Katalog

Sergey Yesenin/ Şiirler/ Çeviren: EmelAnıl Gözkân "Ne hoş kalbimde sessiz bir sızıyla Hatırlamak çocukluk Btinlerini «f 895'tc, 21 Eylül'dc Ryazan Vilayeti, Ryazan Kasabası, Ku/min Nahiycsi'nin Konstantinov I Köyü'ndc doğdum. lki yaşından itibarcn cğitimimi, varlıklı bir adam olan annc tarahndan JL dedem vcrdi, üç tane yetişkin bckâr oğlıı vardı. Dayılarım yaramaz, kabına sığmayan çocuklardı. Üç buçuk yaşımda bcni eğersiz bir ata bindirip, atı birdenbire dörtnala koştıırmuşlardı. Çıldıracak gibi olduğıımu vc sımsıkı atın yelclerinc yapıstıgımı hatırlıyorum. Daha sonra bana yüzmeyi riğrettiler. Saşa dayım, beni ltayığa bindirip kıyıdan uzaklaştırdıktan sonra elbisclcrimi çıkarttı vc tıpkı bir köpck yavrusu gibi suya fırlattı. Sııda korkuyla vc accmicc cllcrimi çırpmış, ama hîç su yutmamıştım. Bu arada dayım sürckli bağırıyordu: "Hcy ka/ kafalı! Böyle çırpınmanın ne işe yarayacağını sanıyorsun ki?" "Kaz kafalı" bu sözlcri bıle ijefkat doluydu. Sckız yaşımdan sonra sık sık dayımın av köpcğinin ycrinc geçerek vurulan ördcklerın arkasından gölde yüzüyordum. Ağaçlara çok iyi tırmanıyordum. Çocukluğumda daıma elebaşıydım, çok kavgacıydım. Daima tırnak yaraları ıçinde dolaşırdım. Bu kepazeliklcrimden dolayı beni yalnı/.ca biiyükannem azarlardı. Dedemse bazcn yumruk atmaya bcni bizzat kcndisi teşvik cder vc sık sık biiyükanncmc "Scnin aklın ermez, ona ilişmc. C), bu şckildc daha güçlü oiacak" derdi. Biiyükannem bcni var gücüyle severdi, şcfkatinin sınırı yoktu. Cumartesileri bcni yıkarlar, tırnaklaıımı kcscrlcr vc yakılmış yağ ilc saçıma ondüla yaparlardı. Bu yüzdcn bir daha tarak vuramadım kıvırcık saclanma. Gcrçi yağın da pck ctkisi olnıazdı. Her zaman bar bar bağırırdım saçlarım taranırkcn vc hatta şimdi bilc cumartesilcri huzursuz hissederim kendimi. Çocukluğum böyle geçti. Hcnüz daha yeni yetnıeykcn köy öfiretmeni olmamı çok istemişlcrdi, bu yüzdcn dc onaltı yaşımda bitirdiğim yatılı kilise öğrctmen oKuluna vermişlerdi beni. Moskova öğretmen cnstitüsünc kaydımı yaptırmak zorundaydım. Bereket versin ki bu gerçckleşmcdi. Şiirlcrimi yazmaya çok erken yaşta başladım, dokuz yaşlarındaydım, ama bilinçli yaratıcılıgımın baslangıcını 16 17 yaijlarım olarak sayıyorum. Bu yıllara ait bazı şiirlcrimi "Rodunıtsa" da ropladım. Onsekizınde hayretler içindeydim, tfergilerc yolladı^ıın vc o zamana dc2in yayımlanmayan şiirlcrim yayımlanmıştı. Kalktım Petcrsburg'a gittim. Orada bcni son dercce içten karşıladılar. tlk görcfüğüm Blok'tıı, ikincisi isc Cıorodetskiy. Blok a baktıg'ımda beni bir ter bastı, çunkü ilk kez karşımda ctiylc kanıyla canlı bir şair görüyordum. Cîorodctskiy beni daha önce hakkında tck bir kelime bile duymadıg'ım Kluycv ile bir araya getirdi. Tüm iç çckişmclcrimizc rağmcn Kluyev ile aramızda güçlü bir dostluk kuruldu. ls,lc bu yıllarda bir buçuk yılımı geçirdiğim Şanyav Üniversitesi'ne girdim, ardından köyüme geri döndünı. Üniversitede şair Semenovskiy, Nasedkin, Kolokolov vc Filipçenko üe tanıştım. Çağdaş şairlerden en çok beğendikleritn Blok, Beliy ve Kluyev'dir. Beliy ise daha çok bana form duygusunu kazandırmıij, Blok ve Kluycv isc liriğı öğrctmışlerdir. 1919 yılında aynı yola baş koyan arkadaşlarımla birlıkte ımajinist manifestoyu yayımladık. Imajinizmin lormal bir ekol olarak kök salmasını istcmifjtik. Ama bu ekol kendi ayakları üstünde duramadı vc ardında organik tarz gerçeğini bırakarak kendi kcndini yok ctti. Pek çok dini şiir ve destanımdan seve seve vazgcçcbilirdim ama, bir şairin devrime kadar olan sürecini çok iyi anlamlandırıyorlar. Sekiz yaşımda ninem bcni manastırdan manastıra sürükledi durdu, onun arkasından gerek kadın, gcrek erkeK tüm gezginler hiç durmaksızın bize siğınırlardı. Bu gezginler çeşit çeşit ilahiler okurlardı. Dedemse bıınların tam tersinc, içki içmcyi çok severdi. Bitmek tükcnmek nilmeyen evlilik törcnleri dedemin işine gelirdi. Daha sonra, köyden aynldıgımda kendi düzenımi kurmam bir hayli zamanımı aldı. Dcvrim yıllarında tamamen Ekim Devrimi taraftarıydım, ama kendimce köylülük eğilimini kabul ctmi^tim. Şu siralar formal gelişim sürecinde beni cn çok çckcn Puşkin. Geri kalan otobiyografik bilgiler şiirlerimde ycr alacaktır. Ekim 1925" Sergey Yesenin bu özgeçmişi yazdıktan üç ay sonra 28 Aralık 1925'te bir otel odasında bileklerini kesip, kendi kanıyla son yapıtı olan "Elveda Dostum, Elveda" şiirini yazdıktan sonra kcndini kalorıfer borusıına asarak yas,amına son vermiştır. • SAYFA 18 ££ GECE Meyletmiş yorgun gün geceye Dalgaların sesi duyulmaz olduğunda Söndü güneş de dünyanın üstünde Ve ay dalgın dalgın salınmakta Kulak vermiş dingin vadi Dünya suyunun akışına UyuKİamakta eğmiş boynunu kara orman Bülbülün şarkısı kulağında Ezgilere kaptırmış kendini ırmak Şevişirken kıyılarla fısıldaşmakta. Üstünde kamışın şen sesi Duyulmakta. 19101912 SERSERİ Islak süpürgesiyle temizliyor rüzgâr Çayırlardan söğüt leşlerini Âğıs dolusu yaprağı tükür rüzgâr tşte ben de böyle senin gibi serseri Severim orman kuytularını Laciverde dönerken, ağır yürüyüşlü öküzlere benzeyen Karınlanyla hışırdatan yapıakları Ve dizleri fidanlara sürtünen Işte alaca süriim Kim yağ çekebilir onlardan daha iyi? Görüyorum, görüyorıını nasıl da yalıyor CUMHURİYET KİTAP SAYI 448