Katalog

( ARALIK 2000. SAYI 767 Gökhan ölüme yatmışken Ayça dışanda m ölüm yataklannın toplanması için çığhklar atıyor. O sıralar CHP üyesi, sesini parti ıçinde duyurmaya çalışıyor, Kadıköy Meydanı'ndabirmitingekatıhyor... "Korku vardı, endişe, insanlar ellerinizin arasındankayıpgidecekti.Gitmcsinlerdiye çırpınıyorsunuz ama yapabileceğiniz hemen hemen hiçbir şey yok..." Yetmişli günlere doğru ölümlerbaşlıyor, bir, iki, beş, on, on iki... Gökhan, ölümün eşiğinden yaşama doğru adımlar atıyor... Mektuplaşmalar, görüşler sürüyor. Bir gün Ayça'yamahkemeye çağn kâğıdı geliyor, cezaevi yönetiminin onayı ve mahkeme kararıylaGökhan'ınvasisiilanedüiyor.Nedeni annenin başka bir ülkede olması, o gune kadar vasiliği yürüten babanın ilgisizliği. Gökhan gitarçalıyor cezaevinde,resim yapıyor,lngilizcesinibiryayıneviyleanlaşıpçeviri yapabilecek kadar ilerletiyor. DGM'de davarun sonuçlanması beklenirken F tipi cezaevi tartışmalan başlıyor. Tutuklu ve hükümlülerin, ailelerinin, insan haklan kuruluşlannın ve kıtle örgütlerinin "Ftipi cezaevleri insan haklanna bireylerin beden ve ruh saglıklanna aykın" çığlığı yükseliyor. Çığlık susturulmaya çalışılıyor, inşaatlar tamamlanıp "yüksek güvenlikli" bu yeni hapishanelerbasınavemeraklılarınagezdiriliyor. Onaylann yüksek tiraj h sesleri altında, karşı çıkanların, "yüksek güvenlik" anlayışının, Ulucanlar'da, Diyarbakır'da, Burdur'dayol açtığı ölümleri de anımsatan sesleri boğulmayaçalışılıyor... Sonundayine genç bedenler ortaya konuluyor. Açlık grevleri ve ölüm oruçlarına yatılıyor. Ayça yine görüş kabinlerinde... Kırk beşinci günde, kabınlcrin iki yakasına bakıyor. "tçerde çok güzel, gencecik, ışık saçan bir kız, başında kırmızı bir bant. Ailelerin bekleme salonunda ise kefenler. Sipariş verilmiş veaileleralıpgelmişler.Bunlarbirleşince... Bir süre toparlayamadım kendimi, yine elimizdenkayıyorlar..." Hayır, söylenenlere, savunulanlara katılmıyor Ayça, örgüt sorumlulan gcnç bedenleri ölümün önüne atmıyor: "Görüşte karşılaştım, ikisi üniversite çağında üç çocuk. Babalan yardım ve yataklıktan cezaevinde ve iki yıl sonra çıkacak. O da ölüm oruçlanna adını yazdırmış, kansı karşı çıkınca çekilmiş. Her isteyeni ölüm oruncuna almıyorlar, daha önce ölüm orucuna katılmışsa, onca ısrara rağmen geri çeviriyorlar... Bu örgütbaskısı olamaz, ancak içerideki kapah ama kendi içinde dinamikleri olan toplumun baskısı, daha çok da insanın umutsuzluğununbirifadesiolabilir..." Bu umutsuzluğu kırmak için ölüm orucundan başka yol yok mu? "Bcn taraftar değilim tabii ki, bunu Gökhan'a da söyledim. Başka bir yolu olabilir tni, başka bir şey yapılamaz mı? Bu gençler ölebilir, çünkü daha önce öldü... Bakıyorsunuz, bir yanda adli mahkumlar, asıyor, kesiyor, şişliyor, içerde teröryaratıyorlar, diğer yanda takiyye yapıhyor, söylediklerini söylemedik, yaptıklannı yapmadık diyorlar. öte yandan ilk gidenler genç, inançlı ve temiz ruhlu insanlar... Bu, bu genç hayatlar üzerinden bu kadar kolay olmamalıdiyorsunuzama..." Otuz beşinci günde görüşte, zayıflamışbirGökhangiriyorkabine: Çokkötü hissettim kendimi, zatenzayıftı, iyice... Grevden çıktı diye seviniyorsunuz, ama başkalan ölebilir, o güzel kız gidebilir. Sadece rahathyorsunuz... F tipi cezaevleri, açlık grevi ve ölüm oruçlan, çocuklan ölmesin diye çığlık atan aileler ve bu sesleri şiddetle susturanlar... Bütün bunlann ortasında siyasi tutuklu ve hükümlüleri kapsamayan, kapsamaması için pazarlık kızıştınlan biraffınbeklentisi... "Toplumsal barış isteniyorsa, önce devletin kendisine yönelik suçlan affetmesigerekiyor." EğerDGM, Yargıtay' ın karanna uyarsa, afla birlikte infaz indirimi uygulanırsa Gökhan da salıverilecek... Ama ya "eğer"ler gerçekleşmezse... "Bu terörle mücadele şablonunda da sorun var. Ziyarette karşılaştım, on altı yaşında bir çocuk, suçu pankart asmak ve cezası 12 yıl. Bu çocuk daha ergenlik çağında ve kırk beş gündür açlık grevinde. Bu suça bu ceza denk değil, ceza adil değil, dolayısıyla burada adalet de söz konusu deği 1. Gerçekten adalet sistemimiz olsa, suç ve ceza dengesi kurulsa, gücüolanyırtmasa. Hortumlamanedemek, bu zayıflatıcı ifade, oy sa tek bir anlamı var çalmak, bu adamlara afgelebiliyor. Burada bir dengesizlik var. Bu yüzden affın adil olması, toplumu inandırması gerekiyor" Ayça, Türkiye'de "sosyal demokrat" çoğunluğunun bu tanıma uymadığını vurgulayarak kendisinin "hâlâ" sosyal demokrat olduğunu söylüyor: "Birtakım şeylerin parlamenter demokrasi içinde değışebilcceğine dair inancımı koruyorum, bugüne kadar olmadıysa bu olmayacak dcmek değil. As Osman Akgün 'iin cenaıe töreninde, anne ve abla Akgün. Tarih: 28 Temmuz 1996. hnda bu ülkede terörle mücadele edilnin katıldığı ölüm orucu sona ermişti ama nı hükümlere sahip bir başka genelgeye immek isteniyorsa, bu sisteme olan inancımızı daha şimdiden sekiz kişi yaşamını yıtirmiş za atmaktan çekinmemişti. Anlaşılan Eskigüçlendirmeleri gerekiyor, bu sistemin adalet dağıtabileceğine, vatandaşını aç bırakma ti. Haber gece yansı geldi, o gün de üç kişi öl şehir özel Tip Cezaevi kapahlmayacaktı... müştü ve onlardan biri Osman Akgün 'dü. Eryacağına, iş ve sigorta güvencesi vereceğine Ölüm oruçlan 63. gününe girdiğinde ilk tesi gün de Bursa özel Tip Cezaevi'nde Hadair inancı güçlendirmek gerekiyor." haber Ümraniye Cezaevi'nden geldi, Aygün yati Can ölüme yenilecekti... Uğur yaşamını yitirmişti. Ölüler bırbirini izAyça'nın şimdi yine bir tavuskuşu tüyü ledi, anlaşma 69. günde sağlanabildi. Ama Oyıl.yani 1996'nın20Mayıs'ında,sürevar. Yine Gökhan'ın armağanı: geride on iki genç ölü vardı... Yeniden hayasiz açlık grevini başlatan dönemin Adalet "Bir gelecek umudumuz var, çıkacak ve ta dönebilmeyi başaranlar içinde onlarca kiBakanı Mehmet Ağar'ın 6 Mayıs tarihli gebir hayat kuracak. Yaşam ona adil olmadı şi "WernickeKorsakoff" hastalığına yakanelgesiydi.Bugenelgeyle, 1988'de kapatıama o yaşamı affediyor..." lanmıştı. Bl vitaminieksikliğininyolaçtığı lan "tabutluk"lar yeniden açılmak isteniyordu. Bunun üzerine otuz altı ilde, kırk ceza bu hastalık bilinç değişikliğine, otururken OSMAN AKGUN bile gövdeyi ayakta tutamamaya, ellerin kulevinde yaklaşık iki bin tutuklu ve hükümlü lanılamamasına neden oluyordu. Daha da O gün Istanbul Adliyesi'nin önünde topla açlık grevine katıldı. Bu arada yönetim deönemlisi, bu hastahğın tedavisi yoktu... ğişmiş, Adalet Bakanlığı'nı Fazilet Partili nan yaklaşık beş bin kişi cezaevlerinden geŞevket Kazan üstlenmişti ama o da Ağar' ın Akgün Ailesi Rizeliydi. Otuz beş yıl önce len haberi biraz buruk karşıladı. Tarih 27 Temmuz 1996'ydı. Cezaevlerinde 260 kişi genelgesini affederkcn kendi hazırladığı ay îstanbul'a gelmişler, Bahçelievler'e yer«" 12 Eylül'den bu yana ölüm oruçlannda ve süresiz açlık grevlerinde ölenlerin isimleri şöyle: Ahmet Altan 3 Kasım 1980 Kahramanmaraş, Cemal Zengin 21 Mart 1981 Diyarbakır, Tahir Şahin 21 Mart 1981 Diyarbakır, AN Erek 20 Nisan 1981 Diyarbakır, Abdurrahman Çeçen 16 Mayıs 1981 Diyarbakır, Mehmet Ali Eraslan 9 Haziran 1982 Diyarbakır, Aziz özbay 23 Ağustos 1982 Diyarbakır, M. Hayri Durmuş 12 Eylül 1982 Diyarbakır, Aktf Yılmaz 15 Eylül 1982 Diyarbakır, Ali Çiçek 17 Eylül 1982 Diyarbakır, Kemal Pir 7Arahk1982 Diyarbakır, Orhan Keskin 2 Mart 1984 Diyarbakır, Cemal Arat 5 Mart 1984 Diyarbakır, Abdullah Meral 15 Haziran 1984 Metris, M. Fatih öktülmüş (üstte) 17 Haziran 1984 Metris, Haydar Başbağ 17 Haziran 1984 Bayrampaşa, Hasan Telcl (sağda) 26 Haziran 1984 Bayrampaşa, M. Emin Yavuz 18 Şubat 1988 Diyarbakır, Hasan Hüsnü Eroğlu 2 Ağustos 1989 Aydın, Mehmet Yalçınkaya 2 Ağustos 1989 Aydın, Abdullah Fidan 9 Nisan 1993 Muş, Süleyman Ongun 1995 Amasya, Fesih Beyazçiçek 1995 Yozgat, Aygün Uğur 21 Temmuz 1996 Ümraniye, Altan Berdan Kerimgiller 23 Temmuz 1996 Bayrampaşa, llginç özkeskın 24 Temmuz 1996 Bayrampaşa, Hüseyin Demircioğlu 25 Temmuz 1996 Ankara, Ali Ayata 25 Temmuz 1996 Bursa, Müjdat Yanat 25 Temmuz 1996 Aydın, Tahsin Yılmaz 26 Temmuz 1996 Bayrampaşa, Ayşe Idil Erkmen (üstte) 26 Temmuz 1996 Çanakkale, Ulaş Hicabi Küçük 27 Temmuz 1996 Bursa, Yemliha Kaya 27 Temmuz 1996 Bayrampaşa, Osman Akgün 27 Temmuz 1996 Ümraniye, Hayati Can 28 Temmuz 1996 Bursa.