Katalog

2 0 M A R T 1 8 S 7 • Fakir Baykurt, Raif Ertem'in Avalık üzerine yazılannı değeriendirdi Bölünmeler"i değeriendirdi kiye'de Ex libris lendiriyor 3 sayfada 9. sayfada 10 sayfada 12. sayfada ü Prof. Dr. Nur Menteş, "Siyasal Islam'da ü Hasip Menteşten Ex libris'in tarihi ve Tür• Ali Akay, "Postrrxxlemizme Hayır"ı değer Cumhuriyet I Z E K Başkaiarımn şaip dediğî" biri •• KITAP €> Turgay Kantürk Turgay Kantürk'ün ilk şiir kitabı "Ilk Gibi Son" 1991 yılında yayımlandı ve hemen o yilın Behçet Necatigil Şiir Ödülü'nü kazandı. Ikinci kitabı "Siyah Eşya" ise 1994 tarihini taşıyor. 1996 yılının sonlarına doğru ise iki kitap birden yayımladı. "Ây Için Küçük Şeyler" ve "Oteki Sahne". Onümüzdeki aylarda ise yeni bir kitap yayımlamaya hazırlanıyor. Kantürk'le şiiri üzerine konuştuk. Dört yazarımız ise Kantürk'ün şiirini değerlendirdiler. ENGIN TURGUT "Ben başlarken bitırdiğim siirin/ şiirimin satıraralartnı yaztnak zorunda kalan ve yazdıkça başkalartnın 'şair' dedığı binyım, tüm benzerlenm gıbı " /""* evgıli Turgay Kantürk, ilk kitabın İlk Gibi Son V (1991) ve ıkinci kitabı Siyah Esya'dan (1994) i>J sonra Kasım 96'da 2 kitabın birden yayımlandı: Ay Için Küçük Şeyler (Sel Yaytncılık) ve Oteki Sahne (BDS). Ay Için Küçük Şeyler de şöyle diyorsun; "Çatıların üstündel uzakta/ kasım gözünü/ çızdiğım uçurtma.../ Yoruldum mu sence/ ertelemekten/ gergin yaztyı." (s. 25) Sanırım bu ytl çtkacak olan Göl Felaketleri'j'/e 5. kitabın yayımlanmış olacak! Şimdi alenen soruyorum; n'oluyor yahu? .. îlk kıtabını geç yayımlamış birivdim ve az yazan biri olarak tanınırdım hoş ben ae öyle olduğuna inandırmıştım kendimi, on yıllık bir çalışmanın ürünüydü tlk Gibi Son. Sanırım Siyah Eşya'da yer alan şürler de 93'ün başında hazırdı. Tümü ilk kitap sonrası yazılmıştır. îlk Gibi Son'a almadığım birçok ilk dönem şiirimi bu kitabın yeni baskısına eklemeyi düşünüyorum. Enikonu çekinerek yayımladığım bir kitap oldu Siyah Eşya; erken diye düşünüyordum o zaman. îlk ve ikinci kitap arasındaki farklılıklann, §iirimdeki arayış ve yatak değişiminin, dil yolculuğumun doğru anlaşılması ve doğru adlandırılmasıydı derdim. Çoğunluğun olmasa da birilerinin doğru anladığını sanıyorum ya da böyle düsünmek avutuyor beni. Oysa bugün geriye dönüp baktığımda, on yedi yıldır aralıklarla da olsa şiir yayımlayan ve daha da uzun bir zamandır şiirle uğraşan ben, üretimimin yani kurtuluşumun yazmakla bitmediğini anladım. Suçuma ortak arayan ben, daha fazla bekleyemezdim. Evet, yeni yılın ilk ayında bir kitap daha çıkarmayı düşünüyorum. 96 yılının ortalarına geldiğimizde bu üç lcitap hazırdı. Ay Için... dışındakiler iç içe, hemen CUMHURİYET KİTAP SAYI 370 hemen aynı zamanlarda yazılmıştır. Ne ki, her ikisi de kendi başlarına bir tümlük oluşturdular. Yalnız yayımlanıs sıralarında bir karışıklık yüzünden beşinci kitabın Oteki Sahne dördüncü kitabım gibi oldu; ama olsun! Ben daha da çok yaklaşmak isterken göğe, onlar beni zorluyordu. Uzun zamandır yazamıyordum. Üstümden DU ağırlığı atmam gerekiyordu. Artık onlara gereksinmem yoktu ve onlan bosluğa bırakıverdim. Yolculuğun kuralı böyle. Olan bıten bu Sevgili Engin! Ay îçin Küçük Şeyler'den baslayalım ıstersen; Sevgılı Şenol Yorozlu'««« siyah zeminde beyaztn umursamazlığı ya da siyah üzerınde beyaz dans dıyebıleceğim desenlertyle, birlikte ürettiğinız kelebek kaülamalı ve avuçlanmza sıpnayan yaprak ınceliSinae, göz nuru yürek islemeli bir kitap bu' Ortak üretumesinin nedenını açıklar mtsın? Hissı kalben vuku şiirler mi bunlar ve neden haıku? "Uzun yağmurlar vuruyor duvarlara/ kâğtda çızilen ay/ uzaklasıyor/ penceremden." (s 42) Kendi adıma söylemeden geçemeyeceğim, zarifve uykuiuz bir tablodan mı düştü, bu küçük, ama yağmuru sağnak şiirler? Öteden oeri ortak üretimlere açık biriyimdir, bili nir. Sanatın, yazıh yaratımın dışındaki türleriyle de yakın ilişkilerim, ilgilerim var. Sahne sanatları da uğraşlarım arasında. Resim ve müziğe (yalnız dinleyici olarak) özel bir tutkum var. Günümüz sanatında disiplinlerarası ilişkilerin etkileşim boyutunda kalmayıp ürünlere de yansıması gerektiğini düşünüyoçum nicedir. Ay lçin...'de ortaya çıkan sonuç bu düşüncelerimin bir yansıması bana kalırsa. Sanatçı aynı çağda yaşadığı, ürettiği ve dünyayı, yaşamı tarttığı, tartıştığı diğer sanatçılarla, kendi disiplinlerinde yetkinliğe ulaştığını düşündüğü diğer yaratıcılarla ortak ürünıer yaratmalı, yaratılıyor da. Dışarıda bunun birçok örneğini görüyoruz. Gerçeküstücüler bu konuda en cüretkâr örneklerini vermiş sayılırlar. Bizdeyse kitap resimJemekten pek öteye gidilemedi. Burhan Uygur'un biriki çalışması dışında. Onun içindir ki Şenol Yorozlu'yla gerçekleştirdiğimiz bu çalışma, benim şiirlerimdeki görsellik kadar, onun çizimlerindeki metinselliği dışa vuruşuyla, hayli ilginç bir örnek oldu. Özellikle Şenol'un metne yaklaşımındaki yalınlık ve bilinen, kanıksanan figür resminin beklentilerini bir kenara koyarak, nerdeyse çizgiyle değil de metinle Devamı 4. sayfada. * "