanlarımızdan, Cumhuriyet Aydınlanma Devrimcisi, öncü ve örnek insan Dr. Alev Coşkun’un bu özgünseçkin çalışmasını okumanın tam zamanı... Tarihi unutmamak ve günceli yakalamak için... Cumhuriyet Devrimlerine yeniden sahip çıkmak, bunun için örgütlenmenin ve direnmenin tam zamanı... Çünkü farkında olduğumuz tehlike, önü alınmaz boyutta büyüyor... Kan akıyor, vatan elden gidiyor... Var ya da yok olma zamanı; şimdi... Türk halkının acil istemi; emperyalizme karşı başı dik bir Ulusalcı Meclis ve güçlü, kamucu ve yurtsever bir devlet gereksinimidir... Nefret, aklın önüne geçmeden çözüm bulunmalı... Yarın geç olabilir...? ozdendursun@gmail.com Tarihi Unutmamak/ Dr. Alev Coşkun/ Cumhuriyet Kitapları/ 380 s. Alev Coşkun Kapı ? Aysel SAĞIR M SAYFA 18 agda Szabo’nun kendi yaşamından da izler taşıyan “Kapı”, bir yazarın evinde yardımcı olarak çalışan Emerenc’in üzerinden gelişiyor. “Kapı”da, Macaristan’ın siyasi, sosyoekonomik dönüm noktalarında duran yazar, buradan hareketle Emerenc’in yaşamının takipçisi olmuş. İleri yaşına rağmen bir sokağın ve sakinlerinin temizlik işlerinden sorumlu olan Eme renc, aynı zamanda bilge kişiliğiyle de çevresindekilerin yaşamında kılavuz işlevi görmektedir. Yazar, yardımcısı Emerenc ve köpekleri Viola olmak üzere üçlü bir ilişki üzerine kurulan “Kapı”, aynı zamanda iç dünyalarda anlatımını bulan bir dil üzerinden gelişiyor. Entelektüel dünyayla, bedensel emek de gerektiren günlük gerçeklik arasındaki çelişkilerin öne çıktığı “Kapı”da, Emerenc’in temsil ettiği günlük yaşamın gerçekliği ağır basarken, içine çekilen bireylerin dünyasından dışarısına yönelik güçlü tasvirler yapılıyor. Zira, yaptığı her sorgulamada yazar, yardımcısının yaşamsal üstünlüğünü kabul etmek zorunda kalacaktır. Kitapta anlatılan yardımcı, bir bilinç du rumunu, yönetilenlerin geldiği ya da evrimleştiği bir noktayı, bir duruşu da ifade eder gibidir, “Emerenc kimin elinde olursa olsun iktidardan nefret ediyordu; iktidar sahibi beş kıtadaki sorunları çözmüş bile olsa Emerenc’i memnun edemezdi, sadece ve sadece kazandığı için. Onun düşüncesine göre tanrı, noter, parti militanı, kral, cellat, Birleşmiş Milletler genel sekreteri, kim olursa olsun herkes ortak bir paydada buluşuyordu, tesadüfen biriyle dayanışma göstermişse acıma duygusunun sınırları tüm evreni içine alacak kadar genişliyor ve yalnızca hak edenleri değil önüne gelen herkesi, suçluları bile kapsar hale geliyordu.” Diğer bir yandan da, yazarın Emerenc’e yönelik yaptığı tasvirlerden ço ğunu bir Macaristan tasviri, tasarlanıp hayata geçirilmek istenen modellerin başka zihinlerde bulan ifadesi, eleştirisi olarak okumamızda bir sakınca yoktur; “Sirk sözcüğü Emerenc’in sözlüğünde daima ulusal felaket anlamına gelmekteydi; anlatmak istediği ise İkinci Dünya Savaşı’ydı veya bu terimle, tarihsel bir arkaplanı olmak koşuluyla kadınların sinirli, açgözlü ve geri zekâlı oldukları, erkeklerin önlerine geleni kırıp döktükleri ve bıçaklaştıkları durumları kastederdi. Emerenc’e kalsa herhalde Mart Devrimi’nin genç devrimcilerini bir mahzene kapatır, onlara edebiyatın ve bağırıp çağırmanın yasak olduğunu öğreterek daha yararlı bir etkinlik seçmelerini önerir, devrimci konuşmalar duyKİTAP SAYI ? CUMHURİYET 929