Katalog
Yayınlar
- Anneler Günü
- Atatürk Kitapları
- Babalar Günü
- Bilgisayar
- Bilim Teknik
- Cumhuriyet
- Cumhuriyet 19 Mayıs
- Cumhuriyet 23 Nisan
- Cumhuriyet Akademi
- Cumhuriyet Akdeniz
- Cumhuriyet Alışveriş
- Cumhuriyet Almanya
- Cumhuriyet Anadolu
- Cumhuriyet Ankara
- Cumhuriyet Büyük Taaruz
- Cumhuriyet Cumartesi
- Cumhuriyet Çevre
- Cumhuriyet Ege
- Cumhuriyet Eğitim
- Cumhuriyet Emlak
- Cumhuriyet Enerji
- Cumhuriyet Festival
- Cumhuriyet Gezi
- Cumhuriyet Gurme
- Cumhuriyet Haftasonu
- Cumhuriyet İzmir
- Cumhuriyet Le Monde Diplomatique
- Cumhuriyet Marmara
- Cumhuriyet Okulöncesi alışveriş
- Cumhuriyet Oto
- Cumhuriyet Özel Ekler
- Cumhuriyet Pazar
- Cumhuriyet Sağlıklı Beslenme
- Cumhuriyet Sokak
- Cumhuriyet Spor
- Cumhuriyet Strateji
- Cumhuriyet Tarım
- Cumhuriyet Yılbaşı
- Çerçeve Eki
- Çocuk Kitap
- Dergi Eki
- Ekonomi Eki
- Eskişehir
- Evleniyoruz
- Güney Dogu
- Kitap Eki
- Özel Ekler
- Özel Okullar
- Sevgililer Günü
- Siyaset Eki
- Sürdürülebilir yaşam
- Turizm Eki
- Yerel Yönetimler
Yıllar
Abonelerimiz Orijinal Sayfayı Giriş Yapıp Okuyabilir
Üye Olup Tüm Arşivi Okumak İstiyorum
Sayfayı Satın Almak İstiyorum
GÖI Gökcisimlerinin dünyamıza çarpn Bir gökcisminîn dünyaya çarpma ihtimali çok uzakmış gibi görünüyor ve insanlar bu konuda umursamaz tutum alıyor. Ancak, Shoemaker kuyrukluyıldızının Jüpiter'e çarpması ve dünyamızın geçmişte yaşadığı felaketler, bugünkü yeryüzü uygarlığının büyük yokoluş tehlikesi ile yaşadığının kanıtlarıdır... Politikacılar onaylarsa, bilimin, göktaşlarımn dünyamıza çarpmasına karşı alacağı önlemler vardır ve bunlardan bazılarını bir uzmanın kaleminden aşağıda okuyacaksınız.. Bilim, eli kolu bağlı oturmayı sevmez... Yazar: John Pike(*) 140 milyon yıl boyunca dinozorlar yeryüzünde yaşama hâkim oldular. Sonra jeolojik zamanın bir anında bu yaratıkların hepsi yok oldu. 65 yıl önce öyle tahrip edici bir olay oldu kl dünyadaki canlı hayatın birçoğu yok oldu. Bu olaydan sorumlu etkenin kimliği, bilimin en büyük sırlanndan biridir. 1980'lerin başından beri araştırmacılar muhtemel bir sorumlunun izleri üzerinde çalışıyorlar. Bu, 10 kilometre (6 mil) çapında dünyaya yakın bir asteroid veya kuyrukluyıldızdır. Dünyanın her yeıinden toplanan birçok kanıt, aynı zamanda 65 milyon yıl önce ve aynı yerde Karayip havzasında böyle bir nesnenin dünyaya çarptığı tezinde birieşiyor. ölüme yol açan tüm araç belirlenmiş durumda: Yoğun bir toz bulutunun bütün dünyayı soğutması ve karanlıklaştırması; zehlrli gazlar tarafından zehirlenme; asit yağmuru ile katliam vb. Insanlan, dinozor DÜNYADAKİ BÜYÜK KRATERLEI Jeolojıstler dunyamızda kuytuklı dız ve astroıdlerın sebeb oldugu krater saptadılnr.Bazı çarpmalar ıse yaşayan butun canlı turleri yc oldu. Kanada'da Manicouagan krateri 212 milvon yıl önce Amerika, Arizona'daki krater 50.000 yıl önce Hindistan'daki LonarMaharash 52.000 yıl önce Diinya ile çarpışmayı önlemek için çareler Bilim adamlarının geliştirdiği "savuşturma/ yoketme" yöntemleri , Astroid: Yerküreye doğru ilerieyen bir astroidin yönünü değiştfrmek için nükleer başlıklı bir rokete ihtiyaç duyulacaktır. Bir Titan 4, astroide doğru gidip yüzeyinde bomba patlatabilir.Bu da, astroidin bir felakete yol açmasını önlemeye yetecektir. Kuyrukluyıldız: Kuyrukluyıldızı bombayla patlatmak, bu toz ve buz topunun, milyonlarca parçaya aynlmasına ve bu parçalann dünyaya çarpmasına neden olabilir. Ancak kuyrukluyıldızın yanında patlatılacak bir nükleer sistem, bazı donmuş gazların eriyerek "jet" etkisi göstermesini sağlayarak, kuyrukluyıldızın yolunu değiştirebilir. ların ve diğer canlıların katilinin uzaydan geldiğine ikna etmek İçin yeterli fiziksel kanıt da var. Ve aynı kader bir gün Insan soyunun başına da gelebilir. Tehlikenin büyüklüğü Her gün enkaz parçalarının dünyaya düştüğünü biliyoruz. Herhangl bir gece karanlık bir yerden hızla geçen birkaç meteor görebilirsiniz. Bu* parıltılar, toz zerreciklerinden daha büyük olmayan ve birkaçı dünyanın atmosferinin içinden geçmeyi başarabilecek kadar büyük nesneler tarafından meydana getirilir. Yanarak kömür haline gelmiş daha büyük nesnelerin kalıntılan meteor olarak düşerler. Bunlar pek yaygın olmayan taşlardır, fakat çok da nadir değildirler. Bazı dükkanlarda bu uzay parçalannı mütevazı fiyatlarla bulabilirsiniz bile. Bu minik uzay parçacıklarının fazla bir tehlikesi yoktur. Ancak bazı çok büyük parçacıklann dünya ile çarpışmaları, gezegenimizde her yerde yaşamı durdurabilecek kadar büyük tehlike yaratır. örneğin, dinozor neslini yok eden astereoidin onda biri büyüklüğünde bir astreoid bile bütün dünya tanmını yok edebilecektir. Gezegen bilimcileri dünyanın hemen yakınlanndaki, çapı 1 kilometre olan göktaşı sayısının 10002000 olduğunu tahmin ediyorlar. Dünya ve uydumuz Ay'daki krater kayıtları, böyle nesnelerin çarpma sıklığının yüzlerce bin yıl veya birkaç milyon yıl olduğunu göstermektedlr. Hacimleri küçük ancak sayılan fazla gök cisimleri de vardır. Çapı 50 metreden daha fazla olup dünyayı geçen bu cisimlerin sayısı ile ilgili tahminler, birkaç yüz binden birkaç milyona kadar değişmektedir. Bu cisimlerin dünyaya çarpma sıklıkları birçok on yıl ile birkaç yüzyıl arasında değişmektedir. Bu küçük cisimler, bildiğimiz gibi, uygarlığı tehdit etmez fakat yerel etkileri tahrip edici olabilir. Sadece 50 metre çapında bir şeyin ne yapabileceği hakkında yeni geçmişte yaşadığımız bir örneğimiz var: 1908'de, bir kuyrukluyıldızın bir buzlu parçası olması muhtemel bir cisim Siblrya'nın Tunguska bölgesinin üstünde patladı. Patlama 2000 kilometrekarelik insansız ormanı dümdüz etti. Nesnenin, kendisinin düşüşünden sonra varlığını sürdüremediği anlaşılıyor. Geride bir krater de bırakmamıştır. Tunguska'yı yakan cisim bugün Amerika'nın kırlık bir yerleşim bölgesine çarpsa, yaklaşık 70 000 insan ölebilır ve maddl zarar 4 milyar doları geçer. Eğer böyle bir nesne bir şehir bölgesine çarpsa, muhtelemen 300 000 kişl (şehre bağlı olarak belki daha fazla) ölebilir ve maddi hasar 280 milyar doları geçer. Bu patlamalara neden olan cisimleri katı astreoidal yapılar olarak tanımlamak kolaydır. Fakat, dünyaya yakın bu cisimlerin Tunguska çarpışması 3828