Katalog

11 kayatırmanışı genişbirkulvarasahip. Biz de bu kulvarda yer almak istiyoruz. Ama başarı faktörlerinesahipdeğiliz." Türkiye'de kişini yalnızca kendisiyle yanşmasındanvebirrekabetortamınınolmadığından yakınan Uğur. bu konuda yarışma ve organizasyonlaryapılmadığı için sporcuların kendilerine bir ölçüt alamadığını belirtiyor. "Meselâ Türkiye'nin ilk yapay duvarı daha birkaç ay önce Atölye'de açıldı.Buradaküçük bır organizasyon,kısakaya(Bouldering)yarışmasıyapıldı. Bu bile katılan arkadaşları motive edecek biryarışmaydı" diyen Uğur, birsüre sonra katılacağı Bulgaristan Balkan Şampiyonası'nahazırlanıyor. Sakarya Üniversitesi Makine Öğretmenliği öğrencisı Fikret Rakıcı (23), kampçılıkkökeniibirtırmanışçı. lOaydır sportif kaya tırmanışı yapan Fikret aynı zamanda Türkiye Dağcılık Federasyonu'nun eğitim kamplarına da katılıyor. Makine öğretmenliğini meslek edinmek istemeyen Fikret, federasyondan eğitmenlik sertifikası almak için çalışıyor. " Kampçılığa 2 sene önce kendi kendime başladım. Rus pazarından çadır, uyku tulumu aldım ve Karadeniz yaylalarına çıktım.Rizeliolduğumiçinbirazdaşanslıydım herhalde ki kamplarasürekli gidebiliyordum. Daha sonra dağcılık yapmaya başladım. Kaya tırmanışına ilk adımımıda bu şekilde attım." Türkiye'de tırmanış yapmak için mücadeleci olmak ve fedakârlıktabulunmakgerektiğinidüşünüyor: "Tamamen kendi çabalanmla başladım. Tırmanmak istiyordum ama ne yapılacağını, Türkiye'de böyle bir sporun olup olmadığını bile bilmiyordum. Sakarya Üniversitesi 'nikazandımve Sakarya'yageldim. Burada bu sporla ilgilenen kimse yoktu. Kendi araştırmalarımlaBallıkayalar'ın adresini buldum. Kitaplar karıştırdım. Uğur'la,diğertırmanışçıarkadaşlarlatanıştım.Çokyardımcıoldulaf. Ballıkayalar'm böyle biravantajı var. Orada tırmanışçılar birbirlerineyardımcıoluyorlar. Malzemen olmasın, tırmanmak istediğini söyle,yeter. Gerçektenbuişehevesliysen sana yardım etmek için ellerinden geleni yaparlar. Biriçıkarıpipiniverir,sanagösterir, sen de tırmanırsın..." yavaşgirmeye başladım. tki senedirçalışıyorum ve aynı zamanda tırmanıyorum. Hafta sonlan Bal I ıkayalar'da ya da hafta içi akşam saatlerinde yapay duvarda çalışarak tırmanış yapmaya devam ediyorum. En büyük motıvasyonum geçen sene aynı zamanda muhasebeci olarak çalışan bir tırmanışçının Dünya Şampiyonluğu'nualmışolması." Alper, uzun süre yüzmüş ve atletizm yapmış. Sportiftırmanışçılığı diğer branşlarlakarşılaştırdığında,tehlikeiçermediğini.sadecebilinçliceyapılmasıgerektiğini vurguluyor: " Ne yapmak istediğinize karar verip, kendinize bir program oluşturmalısınız. Kurallara uyulduğundaaslatehlikeli değil. Neyaptığınızı veniyeyaptığınızı biliyorsanız, tehlike yaşamazsınız." Tekstil mühendisi Elif Küçük (27) için kaya tırmanışı; şehirdenuzaklaşabilmek, doğaiçindeolabilmekvesporyapabilmek demek. Akut üyesi de olan Elif, mayıs ayında, Atölye'de tırmanış eğitimi almaya başlamış. O gün bugündür her hafta sonu Ballıkayalar'ın yolunu tutuyor. "Ilkdefa kaya tırman ışıy la doğa içinde spor yapma tecrübem oldu ve çok hoşuma gitti. Benim için tırmanış birhobi. Amakendimibu konuda geliştirmek istiyorum." Handan Kılıç (20) veEsilUsta (20) tırmanmaya İTÜ Dağcılık Kulübü'nde başlamışlar. Esil,tTÜÇevreMühendisliği 1. Sınıföğrencisı. 3 aydırbu sporu yapıyor. "Bir senedır dağcılık kulübünde eğitimler devam ediyor. Ama ben henüz çok yeniyim. Amacımkendimibu konuda geliştirmek ve elimden geldiğince devam etmek." ITÜ Jeofizik Mühendisliği öğrencisi Handan, hayatında yerayırması gereken farklı ilgi alanlarının olduğunu da vurguluyor. "Bu sporda iyi olabilmek için çok antrenman yapmak gerekiyor. Benim zamanım buna el verişl i değil. Tırmanışın dışında motor sporlarıyla ilgileniyorum, otomobilve motor sporlarıhakemliğiyapıyorum. Okulun Carting takımının kaptanıy ım. Hafta sonu otomobi 1 ve motor sporlarıyarışlannagidiyorum.Ballıkayalar'a bunedenleçoksıkgelemiyorum." tTÜ'de araştırma görevlisi olarak çalışan aynı zamanda da doktora öğrencisi olan KaanErşahinde (23) kaya tırmanışını yoğun çalışma hayatından bir kaçış yolu olarak görenlerden. Üçaydırtırmanış yapan Kaan, kaya tırmanışı üzerindekitanıtımın yetersizliğine ve kulüplerdeki anlayışfarklılıklarınadikkatçekiyor. "Bence dağcılıktan ayn bir şekilde, doğrudan kaya tırmanışı tanıtımı yapılmah" diyor. Onları her pazar Ballıkayalar'a sürükleyen şey, herbirinin Türkiye'nin henüzalternatif sporu olan kaya tırmanışındanaldığı zevk. Kimi profesyonel kimi değil. Bazıları için rahatlama yöntemi bazıları içinse antrenman. Ama hepsi tek bir amaç için oradalar: Tırmanmak... ^ Alper Duran ve Fikrel Rakıcı... kullanıyorsun. Anadolu Hisarfnın surlarında antrcnman yapmaya başladık. Sonra Ballıkayalar'da...ÖncelerihaftanınikigünüyaptığımBallıkayatırmanışları,üçya da dört günümü almaya başladı. Atölye'de de(Ortaköy'dedağcılıkmalzemelerisatan ve eğitim için kaya tırmanış duvarının bulunduğu mağaza) yetışkinlere kaya tırmanış eğitimi verıyorum. Bunun dışında da tırmanmaya devam ediyorum." Türkiye'de kaya tırmanışını profesyonelce yapan 34 kişiden biri Uğur. Kendi deyimiyle "Tırmanışa kafayı yoranlardan". Gönül istese de Türkiye'de bu sporun meslek edinilebilmesinin şimdilik zor olduğunusöylüyor. "Şuandatırmanıyorum, ama bunun sonu var mı yok mu, ben debilmiyorum.Güvendiğımşey,sporakademisini bitirmiş olmam ve edindiğim akademik bilgi. Meslek olarak yapabilir mıyim, bilmiyorum. Ama bu bir şeyi değiştirmeyecek. Ben hayatım boyunca tırmanabileceğime inanıyorum. "diyor. Neden? Yanıtlıyor:"Dünyayabaktığımdaşu andaüstatdediğımiz,40'larınamerdiven dayamış tırmanışçılar var. Fizikleri hâlâ zımba gibi ve dünyanın en zor rotalarını çıkabiliyorlar. Bu benim için çok önemli bır ölçüttür. Orada durur ve hayatım boyunca bu işi yapabileceğimi söylerbana." Işin aslı yurtdışında çok daha farklı. Sportiftırmanışçılarınhepsininsponsoru var. Hatta kiminin birkaç sponsoru var. Malzemey le ya da paray la destekleniyorlar. Tuzları kuru." Yurtdışında tırmanışçıların, diğer branşlarda olduğu gibi kolayca yolları açjlmış" diyen Uğur, Batı 'daki sistemiTürkiye'dekiylekıyaslayarakşunları söylüyor: "Buradaki gibi değil. Çok farklı sistemler, sponsorlııklar, rehberlikler var. Eğitim veriyorlar, antrenörlük yapıyorlar. Ama Türkiye'de henüz yeni gelişen bir spor. Türk insanınııulabusporutanıması ve benimsemesine çalışıyoruz. Dünyada Kulüplerin önemi... Bu dayanışmaya rağmen Fikret, kulüplerin önemli olduğunu düşünüyor; "Tırmanış yapmaya başladıktan sonra federasyonabağlıOlimpikGençlikevi'neüyeoldum. Çünkü bir yerde bir şeyler yapabilmek için sanamalzemegerekiyor, özellikle öğrenci için tek başına, muazzam bir külfetbu. Malzemelerdövizeendeksli olduğu için çok pahalı. Artık kulüpte tırmanış yapan 67 kişiyiz. Böylece, başkalarınadakapıaçılmışoldu..." Elektronik tasarım sektöründe çalışan Alper Duran (24), iki senedirtırmanıyor olsada, Uğur ve Fikret'ten farklı olarak bu işi profesyonelce yapmayı düşünmüyor. Tırmanmaya tTÜ'nün dağcılık kulübünde başlayan Alper, profesyonel işyaşamıyla bu sporu birlikte devam ettirebileceğinden sözediyor: "Bendetırmanışagençyaşta başlayanlardanım. Önceleri çeşitli kaygılanm vardı. Ben bu işi hayat tarzı olarak seçemezdinı.Belki 4550 yaşımakadarsürdürmekisteyeceğim birsporama hayatımın merkezi olamazdı. lş hayatına yavaş llgılenenler ıçın Atölye Kaya" Tırmanış kursu ıle ılgılı bilgi: Eğitim 3 haftalık bir donemde veriliyor. Katılımcılar bu süre* içerisınde teknik, temel bilgilerı edinip, sportif tırmanışa hazır hale geliyorlar. Eğitim sırasında öğrenciler Atölye'dekı yapay tırmanış duvarında çalışmaya başlıyorlar. Atölye Tel No.: 0212 236 05 95 FaksNo.:0212 327 03 89 email: atolye@superonlme.com Uğur Yümaz, Bulgaristan'da yapılacuk balkan Şampiyonası'na hazırlantyor.