Katalog

BtR APTALA ŞİİR Seviyorum özgürlüğümü Bir mülteci gibi. Ama hiçbir kanat yok beni kaldıracak. SABAH "0 uzun bekleyişlerden deffll benim valmzlıaım" Günümüz Hollanda şiirinin temsilcilerinden Gerry Van Der Linden 1952 yılında Eindhoven'de doğdu. Ilk şiirlerini 1975 yılında yayımladı. De santekening (Şerh) adlı ilk şiir kitabından sonra uzun süre San Francisco'da yaşadı. 1990'a kadar şiir kitabı yayımlamadı. Bu yıl çıkan Val op de rand adlı ikinci şiir kitabıyla Hollandaca yazılan şiirin bellibaşlı şairlerinden biri olarak kendini kabul ettirdi. 1993'te yayımlanan Aan mijh veren hand (Tüyden Ellerimle) adlı üçüncü şiir kitabında okur, eleştirmen Dirk de Geest'in sözleriyle "sözde oyunları teşhir eden ve yaşadığımız dünyanın karmaşık yapısını gözler önüne seren, itaatsiz lirik şiirlerle yüz yüze gelir." 1994'te Istanbul'da gerçekleşen HollandaTürk şiir haftasına da katılan Linden'in Enveloppe (1992) ve Wind (1995) adlı romanları da var. ÇtZÎM Çizgiler çiziyor adam kağıdın üstüne düz çizgiler eğriler siyah/beyaz yitiyor uçlar dokunarak apaçık hohluyor kâğıdı aradaki boşluk oda veriyor ona dolaşsın diye, sonsuzluk küçük açılar, çalışma gücü çiziyor kafasının çizgilerini boşluğun çizgilerini kaçınılamaz umutsuz çılgın her şeyi bile bile • bir şiir bu dünya çok ağır bir ağacı kaldırmaya çok nafif bir siluet için terk ediyor beni ufuksuz dünya korumasız hep ne şimdi, ne de önce açık bir yarayım ben ÇİÇEK ADAM Çiçekler satın alıyorum panalı çiçekler tren istasyonunda gözlerini uzaklara ödünç vermiş bir adamdan aramızdaki sessizlikte söylüyor bana fiyatları biraz kâğıt alıyor sonra parayı/ ufka asarak bakışlarını onda camdan bir ev boş bir kâsede bir şeftali çekirdeği imzasız bir mektup eğik bir elyazısı uçup giden satırlarla • •» Gerry Van Der Linden/ Şiirler/ Çeviren: Erdal Alova Zar zor yürünen tahta eşik odalara çekiyor ışığı. îrkiliyor sabah uyuyakalmış eklemlerden. Gece değişiyor üstünü gardıroplarında evin. Ayak ayağın peşinde günün peşindekı evde. Bir şey söyleyeceğim sana: O uzun bekleyişlerden değil benim yalnızlığım ne de açılsın diye kapıda gözlerim bakmam kim gizlenmiş diye giysimin arasına kim çağınyor beni Yalnızlığım benim bütün sözcüklerin yalnızlığı denizin ve evlerin bomboş yankılanan evlerin ve onların radyolannın. YOLCULUĞUN SONU ikimiz de çabaladık '' elimizden geldiğince yoğurmak cezalandırmak için birbirimizi sanki annelerimizdik sanki babalarımız düşlerimizin modeli peşinde ulu gerçekliğimizin modeli peşinde suyun ta başına değin , ••*, •'. * • , BEN Bir taşım ben wfi taştan yontulmuşum duvardan düşmüş denizden kumsala çLkmış atılmış SU VE ÇOCUK ve yakala güneşleri suyun içindeki suyun üstündekı yıka çıkanp saçlarınla" yumuşak kannlarını güneşin elinin dalgasında kimse almaz senin kum tohumunu yalnız sen saçlarınla düşmüş konmuş. > . r BÎR BÜYÜK SESSÎZLİK üstünde dövüldüğüm örs bir ateşyiyen/hepobur bir sessizlik, küme küme, gider önümsıra nep önümsıra/ ne zaman girip/merhaba desem/çıkarak merdivenleri çarpsam kapıyı. CAFE HAVEN Gülüyor Bizans karınlı kız kayıtsızca bırakmış oynuyor oyununu çünkü eşlık ister kötü şarap ikinci sigaramı yakıyorum öğleden sonra tüttürmeye başlamayı sevdiğim gibi ve duruyor kadehim kararsızca bekleyip tüylü yüzünde örtünün puslu bir hâleye bürünen çöküyor üstüne güneş bilinmeyen yüzümün bir istiridye gibi kapanıyorum SAYFA 14 CUMHURİYET KİTAP SAYI 370