Katalog

UURİYET DERGl 3 EKİM 1999. SAY1 706 tikten sonra kapatıp geride bırakacaklar birazdan... Fakat Gölcük'üterk eden ailcleri denetleyen birpolis otosu, Cavlak ailesinin çıkışına izin vermiyorbırtürlü. Çünkü "Gölcük'ü terk etmelerinde bir sakınca yoktur" gibi bir ibarenin onaylandığı, damgalanıp imzalandığı bir belge gerekiyor ama bu belgeyi, çadırlarda kurulmuş "devlet daireleri"nden alamamışlar. Naci 'yle polislerin tartışmalan uzay ınca me,rak edip sorunun ne olduğunu ve çözümü konusunda yardımcı olup olamayacağımızı öğgiblgönenmek... renmek istedik. lcük'te baba ve oğullar, inşaat işçiliği ya"Bakın," dedi ekipteki komiser. "Bu insansağlamışlargeçimlerini.Beylikdeyişle, lara bu belgeleri ellerindc olmadan biz yola ndan, dişlerinden tırnaklanndan artıra çıkmalan için izin versek de yol boyunca, yauraya daha önce gelıp yerleşmiş köylü niŞırnak'aulaşanakadaryapılankontrollern ve akrabalannın yardımıyla tuttuklan de hep sorun çıkarılacak. Hatta belkı yola derirasını öderken, bir yandan da taksitle vametmelerinebile izin verilmeyecek. Oyüzannı düzmüşler. Televizyon, buzdolabı, den, bu belgeyi almalan ketıdi açılarından iy i k,vitrin,halı...Birgecckondumahalleolur." evleri ama eve ekmek gırdikçe, üstelik parça parça eşyalar da tek göz evde yer Çadırbürokrasisl! ' aldıkça mutluluklanna diyecek yok. Bu "belge", Cavlak ailesi ve benzeri yüzlerıha ne olsun diyorduk; hem karnımız do ce ailenin, memleketlerine taşıdıklan eşyalar hem de düzenimiz oturuyor yavaş ya rın kendilerine ait olduğunu, göç eden kişilediyoranneKevser. rin, herhangi bir suçtan aranmadıklarını göstcriyormu^. O hengâmede, o hay huy içinde, emleketten bir telefon gelince dağ gibı liyor, göneniyorduk," diyor, evin en bü bu belgeyi düzenleyıp veren adamlann, nası 1 ükünü sırtlayan büyük oğul Naci. Kalın, olup da bu detay lan gelip yerinde, sağlıklı bir kaşlan, deprcmden sonra hep çatık, do araştırmayla işlediklerini anlamak mümkün üyüdüğü topraklann talıhı ve rengi ka değil. Kuyrukuzun. Biz de Naci 'yle birlikte girmemiz gereken kuyruğa giriyor, bir sürü smer teni daha bir solgun ama yine de masa dolaşıp gerçekten bunaltıcı bir maratolu: iç olmazsa ailemizden kimse ölmedi. nu gcridc bırakıp o "hazine" değerindeki belgeyi nıhayetalabilıyoruz. Naci'yle babasının cm o kadar büyük oldu ki binlerce insan dudaklanndan buruk ama coşkulu teşekkürler :altındakalıphayatınıkaybettı.Bunlann ıda bizim akrabalarımız, köylülerimiz dökülüyor. "Okumayazmamız da yok ki. Ana baba gür. Neyapalım,kaderböyleymiş;ölecekıari doğup büyüdüğümüz topraklarda nüzatenortalık. Memurlardanbirinesordum. Zaten işim başımdan aşkın. Git, nereye istern..." ğup büyüdüğü topraklarda ölmek... Na sen git. Hiçbir şey olmaz diyorum sana diye i bu sözleri, keskin, kanırtıcı gurbet acı başından savdı. Ben de polisler izin vermiyor dediy sem de bir daha yüzüme bile bakmadı," .ıla özlemini anlatıyor. iki sivil toplum kuruluşunun yardımla diyor Naci. Sonunda altı kamyon, on Güneydoğulu aiıltı kamyon tutulmu^. Kamyonlar, birçok •aylaşan, taşıyan vefakâr, babacan adam leyi alıp ağır ağır yola koyuluyor. Kader, Hacı, 3İ yıkık evlerin, çökmüş hayatlann dirilt Fatma, Naci ve dığerleri, yerleştikleri kamyoçahşıldığı derme çatma çadırlann önün nun kasasından bize el sallıyor. Yolculuk, bir /sal, sadık yük hay vanlarını çağnştırarak kamyonun kasasında, itiş tepiş ve çok sıkıntıyor,. Tersine göç edecek ailelcrin kadın lı, çok zorlu olsa da çocuklar için bir macera, ;nkazlartn altından kurtarabildıkleri es.ını, erkeklerin yardımıyla kamyonlara ştirmiş. Hayatın ne kadar dayaşanası güç y olduğunu mu düşünüyorlar acaba yokkışlanna yansıyan öfkelen, isyanlan, ürîühüzünlerimi?. •sa, bir o kadar da boynu bükük, kaderleazı, her şeyi sineye çekmeye hazırbir dunvar. Oradanorayasavrulmayaalışmış ıayatlan boyunca hep kurulu, yerleşık bir nin hayalini kurmuşlar. mi Kürt kadınlarıyla konuşuyorum çann önünde. Oradan oraya sürüklenmekıktıklannı söylüyorlarutangaç biröfkeyir yandan da şaşırtıcı ustalıkla hızlı devierle patates, soğan soyup doğruyorlar. ikçe bakır siniler ya da plastik kapları, iikleri bölgelerden getirmiş olmalılar. erce insanın karnını doyurabılecek karalar için scyulup doğranıyor, bu patates soar... 'alla gitmem ben hiçbir yere!" diyor HasiBeş yıldır buradayız; yemeyip içmeyip ıklanmıza bir gelecek hazırlamak, kötü le de kullanabilmek için altın almıştık. si yıkılan evimizin enkazı altuıda kaybol)nlan almadan biryere gitmem. Birtarafin yanar, göçmek zorunda kalırsın; göçtüyerde evin yıkılır; yine göçmek zorunda •sın.ölsek daha iyi;hiç olmazsa kurtuluıvlak ailesi, hayatlannın Gölcük sayfasışyalannı yerleştirdikleri kamyonlara ken• de yerleştikten ve kamyonlar hareket eti enin küçük oğlu Hacı dışında, Kader'in bildiği tek arkadaş, yalnızca Emine birkomşu kızı olmuş Gölcük 'te... Kim• "doğum yeri Gölcük" kaydı düşülecek Jırnak'ta büyüyecek ve arkadaşlanna. sadece hayal meyal anımsadığını söyleilerde... Büyüklerininse, Gölcük'teçok ı yaşadıklan deprem, hem bir kâbus hem ıdileri için bir dönüm noktası olarak belindenaslasilinmeyecek. ^ • İYARBAKIR Birkaçyü içinde yaşamlaruıa ikigöçü sığdırdı Güneydoğulu depremzedeler... birheyecan.biryenüikbelliki... Biz bir de ajans haberine gözatalım: "Anadolu Ajansf nın haberine göre, Marmara Bölgesi'nde meydana gelen depremin ilk haftasında yaşamını yitiren 342 Güneydoğu kökenli kişinin cenazesi Güneydoğu'ya götürülüp bölgenin çeşitli yerlerinde toprağa verildi. Marmara'daki depremde yaşamını yitiren bu kişilerin, buraya çahşmak için göç etmiş Güneydoğulu vatandaşlar olduğu belirtildi. Depremin ilk haftasında, evlerinı veyakınlannı yitiren 549 kişiden oluşan 107 ailenin geri dönüş yaptığı bildirildi."^ Ne yaşadıklarından habersiz çocuklar... Gölcük belleklerlnde aynlığut kenü olarak yeralmcak.