Katalog

I i X o I Bir ilkokul öğretmeni meslektaşlarına sesleniyor: Çocuklarıyenilgiye itmeyin!.. Sınav yarışına sokulan öğrencilerin başarılısında da başarısızında da sorunlar ortaya çıkıyor. Veliler kadar öğretmenler de körüklüyor buyarışı... UMUR BUGAY Anadolu liseleri ve özel okultar seçme sınavlarına hazırlanan 150 bin öğrenciden biri kpnuğumuz olmuştu. Bu hafta da konuğumuz, bir ilkokul öğretmeni. Seçme ve yerleştirme sınavları üstüne velilere, öğretmenlere söylemek istediği çok şey var. özellikle meslektaşlarına sesleniyor. 6 28 ekim pazar günü, Cumhuriyet DERGl'ye nadolu Liseleri ile Türk ve yabancı özel okulların sınavları, özel dersler, özel kurslar, günuü7de öğrencilerin, öğretmenlerin ve velilerin en büyük sorunu. Bazı okulların birinci sınıflarından başlayan bu soruna, zaman zaman doktorlar, veliler ve hatta öğrenciler değindiler. Ancak, hıçbır yararı olmadı Neden mi? Çünkü, eğitici ve öğretıciler seslerini çıkarmadılar. Konuyu canlı olarak yaşayan kişiler susarlarsa, olay da susar..." diyor Rahşan Arman. tlkokul öğretmeni. öğrencilerini, elınden geldiğince bu sınavlardan uzak tutmaya çalışıyor. Sorunun açıkça, enine boyuna tartışılmasından yana. Eşi Türk Havayolları'nda görevli. Annelerinın evınde oturduklarından, kıra dertleri yok. Aylıklarıylageçiniyorlar.. Birzamanlar, Rahşan Hanım da özel dersler vermiş. "Aile bıitçemize çok katkısı oluyordu" diyor eşi, "Ama, bunun büyük bir somiiru duzenl oldugunu fark edince bıraklı." Karşımda yan yana oturuyorlar. tkisi de hcyecanlı. Konuşurken sesleri titriyor: Bir kere şu var... öğretmenin çocuğun sırtından para alması çok zor bir olaydı... Bir de, insan çocuklarda hızla gelişen psikolojik bozuklukları izliyor... Çocuğu bir maddi gelir kaynağı gibi görmek çok ters. Ayrıca, veliler bu dUzene ayak uydurabilmek için, maddi durumları ne olursa olsun, tüm olanaklarını ortaya koyuyorlar... Ve siz o parayı alıp kullanamıyorsunuz... Biliyorsunuz, çocuğun 45 yaşından sonra yatağını ıslatmaması gerekir. Oysa, bu sınavlara hazırlanan öğrencilerin çoğu yataklarını ıslatıyor. Neler görüyoruz...,11rnak yiyenler, aşın tıkler, suçluluk duygusuna kapılanlar... Yaşamla ilgileri? Yasamla ilgi diye bir jey yok. Ben şimdi veliye soruyorum. Çocuğundan şikâyetçi: "Siz veli olarak çocugunuza ne yapıyorsunuz? Ona, haftada bir gun de olsa çocuklu{unu yafatacak ne gibi şeyler hazırlıyorsunuz? Bir tiyatrova mı götiıriıyorsunuz?.." öyle çocuklar var, tiyatroyu bılmıyorlar.. "Bir parka mı götürüyorsunuz, bir bahçeye mi?" Hayır... Çocuğun ders çalışmasını, kurslara gitmesini bir eğlence olarak görüyor birçok veli... Ve bunun çocuk UstUndeki baskısını, yorgunluğunu kesinlikle düşünmüyor.. Bütün bunları gördükten sonra da... Parayla ders veremiyorsunuz... Evet.. Biz bu mesleğe bilerek girdik. Aldığımız para yetişmiyorsa, bırakalım, yapmayalım. Evet, kaldınJsa... Bugttnkii e^itim dttzeylmiz, çocuğa okul sevgisi verebilmek için yeterli mi? Veliler kadar öğretmenler de körüklüyor bu yarışı. Çocuklara aşırı bilgi vermek zorunda kalıyoruz. Aşırı bilgi verdiğimiz zaman, çocukla beden eğitimi müzik gibi dersleri yapamıyoruz... O tür derslere zaman ayıramıyonız. Ayınrsak, çocuklar sınav gerginliği içinde... Oysa, bizim amacımız... tlkokul öğretmenlerinin amaa, çocuğu bir kolcje sokmak değil... Amaç saptırüıyor mu? Evet, ne yazık kı öyle... Çocuklar daha ilkokula başlamadan veliler, "Araan, iyi bir öğretmen bulalım" demeye başlıyor. Tanıdıklar seferber ediliyor, aranan iyi öğretmen bulunuyor. İyi öğretmen kimdir? İyi öğretmenin nitelikleri nelerdir? Çocuğa soluk aldırtmadan ders çalıştıran, onu oyun ^m^bastırılmış duyguları öyle bir an geliyor ki dışarı taşıyor. On üç, on dört yaşında mutsuz, sevgiyi unutmuş robotlar çıkıyor ortaya tfu.