Katalog

ZOOLOJ İ Genetik istilacılar Korsika'da.yabandomuzları evcil domuzlara benzemeye, Ingiltere'de ise geyik Japonlaşmaya başladı. Çeviri: Anahid Hazaryan M asal kitaplarından fırlamışa benzeyen bir hayvan: Pembe başlı domuzdan "türemış", yumuşak tüylerle kaplı büyük kulaklar, kurum kadar sıyah, kıllı bir vücut. Evcil bir domuz mu? Yabandomuzu mu? Ikisinin kanşımı mı? Korsika, gittıkçe artan ve yabandomuzlannın sayısını azaltan bu melez soyun istilasına uğramış durumda; bu endişe verici bozulma olayı, Korsika bölgesel doğal parkının desteği ve aynı zamanda Yukarı Korsika ve Güney Korsika avcılar federasyonlarının işbirliğiyle, hayvan üretımıyle ilgili araştırma laboratuvarına (INRA'ya bağlı) ınceleme konusu oldu. Hexagone'da yaşayan yabandomuzundan gözle görülür bir biçimde küçük olan Korsikalı bu alt türün ağırlığı 80 kg'ı aşmıyor. Adadaki yabandomuzu sayısını tahmin etmek oldukça zor; fakat her yıl 10 bin hayvanın öldürüldüğü göz önünde bulundurulursa, Beaute Adası'ndakı yabandomuzu nüfusunun toplam 30 bın civarında olduğu söylenebilir. Ancak bunlardan 423'ünün üzerinde yapılan incelemeler sonucu, 105'inın (yaklaşık %24.8), yabandomuzu derisinin belirgin nitelikleriyle bağdaşmayan renkliliklere sahip olduğu görüldü, 66'sında ıse şu dağişimler gözlendi: "Tamamen evcil domuza ait özel likler: Siyah ya da beyaz lekeler, ergenlik tüylerinin olmayışı." 8u durum gittikçe de kötüleşıyor. Saf yabandomuzu soyunu 'signale", melezi "razzone" olarak adlandıran avcılar, daha fazla et elde edecekleri urnuduyla dişi domuzlara dokunmayarak bu olaya katkıda bulunuyorlar. Bu arada bilinmesi gereken önemli bir nokta da "yabanevcil domuzu" türünün vahşi soydan iki kat fazla çoğaldığı. Yabandomuzu ırkı bozuluma uğruyor Çıflleştırmenın bir başka nedeni ise genellıkle dizginlenemeyen hızlı bir domuz nüfusu artışı. Bu etkinliğin gelişmesınde, geleneksel tarım yöntemlerinin terk edilmesi, 20 bin hektarlık kestane ağaçlarının sağladığı bol yiyecek faktöründen çok daha etkili oldu. Incelemeden sorumlu P.Franceschi'ye göre yabandomuzu Korsika'da gittikçe bozulan bir soya dönüşüyor. Can alıcı noktaya parmak basan bu bilim adamı, düşüncelerini şu şekilde açıklıyor: "Değışik bir anatomiye sahip olmasına rağmen Kuzey Amerika'daki feralhogs yabandomuzu türüne akraba sayılabilecek Korsikalı yabandomuzu atrictoMnsu, büyük bir olasılıkla yok olacak. Korsika belki de kendl topraklarının özelliği olan bu memelileri kaybedecek." Olayın ilginç bir yönü ise kimsenin bu durumdan rahatsız olmaması. Yalnızca kendi çıkarlarını düşünen avcılar, her yıl daha çok hayvan öldürmekten büyük bir zevk duyuyorlar. Diğer bir ırk bozulma olayı da Büyük Britanya'da görülüyor. Bu defa söz konusu olan elaf geylğl ile »Ika g«yiğlnin çıttleştirilmesi. İlkı Avrupa'da yaşayan bildiğimiz yerli geyik türü; bu geyığın boyu 1.40 m'yi, ağırlığı ise 200 kg'ı aşabilır; bacak üzerindeki koyu lekelerle yaz aylannda kızıl bir renge bürünen tüyler, kışın daha da koyulaşırlar; boynuzlar bazen on ikiyi de aşan budaklanyla göz kamaştırırlar. Japon kökenli ikinci tür ise alageyiğinkine benzer, ancak daha koyu bir deriye sahip. Boynuzları ise daha az gelişmiş en fazla dört budak , ayrıca en çok 50 kg'ı bulan ağırlığı ve 1.25 m'lık boyuyla diğerinden oldukça küçük. 1860 yılında Büyük Britanya'ya gelen sıkalar, sık ağaçlarla çevrilı alanlara yayıldılar. Doğabilimciler böylece adadaki hayvan soyunun zenginleşecegini aşırı derecede çoğalması sonucu, Ingılız Ormanlar Komisyonu soruna çareler aramaya başladı. Buradaki ırk kanşımı çok ciddi boyutlara varmış durumda; iki tür arasında herhangi bir rekabet, bir ırkın diğer ırktan daha üstün olması söz konusu değil. Böylece melez ırk olgusu tüm ülkede yaygınlaşıyor. Ulusal Ormanlar Ofisi'nden (ONF) Christophe Lorgnier Dumesnil'e göre bir bölgedeki sika dağılımının yeni ülkeler arayışında olan genç erkek sikalardan oluştuğu gözlenıyor Bunun nedeni, erkek sikaların uzun mesafeler katedip dişi sikalardan önce başka topraklara varması. iki türün de cinsel birleşme dönemi aynı olduğundan, ilk melezler erkek sikalarla dişi elafların çiftleşmesi sonucu ortaya çıktılar. Çiftler arasındaki boy farkı ise herhangi bir sorun yaratmıyor. Melezleri yok etmek için İngiliz yönetmeliklerinın sağladığı kolaylıklara rağmen, ulusal parklan denetlemekle görevli "ekıpler", bu bozulma olayını engellemekte fazla etkin olamıyorlar. Bazı koruyucular, melezlerin yoğun olarak bulunduğu ormanlık alanlarda bunlardan yılda 200400 kadar öldürüyorlar. Ancak ne bu "düzenleme" ne de kafeste barındırma seçeneği geçici çareler oluşturmaktan öteye gidemiyor. Büyük Britanya Ormanlar Komisyonu'na göre ancak şu iki çözüm etkili olabilir: Yenıden ağaçlandırmayı önleyerek ormanlık alanlar arasında "saydam bir sınır" oluşturma. Böylece sikalar ormandan çıktıklarında, ürünleri için endişelenen tarım ışletmeclleri tarafından vurulduklarından göç edemlyorlar. ikinci çözüm ise safkan elaf geyiklerinin koruma altına alınan ada veya yarımadalarda barındırılması. (Science at Vle) umuyorlardı An ,r , , ., y , ...»nia buturün 16