Katalog

? “Bildungsroman” ile “Pikaresk” geleneklerde bulan “parodi” idi. Yazarın “Yalnızlık Gittiğin Yoldan Gelir” (YKY, Şubat 2001), “Bir Sen Yakınsın Uzakta Kalınca” (YKY, Eylül 2002), “Ku(r)şun Lezzeti” (Sel Yayıncılık, Eylül 2003) ve “Annemin Öğretemediği Şarkılar” (Sel Yayıncılık, Eylül 2005) romanlarına yeni başlayacaklara tavsiyem, bunlardaki “parodi” unsurunun lezzetine varmak için, onun “Kitap İçin” (Sel Yayıncılık, Ekim 2006) başlıklı aforizmaalıntıkıs(s)alarıyla ve “Kitaplık” dergisinin çeşitli sayılarında yayımlanan denemeleriyle bir “önokuma” yapmalarıdır. DEĞİŞEN FORMÜLLER Selçuk Altun’un yeni romanı “Senelerce Senelerce Evveldi” (Sel Yayıncılık, Ocak 2008) ise, bir “kopuşromanı”. Yazarın ilk dört romanından olduğu kadar, edebiyatımızdaki roman tekniklerinden de bir “kopuş”. Kuşkusuz, bu romanda da aynı unsurları kullanıyor ama, formüllerini tamamiyle değiştiriyor. Bu teknikte hiçbir unsura öncelik tanımıyor. Kullanacağı unsurların her birini, kendi içinde “TemelAnlamsal” ve “YanAnlamsal” olarak ikiye ayırarak, diğerlerinin aksine “salkım formülü” geliştiriyor. Siz aşağıya çıkartacağım salkımı, daha önce saydığım yedi unsur için de yapabilirsiniz: Kullanılacak Unsur ( örneğin, parodi ) TemelAnlamsal YanAnlamsal AntiKahraman Simge Metonimi Mecaz Belirti Bu formül okuyucusuna öylesine sinematografik bir metin sunar ki, eğer “Senelerce Senelerce Evveldi” sinemaya uyarlansa, bu uyarlamanın çok başarılı olacağını düşünüyorum. Ayrıca, “Senelerce Senelerce Evveldi” yazarın kendisi için de bir “değişim” romanı. İlk dört romanında çok önemsediğim “tertipsizlik” (Jack Kerouac, G.Cabrera Infante, vd.), bu defa yerini ağırlıklı olarak yine aynı derecede önemsediğim irkiltici bir “disiplin”e (E.A.Poe, H.P.Lovecraft, vd.) bı rakmış. Ama bu roman da tıpkı diğerleri gibi bir “önokuma” veya bir “yanokuma” gerektiriyor. Ben romanla birlikte şu “yanokuma”ları yaptım: 1Yusuf Besalel, “Osmanlı ve Türk Yahudileri” (Gözlem, 2.Bsk.,Ocak 2004) ; 2 Jack Deleon, “Balat ve Çevresi” (Can Yayınları, 1991); 3 Ahmet F. Özbilge, “FenerBalatAyvansaray” (Bağlam Yayınları, Ekim 2005); 4 Dr. Adem Kara, “Yeni Kıtaya Osmanlı Göçleri ve Neticeleri” (IQ Kültür Sanat Yayıncılık, Şubat 2007); 5 Jack Deleon, “Beyoğlu’nda Beyaz Ruslar” (İstanbul Kütüphanesi, 1990); 6 Beşir Ayvazoğlu, “Ney’in Sırrı Hâlâ Hasret” (Kubbealtı Neşriyatı, 2002); 7 Jean Louis BacquéGrammont ve Aksel Tibet (ed.) , “İslam Dünyasında Mezarlıklar ve Defin Gelenekleri” C.I (TTK, 1996); 7 Ali Aydoğan, “Cumhuriyet Devri Manzum Mezartaşı Kitâbeleri” (Mezarlıklar Vakfı, Temmuz 1999); 8 Özhan Öztürk, “KaradenizAnsiklopedik Sözlük” içinde “Tirebolu” maddesi, C.2 (Heyemola Yayınları, Mart 2005). Ancak, en büyük eksikliği, yer yer kitapların üç sıra halinde dizildiği karışık ve dağınık kitaplığımda kapsamlı bir Edgar Allan Poe biyografisini bulamadığım için yaşadım. Oysa, hâfızam beni yanıltmıyorsa, Alfred Colling’in yazdığı bir biyografinin bende olduğunu sanıyordum. Alfred Colling’inkini bulamasam bile, daha iyi bir Edgar Allan Poe biyografisi edinip, “Senelerce Senelerce Evveldi” yi bir de ondan sonra tekrarokumayı düşünüyorum.İsteyen “Baltimore” ve “Buenos Aires” şehir rehberlerine de başvurabilir. Bu şık ciltli ve bol fotoğraflı rehberler artık bütün büyük kitapçılarda satılıyor. Son olarak şunu söyleyebilirim: “Senelerce Senelerce Evveldi” çok başarılı, tıpkı diğerleri gibi okurunu bir “önokuma”ya veya bir “yanokuma”ya zorlayan yapısıyla [ bile ? ] çok sürükleyici bir roman. Ama, en önemlisi, Hakiki Edebiyat! Roman şöyle bitiyor: “Bir ney taksimiyle irkildiğimde, beş yaşımdaydım. Halama dönüp, ‘Bu konuşan Allah Baba değil mi?’ demişim.” ? Senelerce Senelerce Evveldi/ Selçuk Altun/ Sel Yayıncılık/ 238 s. Selçuk Altun’un yeni romanı, çok başarılı, tıpkı diğer romanları gibi okurunu bir “önokuma”ya veya bir “yanokuma”ya zorlayan yapısıyla çok sürükleyici bir roman. CUMHURİYET KİTAP SAYI 936 SAYFA 15