Katalog

•p ~*1 '"' bir ağızdır. Şairin Kendi Portresi Kaba bir ihtiyar olmak istiyor, kavgacı bir ihtiyar, onu saran boşluk kadar yavan ve kaba. Uzlaşmak istemiyor, ne dc kimseye ivi davranmak. Yalnızca huysuz, ve son kertesinde, kaba olmak, toptan reddederken her şeyi. Tatlı olmayı denedi, yumuşak olmayı, "oh, el ele tutuşalım"ı, ve berbattı hepsi, yavan vc saygısızca konu dışıydı. Şimdi kendi eriyen bacakları üzerinde dikilccek. Kolları, derisi, küçülüyor gün gün. Ve o seviyor ama nefret ediyor bir o kadar da. Derler ya Ağacın altında yumuşak çimenlcrc oturdum, iki mutlu ağaçkakanm varlıgımdan rahatsız oluşunu izledim. Ve neden olmasın diye düşündüm, neden olmasın. Bresson'un Filmleri Robert Bresson'un bir filminde Bir yat gösteriliyordu, akşam saati Seine üzerinde, bütün ışıkları açık, genç ve görünüşlerine bakılırsa yoksul iki kişi yata bakıyordu, bitişik köprüden, nikâycnin alışılmış erkek ve kız kahramanları, oldukları anlaşılan. Böylece gecip gider yıllar tabii, ama acılı Fransız delikanlısıyla özdeşleşmiştim ben. onun nerdeyse hoşnutluk veren ıstırabını tanımıştım ve scvgilisiyle arasında duyduöu uzaklığı. Ama başka bir rilminde Bresson'un yaşlanmıştı Lancelot, üzerinde iöreti duran zırhıyla dikiliyordu bodur a^açlardan oluşan bir koruda, şaşkındı, kan kaybcdiyordu, hem o hem atı, kaleye ulaşmaya çabalıyorlardı pek de büyük olmayan. Dokundu bana, hayat da böyleydi nihayet. Aşıksın. Koruda dikiliyorsun, atınla, kan kaybediyorsun. 1 likâye doğru. Masumiyet Denizc bakınca, bir çizgi sürüp giden dağlardan. Gökyüzü. CUMHURİYET KİTAP SAYI 35* Hazırlayan: C«vat Çapan "Acı, bir çiçektir onun aibi." 1926'da Massachusetts'te doğan Creeley, Harvard'a devam etti ama diplomasını almadan ayrıldı. Bir süre Fransa'da yaşadı ve Charles Olson'un daveti üzerine Black Mountan College'a katıldı. Orada "Black Mountain Revicw" adlı dergiyi kurdu. 1992'de New York'un resmi şairi unvanını aldı. William Carlos Willams'dan önemli izler taşıyan şiirleri lirik ve romantik şiirin havasını taşır. Creeley anlık algılamaları konu edinir. Ona göre şiir, kendi dışında hiçbir şeye gönderme yapmaz ve kendi içinde bir bütündür. Lorca'nın Ardından Kilise bir iştrr, ve zenginler de işadamlan. Çanların ipi çekildiğinde yoksullar doluşur içeriye ve öldüğünde yoksul bir adam. başında odundan bir haç vardır vc alelacele tamamlanır tören. Ama zcngin bir adam öldüğünde, uzar da uzar tören ve altın bir haç vardır, okunur "doucement doucement". Yoksullar da bayılır buna ve bunun çılgınca olduğunu düşünürler. Çiçek Galiba gerilimler büyütüyorum kimsenin gitmediği bir korudaki çiçekler gibi. Her bir yara kusursuz, küçücük görünmez bir tomurcuk içinc hapseder kendini, acıtır. Acı, bir çiçektir onun gibi, bunun gibi, onun gibi, bunun gibi. Yağmur Ses gcri gelmiş, bütün gece sürmüştü yine, işte ycnidcn düşüyor bu sessiz, ısrarcı yağmur. Kendim için neyim böyle sıklıkla anımsanması üzerinde ısrar edilmesi gereken? Düşen yağmurun yumuşaklığında hatta hoyratlığında bundan başka Bir şey olmayacak mı benim için, bu kadar ısrarcı olmayan bir şeyhapsolmak zorunda mıyım SAYFA 14 Robert Creeley/ Şiirler/ Çeviren: Nazmi Agıl bu nihaı huzursuzluk içıne. Aşkım, seviyorsan beni, uzan yanıma. Yağmur gibi, sıyrılışım ol yorgunlugundan, budalalığından. yarımşehvetinden bilınçli kayıtsızhğın. Islan temiz bir mutlulukla. tki Bir an için tutmak bu anı Akılda, başka yerlerde. Dil "Seni Seviyorum"u • yerleştir gözlerle dişler arasında bir yere, ısır onıı ama dikkat ct acıtma, öyle çok istiyorsun hem öyle az. Sö/cükler söyler her şeyi. scviyorum" ycniden. öylcyse boşluk neden? Doldurmak, doldurmak için. Nice nice sö/cük duydumiçleri sı/.layan deliklerle dolu. Konuşma v>enı