Katalog
Yayınlar
- Anneler Günü
- Atatürk Kitapları
- Babalar Günü
- Bilgisayar
- Bilim Teknik
- Cumhuriyet
- Cumhuriyet 19 Mayıs
- Cumhuriyet 23 Nisan
- Cumhuriyet Akademi
- Cumhuriyet Akdeniz
- Cumhuriyet Alışveriş
- Cumhuriyet Almanya
- Cumhuriyet Anadolu
- Cumhuriyet Ankara
- Cumhuriyet Büyük Taaruz
- Cumhuriyet Cumartesi
- Cumhuriyet Çevre
- Cumhuriyet Ege
- Cumhuriyet Eğitim
- Cumhuriyet Emlak
- Cumhuriyet Enerji
- Cumhuriyet Festival
- Cumhuriyet Gezi
- Cumhuriyet Gurme
- Cumhuriyet Haftasonu
- Cumhuriyet İzmir
- Cumhuriyet Le Monde Diplomatique
- Cumhuriyet Marmara
- Cumhuriyet Okulöncesi alışveriş
- Cumhuriyet Oto
- Cumhuriyet Özel Ekler
- Cumhuriyet Pazar
- Cumhuriyet Sağlıklı Beslenme
- Cumhuriyet Sokak
- Cumhuriyet Spor
- Cumhuriyet Strateji
- Cumhuriyet Tarım
- Cumhuriyet Yılbaşı
- Çerçeve Eki
- Çocuk Kitap
- Dergi Eki
- Ekonomi Eki
- Eskişehir
- Evleniyoruz
- Güney Dogu
- Kitap Eki
- Özel Ekler
- Özel Okullar
- Sevgililer Günü
- Siyaset Eki
- Sürdürülebilir yaşam
- Turizm Eki
- Yerel Yönetimler
Yıllar
Abonelerimiz Orijinal Sayfayı Giriş Yapıp Okuyabilir
Üye Olup Tüm Arşivi Okumak İstiyorum
Sayfayı Satın Almak İstiyorum
UnnU, insanın yalın halleri... BERAT GÜNÇIKAN K asımpaşa'dabirun fabrikası. Terk edilmiş. Artık, buğday öğütmüyor, insan tcrine o beyaz toz bulaşmıyor. tnsan...Dahavaroluşunun gizini çözemeden, o malum soruyla, "neden"le işini bitirmeden yok oluşa uzanan erkek ve kadın. Içinde yok oluşun korkusunu taşıya taşıya hayata diklenen homo sapiens. Un ve beden Kasımpaşa'daki iştc bu fabrikada buluşuyor. Bu buluşmayı göriintüleyen ise Levent öget. "UnnU" adlı sergisiyle de bu fotoğrafları başka gözlerle paylaşıyor. Caz Fotoğraflan, Oto Iletişim, Resmi Geçit gibi çalışmalan olan ve pek çok performansa imza atan Öget'le UnnU, fotoğraf, insan bedcni ve bedenirî anlattıklan üzerine konuştuk... Fotoğrafia ilk buluşma nerede, nasıl gerçekleşti? Babam amatörbirfotoğrafçıydı.Onu fotoğraf çckerken izlediğımı hatırlamıyorum ama anlattığı hikâyeler çok daha etkıleyicıydi. Bunlardan biri de Anıerika'da yüzyılın basjlarında, o büyük binaların yapıldığı dönemdc,birişçıdüşebilırdiycgökdclcninaltındahazırbcklcyenbırfotoğrafçınınöyküsüydü. Fotoğrafçının o görüntüyü belgelc mek için yaptiği bu ısrarlı bekleyiş, bu tutku beni etkılcdı sanınm. tlk çektiğiniz fotoğraf... On iki, on üç yaşlanndaydım, o zaman sayfiyede oturuyorduk. Deniz kıyısında bir ceset bulmuştuk, onun fotoğraflaruıı çekmeyebaşladım. Başınızı döndürmedi mi; öliimle aranızdaki mesafeyi nasıl kurdunuz? Üstelik gördüğüm ilk cesetti, çok etkilendim tabii. Ama ölüme dair düşüncelerimde bu fotoğrafla bir kesişme yaşadığımı zannetmiyorum. Daha sonra ölüme dair, daha fark lı korkular, daha farklı düşünceler geliştirdim, bu fotoğrafla bağlantısı var mı bilemiyorum, bclki daha ilerdc çıkacak... Ceset kimeaitti? Erkekti, çok gcnç bir işçi olduğunu hatırlıyorum, sanırım inşaattan çıkıp serinlemek ya da y ıkanmak için girmişti denize ve yüzmebilmiyordu... Sonra... Sonuçta fotoğraf daha çok ilgilendirdi beni, giderek fotoğrafın kendı yapısına, ortaya çıkardığı o dokunun ne olduğuna dair araştırmalar, incelemeleryaptım. UnnU, yani unla nü'nün buluşması... Levent Öget'in "UnnlT başlıklı sergisinin mekânı, Kasımpaşa'da artık kullanılmayan bir un fabrikası. Öget'in fotoğrafları Pamukbank Fotoğraf Galerisl'nde 29 Aralık'a kadar izlenebilir... Bu Incelemeyİ nerede, nasıl gerçekleşrlrdlnlz? Ben akademiye gitmedim, öğrenimim de çok kısa sürdü. Bu işi fotoğrafın gündelik kullanimına hizmet vcren laboratuvarlarda ve stüdyolarda öğrenmeye çalıştım. Işığm kullanımı, filmin yıkanması, rötuş yapilması, bunlan hep Üskudar'daki ustam llyas'tan veya oradaki bu işi yapanlardan öğrendim. Daha sonra evimde kurduğum kcndi laboratuvanmda çalışmaya başladım ve fotoğraf giderek yaşamımın bırparçası oldu. İlk kitap çahşmanız, "Caz Fotoğrafları". Neden caz, neden müzik? Çok daha geriye gidersek benim müzikle ılgili biryaşamım var, müzık mağazalan yöneticıliğiveradyoprogramcılığıyaptım. Müziğe ilginin kaynağında ne var? Sanıyorum, o da ailedcn gclcn bir ctkinin sonucu, ailcdc müzisyen bir tck abim var, Nezih Öget. Çok öncekı yıllarda bırlikte müzik yapma, profesyonel müzısyenler olma hayallerı kurardık. Denediğım halde müzıkte başarılı olanıadım, hâlâ evımdc, kendi iınkâhlarımla davul vo saksofon çalmaya çalıijıyorum, ama sadece komşularım dınliyor sanırım. Bu başarısızlığın altında fotoğrafla mii