Katalog

Tarihsel genetik Akdeniz popülasyonlarının genetik ilişkisi TANIMLAMALAR VE GENETİK tŞARETLER Popülasyonların (veya etnik grupların) tarihini, bunların olası göç yollarını ve zaman içinde birbirleriyle kurdukları ilişkileri incelemek için genellikle DNA dizi analizlerinden ve polimorfızmden (değişik şekilli olma durumu) yararlanılır. Tarih, mevcut bilgilerimizle sınırlı, öznel bir alan olduğu için, polimorfik DNA çeşitliliği etnik gnıpların tanımlanmasında yeterli olabiliyor (her zaman olmasa da). Bu şekilde popülasyonların tarih ve tarih öncesi dönemlerdeki ilişkileri konusunda varsayımlar yapılabiliyor. Bu bilim dalına tarihsel genetik bilimi adı veriliyor. Komşu etnik gruplar arasında bir gen akışının varlığının ve eksikliğinin belirlenmesi için, HLA frekanslanndan ve bu frekanslara uyumlu genetik ilişkilerden yararlanılıyor. Ayrıca epidemiyolojik genetik bilimi, tarihi genetik bilimi ile atbaşı gidiyor. Epidemiyolojik genetik bilimi, dünya üzerindeki popülasyonları etkileyen hastalıkları ele alarak, genlerin (veya allele'lerin kromozom üzerindeki spesifık bir noktadaki genin birkaç farklı şekli) kökenini ve dağılımını inceler. HLA sistemi etnik gruplann tanımlanmasında çok yararlıdır. Bugünlerde doğrudan veya dolaylı DNA işleme teknikleri yardımıyla allele miktarlarında büyük artış görülüyor. HLA genleri incelenen popülasyonların pek çoğu, coğrafyaya göre yakınlık veya uzaklık gibi özellikler sergiliyor. Böylece etnik gruplann kökenlerinin araştırılmasında HLA sistemlerinin iyi bir genetik işaret olduğu ortaya çıkıyor. Diğer genetik işaretlerin arasında mtDNA ve Y kromozomları sayılabilir. Ancak bunlar aynı zamanda hastalıklarla ilgili olduğu için seçili Madrid'teki Universitad Complutense'den bilim adamlannın yürüttüğü bir çalışmada, Akdeniz ve Sahra altı Afrikası popülasyonlarının aralarındaki yakınlık dereceleri incelendi. Popülasyonların genetik ilişkileri, bu bölgede yaşamış klasik popülasyonların tarihsel gelişimi ile karşılaştırıldı. Genetik bilim ile tarih birbiri ile ters düştüğü zaman, tarihsel önermeler yeniden gözden geçirildi.. HLA (Human Leucocyte antigen) gen bilgilerine göre çıkan sonuçlar şöyle özetlenebilir: 1) Yunanlılar, genetik havuzlarının ö'nemli bir kısmını Sahra Altı Afrikalılarla (Etiyopyalılar ve batı Afrikalılar) paylaşıyor. 2) Türkler (Anadolulular) diğer Akdenizlilerle büyük benzerlikler taşıyor. Asyalı Türklerin istilası, kültürel açıdan etkili (lisan açısından), genetik açıdan etkili değil. 3) Kürtler ve Ermeniler genetik açıdan Türklere ve diğer Ortadoğulu popülasyonlara yakın 4) Sözde Aryan istilasının HLA genetik izi hiçbiryerde görülmüyor. 5) Aralarında Basklıların da bulunduğu Iberyalılar, Batı Akdenizlilere yakın 6) Bugünkü Cezayir ve Fas'ta yasayan halklann, Berberi HLA profilinden ayırt edilmesi olanaksız. me tabi tutulur. Özetle, popülasyonlar arasındaki yakınhğı ölçmek için en başarılı yöntemlerden birinin HLA genleri olduğu anlaşılıyor. Bu çalışmada incelenen gruplar şekil l'de ayrıntılı bir şekilde gösteriliyor. len bir yayılmacılıktır. Bu tarz bir istilada, kültürel ve askeri yetenekleri daha yüksek olan göreli az sayıda insan, yabancı bir kültür ve dili (Türkçe) mevcut halka empoze eder. Batı uygarlığının ilk belirtileri, Anadolu'da (Modern Türkiye'nin önemli bir kısmı) ortaya çıkmıştır. Sözgelimi Konya yakınları Çatalhöyuk, Neolitik Dönem'de (MÖ 7000) kurulmuştur. Çanakkale Boğazı yakınlarındaki Troya Yunanlılarla yapılan savaşı (MÖ 1200) ile nnlüdür. Genel olarak Anadolu'nun gelişirrı Mısır ve Mezopotam ANADOLULULAR VE HİNT AVRUPA POPÜLASYONU Bu son çalışma ve daha öncekiler, Anadoluluların genetik yapısının, temel olarak Altay Türklerinden çok Akdenizli özelliği gösterdiğini işaret ediyor.Altay Türklerinin etkisi bir anlamda "elitistila" adı veri 1 .Berberiier veya ElCedile 2.Berberiler (Agadir) 3.Yahudiler (Fas) 4.İspanyoltar 5.Basklılar 6.Fransızlar 7.Cezayirliler (Oran) S.Cezayiriiler (Algiers) 9.Sardinyalılar lO.italyanlar 11.Yunanlılar (Atina) 12.Yunanlılar (Atina/Ege) 13.Giritliler 14.Yunanlılar(Kıbrıs) 15.Yahudiler(Aşkenazi) 16.Yahudiler(Aşkenazidışındakiler) 17.Lübnanlılar(NS) 18iübnanlılar(KZ) 19.Makedonyalılar 2O.Türkler 21 .Ermeniler 22.iranlılar 23.Mısırlılar 24.Portekizliler Şeki! 1: Klasik popülasyonların (kutulann içindekiler) ve HLA genleri incelenen bugünkü popülasyonların (daire içindekiler) yaşadığı Akdeniz bölgesi. Kürtlerin (30 milyon) yaşadığı bölgeler pembe noktalarla gösteriliyor. Oklar MÖ 3000 yıllanndaki popülasyon hareketlerini izliyor. 937/6 5 Mart 2005 ya'dakinden oldukça farklıdır. MÖ 5400 yıllarında Göller Yöresi'ndeki Haalar kültürü en parlak dönemini yaşadı. Orta ve Batı Anadolu'nun dört bir yanına MÖ 3000 yıllarında güçlü kaleler inşa edilmişti. Yüzyıllar sonra bu inşaat tekniği Haçlılar tarafından Batı Avrupa'ya taşındı. MÖ 2400'lü yıllarda Anadolu'da bronzu işleyecek teknik ve donanım mevcuttu ve göreli gelişmiş bir uygarlık söz konusuydu. Orta Anadolu'da Hitit Krallığmın ve Ege kıyılarında Arzawa Krallığının (MÖ1400) gelişmesi, büyük bir olasılıkla yerel kalkınma hamlelerinden (istilalardan değil) kaynaklanıyordu. Bazıları Hitit'lerin köklerini MÖ 3.Binyıl'a dayandırıyor. Pek çok bilim adamı da Hititleri, farklı bir dil konuşan HintAvrupa istilacılanyla bir tutuyor (MÖ14001200). "Deniz adamlan", MÖ 1200'lü yıllarda iki kültürün de çökmesine yol açü. Daha sonra "GeçHititler" (Kuzey Suriye'de), Asurlular ve Aramiler zaman zaman Anadolu'nun farklı bölgelerinde baskın bir yönetim kurdular. MÖ 800 yıllannda Ermenistan Dağlarında yeni bir krallık doğdu: Urartu Krallığı. Bu krallığı Asurlular yıktı. Ayrıca Güney Rusya'daki Kimerler Kafkaslardan inerek Urartu'ların topraklarına (MÖ 714) el koymaya çalıştı, ancak AsurAnadolu koalisyonu tarafından geri püskürtüldüler. İran'dan Med'ler ve Babiller MÖ ö.Yüzyıl'da Anadolu'yu istila etti. Med'ler Ermenistan Dağları üzerinden Anadolu'ya yerleşmeye çalışırken, Babiller orta Anadolu'daki Lidyalılar tarafından durduruldular. Barış yapıldı ve Sirus'un önderliğindeki Persler, Med'leri yenerek Anadolu'yu istila ettiler. Böylece GeçHitit ve ErkenHintAvrupa dillerini konuşan insanların dönemi sona erdi (MÖ 5.Yuzyıl). Büyük İskender Persleri Anadolu'dan çıkarttı. İskender'in ölümüyle yerine generali Seleucus geçti. Türklerin MS 1055 yılında Orta Asya'dan gelip Anadolu'yu ele geçirmelerine kadar geçen süre içinde Romalılar ve bir dereceye kadar da Müslümanlar Anadolu'da hüküm sürdüler. Türklerin en son 1453 yılında İstanbul'u fethetmesiyle Anadolu tümüyle Türklerin eline geçti. Türkler önce İslam dinini yaymaya çalışan savaşçılara karşı koydular, ancak sonunda Müslümanlığı kabul ettiler Bu arada yayılmacı politikalarını sürdüre rek Avrupa ve Akdeniz kıyılarına kadaı uzandılar. 1800'lü yıllarda Türkler, Cezayir Libya, Tunus, Mısır, Suudi Arabistan, Ye men, Filistin, Suriye, Lübnan, lrak , Balkar devletlerinin tümü, Rusya'nın güneyi, Ma caristan. Anadolu ve güney Kafkaslan (Er menistan ve Gürcistan) elinde tutuyordu. Bütün bu farklı istilalara karşın bu günkü Türk HLA profili eski Akdeniz gene tik yapısını yansıtyor. Bu da Yahudilerin kinden veya Lübnanlılarınkinden pek farkl değil. Türklerin, Avrupa ve Akdeniz havza sında, kendi yönetimleri altındaki insanlar la geniş anlamda karışmış olma olasılıklar çok düşük.