Katalog

I o 3! "Içerideyken, bazı yazılara, karikatürlere bakardım ve insanların hapishaneyi içlerinde taşıdıklarını görür üzülürdüm" 'Özgür ama serbest değiF 6 vcrir eve gönderirdim. Üzerinde "Ali Sirmen, Bl" ya da "C16" yazılı hapishane torbalarıydı bunlar. Ve hep düşünürdüm, bu çocuk bu torbaları nasıl götürüyor, utanıyor mu, saklıyor mu diye. Sonraları, hiç bir komplekse kapılmadan bu işi yaptığını ögrendim annnesinden ve rahatladım. Çok olgun karşıladı, haksızlık olarak nitelediği durumumu. Aslında Ali Sirmen de haksız olarak içeriyle atıldığını düşünüyor ve buna çok çok uzülüyormuş. Ama Uzüntüsü, bu durumun ağınna gitmesi kendinden kaynaklanmıyormuş. "fnanın, bütün bu haksızlıklar benim Ulkemde oluyor diye ve bu ülkenin bir insanı olarak üzülürdüm, yoksa içeride de mutluluklar var, güzel olaylar, güzel uğraslar bulunuyor" diye anlatıyor. On Jkiden On tkiye Türkiye kitabı çıktığında, Ali Sirmen içerdeydi. Kitabı eşinin yardımıyla hazırlamış. Savcının izniyle gaAli Sirmen ve zete kupürlerini getirtmişler ve seçmeler hapishanenin yapmışlar. Tutukluluk durumu elveriyormerdivenleri... sa, tutuklunun mesleğini icra etmek hakkından ve tutukevi yoneticilerinin bunu kolaylaştırmak yükümlülüğunden yararlana"Bizler halkımızdan ve ailelerimizden şünürlerdi "BURADAN ÇIKTIKLARIN rak bu kitabı yayımlamış. Peki ya Samim LtttfU? O da mı bu kopartılarak mapusaneye konulmuş 80 ka DA"? derdaş ve umutdaşız. Şimdilerde bir arka"Herkesin beklentileri baska başkaydı, hakkın kullanılmasından dogdu? daşım özü özden ayırdılar, ipeği kozasın hayalleri de" diye başlıyor yanıtlamaya, Hayır, Samim LUtfU o haktan doğmadan diye bir melodi tutturdu. Ben ise ana "Bunlar karyolamızın yanındaki duvara as dı. Samim LUtfü, olup bitenlere biraz dımın ağıdını duyar gibi oluyorum" diyor tığımız resimlcrdcn, posterlerden anlaşılır şardan, "içeriden dışardan yani" bakan 60 "Gorttlmuştur" damgalı bir mektupta. Ali dı... Ben içki şişeleriyle süslemiştim duva yaşlarında bir adam olarak doğdu. Mesela Sirmen ise "Ben denizi duyardım içerdey rımı. Soranlara, çıktıktan sonra kullanabi Orhan Selim gibi... Elbette klas farkı var ken, özgilrlük gibi, dışarının sesi gibi gelirdi leceğim şeyleri hayal ettiğimi söylerdim. aralarında.. Ben 47 yaşındayım. Yani Samim LütfU biraz benim, biraz da ben galiba" diye yanıtlıyor soruyu. Ama özel bir planımız yoktu galiba." değilim. 3 yıl bir ay 21 gün sürcn bir tutukluluk Peki ya çıkınca ne yaptınız? Madem hakkınızdı mesleginizi icra eldönemi boyunca bu sesi duymuş hep, ama Eşimle birlikte ilk olarak Nadir Bcy'e bir kçz Cerrahpaşa Hastanesi'ne götürmUş gittik. Çünkü CUMHURlYET benim ailer kendisini.. Pencereden bakınca denizi lem ve bu ailenin babası da Nadir Bey. Aygörmüş ve'hiç de heyecanlanmamış, hiç şa rıca, içeride moralimin çok bozuk olduğu şırmamış. Zaten içeride geçirdiği günlerde günlerde, kendisinden aldığım mektubu da hiç bir şeye şaşırmamayı öğrenmiş. O ne hiç unutamamıştım. Adetim olmadığı haldenle 17 Şubat 1986'daki duruşmada tah de o mektuptan bazı bölümleri arkadaşlaliye bekledikleri halde, yalnızca 6 kişiye tah rıma okumuştum. öyle bir mektuptu o. liye çıkmasına da şaşırmamış. GUlerek an Eşinizin tavrı nasıldı çıktıgınız anda? latiyor: ÇiinkU tahliye karan okundugu zaman bi"Biz, tahliye olanların o kadar tuhaf, o le eşiniz pek Mvinememiş, inanamamış ve kadar tuhaf olduklarını gördük ki, üzüntü "Mutlaka bir şey bulup, bu isi uzatabifilan duyamadık. Keşke bizi bu gece çıkar lirler" demistl. masalar diyen arkadaşlanmız, inanın apar Üç kere çıkmıştım cezaevinden. Üçüntopar tahliye edildiler. Hani neredeyse is de de garip, eşegini önce kaybedip sonra temedikleri halde.. Biz hepimiz artık bir ai bulmanın sevincini yaşamıştı. Bu kez de öyleyiz. DüşUnün ki hiçbir insan kansıyla ço le oldu. Aynen öncekilerde yaptığı gibi, cuklarıyla bile bin gün, her an burun bu okuldan çocuğunu alan bir anne titizliği ve runa yaşayamaz. Biz bunu yaşadık." sevecenliğiyle elimden tuttu, arabaya binBir hapishane şiirinde "Çıktığımızda dirdi ve direksiyona da kendisi geçerek alıp burdan / Hep birlikte / Upuzun bir masa götürdü. ya çökeceğiz / Bitince bu iş / En ucuzun Ya oglunuz, AU Sirmen? dan / Bulabildiğimizce şarabı yüklenerek Şu anda 20 yaşında bir genç oglum. / Küfrederek / Terlcyerek / Içeceğiz" di Aslında hep onun için korkar, kaygı duyaryor. Ve surüp gidiyor bu minval Uzre şiir. dım. Düşünün ki ziyaretime geldiğindc eliPeki ya Ali Sirmen ve 10 arkadaşı ne dü ne kirli çamaşırlarımı koyduğum bir torba Ali Sirmen ve içeriden difartya bir bakış. mek, neden Ali Sirmen olarak yapmadınız bunu? Samim Lütfü, Ali Sirmen"den başka bir şey yapmak istiyordu da ondan. Düşünün ki hepimize sürekli olarak bir şeyler gösteriyorlar. Samim LUtfü o şeyin arkasını çevirip "Bakın burada bu var" diyordu. Samim Lütfü dış dünyayla bağlantıyı gazeteler, Radyo ve TV aracılığıyla kuruyor ve yazıyormuş. Babasıyla dedesinin isimlerinin birleştirilmesinden doğan bu isim üzerinde pek konuşulmuyormuş içeride. Bezı genç çocuklar gelip, arada bir sözediyorlarmış yalnızca. Son günlerde yine hastaneye gitmek duruma olmuş. Orada siyasî olmayan bir tutuklu lâf arasında Samim Lutfü'yü severek okuduğunu söyleyince bundan "pek hoşlanmış." Dısanda pek çok insan Samim Ltttfü'niin gerçekte kim oldugunu biliyordu. O kadar çok kişi sorardı ki.. Evet duyuyordum. Başlangıçta, yaptıfımın nasıl tepki alacağını merak ederdim doğrusu. Ama eşim bu tepkilerin olumlu olduğunu anlatınca rahatlamıştım. Elbette o yazıları da bir kitapta toplayacağım. tçeride de mutluluklar olmuş, güzel olaylar yaşanmış. Çünkü içerdekiler "özgürmüş orada da, yalnızca serbest değillermiş".. Çünkü özgürlük insanın kafasında, kafasının içinde bir şeymiş ve çünkü insanlar "kelepçeliyken de özgür olabiliyorlarmış." O nedenle çoğu zaman dışardakileri tutuklu gibi görürlermiş. İçeride oldukları sırada çok sayıda ve değerli dostlar edinmışler. Hepsine teşekkür borçları varmış. Orada / Varsıl yatmaz / Düsünmeyen yatmaz / Biz yatanz.. Bu dizeler de hapishaneden.. Gerçeklen içeriye genellikle yoksul kesimin çocuklan ve bir de düşunen kişiler duşuyor. Degil mi Ali Sirmen? Kesinlikle doğru.. Aydınlar bambaşka bir sorun. Orası artık bizim okulumuz. Şöyle bir bakın çevrenize, hapse girmemiş ne kadar az aydın olduğunu görürsünüz. 75'lik Nadir Nadi bile hapse gireyazdı. lçerideyken, bazı yazılara, karikatürlere bakardım ve insanların hapishaneyi içlerinde taşıdıklarını görür üzülürdüm. Çünkü baska insanların özgürlüğü bizlerin de özgürlüğüdür ve aydın olmak bir bakıma da özgürlüğü paylaşabilmektir. Onların içlerinde taşıdıkları hapishane, özgür insanların varüğıyla güzelleşecek olan yaşamımızı karartırdı. Hiç unutulmasın ki Hapislik herkesin başında Nerede, nasıl, kaç yaşında.. Siz bu okulda ne öğrendlniz? Hukuk Fakülted'Dde hukuk ögrendiginlz kadar somut bir şey göslerebilir misiniz? Sorunuzu duyunca kahkahalarla guldüğüme şaşmayın lutfen. Ben Hukuk öğrenmemi, denizi olmayan bir Ulkenin amirali olmak diye düşünüyorum da ondan gUldüm. Bu okula gelince: Sanki olgunlaşmış gibiyim herşeyden önce. Ama belki de biraz yaşlandım ve bu bir züğürt tesellisidir. Her neyse.. Ben okulda DEMOKRASt'y> ögrendim.. Çünkü 60 kişinin bir arada yaşamasırun ancak demokratik kurallarla mümkün olabileceğini gördüm. Ben bu okulda, çok güç koşullarda da yaşanabileceğini ögrendim. Birçok genç insan da bunu öğrendi. Ama ben gene de halkımızın demokrasiyi cezaevlerinde öğrenmemesini diliyorum. Cezaevinde yaşam elbette farklı.. Ama onu güzelleştirmek de yine insanların ellerinde bir şey. Günlük yaşamın gereklerini yerine getirmek, mutfak kültürünü edinmek, varsa geliştirmek, bulasık yıkamak, yazı yazmak, resim yapmak, kitap okumak, spor yapmak, oğlu yaşındaki gençlerle basketbol oynamak vs.. "Bizim takıma, elleri bastonlu yaşlılar anlamında olmak üzere Bastonspor adını vermişlerdi, zaman zaman gençler bu yaşta vallahi iyisin Ali abi diye takılırlardı".. Anlatması güzel bir anı.. Ya da bir başkası.. "Ben çok iyi krem karamel yaptığım için süksem müthişti. Sonra bir gün HUseyin Baş da sürpriz olarak krem karamel yapmaya kalkışmış. Keşke sürpriz yapmayıp da, sorsaydı. Çünkü şe