Katalog

CUMHURtYET DERCİ Serra Yılmaz, ömer Kavur'unyönettiği "Anayurt Oteli"nJe Macit Koper'le birlikte... Oyunculuğum büyümeye inat, Sinema ve tiyatro oyuncusu, simultane çevirmen, Şehir Tiyatrolan Genel Müdür Yardımcısı, Serra Yılmaz. Anayurt Oteli'nin Zeynep'i, çekimine yeni başlanan "Ağır Roman"ın Ağır Ablası... Oyunculuk ölümü savmak onun için, zaman zaman da hayatı. Belki de bu yüzden boş tiyatrodan geçerken bile içi titriyor, "Ne kadar büyülü bir yer burası" diyor "Bu sahneye çıkacağım ve bir sürü insan beni seyredecek..." *" 1. sayfanın devamı Semih Tuğrul'un, Mualla Hanım'dan olma kızı Serra'nın doğum yıli 1954. Mualla Hanım deyip geçmemcli, o ailcsini tanımayan, küçük yaşta saray a verilen Çerkez Layık Seza'nınkızı. Seza iseneşeli mi neşeli,iştahlı, yemek kadar yedırmeyi scvcn bir kadın. Orta renkleri yok Seza'mn, aşkları da ncfretleri kadar büyük. Beylerbeyi Saray ı'nınbahçesinde kolunu kınp da Eftal Hastanesi'nc kaldınldığında,yanisigarayabaşladığındayaşı on... Serra, lisc yıllanna kadar beraber olacak anneannesiyle, Suadiye, Nışantaşı, Laleli ve Cihangir'de. Babasınarağmen Fransızokulundaokumaktadiretecek. Semih Tuğrul'un itirazı iscdahaanaokulundatutsak kılindığı, katı ve disiplinli eğitimden duyduğu yorgunluğun kızına da bulaşması korkusu. Serra özgürolmalı amanedenbukadansrarlı? Babası vcdedesi Osnıan Naci Tuğrul biraraya geldiklerinde o geleneksel dillerinde, o kadar çok tartışıyorlarki, merak kaçınılma/. O da bu yüzden Fransızcaöğrenecek ve tartışmaları dinleyecek. Henüz bilmıyor, baba ilc oğullannömürboyumutsuzluklarınayolaçacaktartışmalardankacamadıklannı... Şimdi otuz yılını geçireceği, sadece bir kez, o da aşkın peşinde terkedeceği Cihangir'delerartık. Serra, FransızOkulu'nun sınavlannıkazanmaklakalmıyor, yeni bir aile buluyor kendine. Layık Seza'dan başlayan tekçocukkuşatmasınınkınlışıbu. Yeni aile yan Fransız, yan Italyan. Kültür Ateşesi Renzo Milani Mcre yedinci çocuk olarak sızıyor. Oğlanlardanbiri.Pauloilkaşkı olacak birkaç yıliçinde. ttalyancadaöğrcnecek.O zaman bakınca solcu, bugünden o zamana bakınca dürüst bir demokratliberal Semih Tuğrul'la, dircnişekatılan Milani de iyi anlaçacaklar. tki ailelibitirecek Serra St. Pulcherie'yi Tiyatro iştebu yıllardakuklakılığındaçıkacak karşısına. Ama, daha Eski Taş Mektep'teherşeyiylebirmüsameredüzenlediğini, dönemin neredeyse bürün çocuk oyunla; rını izlediğini unutmamalı... Kuklayı ltalya'dan Istanbul'a taşıyan ise Paulo. Yaşları sekizle on sekiz arasında değişen Italyan, Alman, Türk ve Fransı? sekiz kiijiler. Bir isim konulmayacak tiyatroya ama Onat Kutlar Sinematek'inkapılannıaçacaksonuna kadar. "Şaban"adıniKuzgun Acar'ınkoyduğusunucusuyla, Boris Vian'ın antimilitarist şiiri "Cumhurbaşkanım size mektup yazıyorum'Ma, Pink Floyd'un müzığiylc, dıvitin ve borulardan sahnesiylc, Strazburg vurmalı çalgılan ve Çekler'in civa lambasıyla neredeyse dört y ıl sürecek kukla tiyatrosu. On üç yasından başlayarak harçlığini çıkaran, bunun için de Fransızca dersleri veren, çocuk bakan Serra, kazandığı parayı tiyatroya yatıracak. O dönem tstanbul 'da yaşayan yabancı Fransa 'da hem psikoloji hem de tiyatro eğitimi aldığıyıllarda... Şimdilerde, yönetmenliğe hazırlanıyor Yılmaz... Benim için öyle. Çünkü hâlâ kıyafet değiştiriyoruz. Aynanın önünde annemin gıysılerini gıyip oynamak gibi bir zevk. Hem çocukluğumu sürdürebiliyorum hem de bunun için bana para veriyorlar. Dışardaki hayat çocuğunuzu sürdürmenize Izin vermiyor mu? Vermıyor tabii. Böyle bir ülkede, böyle bir kentte, böyle koşullarda nasıl olabilir ki. Tiyatro sizin için ne? Büyülü bir yer. Bugün hâlâ, tiyatronun boş salonundan geçerken şöyle bir dönüp sahneye bakıyorum, diyorum ki, ne kadar büyülü bir yer burası, şimdi sahneye çıkacağım, bir sürü insan beni seyredecek. Müthiş bir beğenilme ve sevilme, hep cezbetme duygusu... Seylrcinin anlamı ne? Benim için müthiş bir motivasyon. Onun için de provalarda biraz verimsizım. Çünkü seyircinin oradaki varlığını görmedikçe, o nefesı duymadıkça en iyi oynadığım provada bile seyircinin önünde oynadığım gibi oynamıyorum. Tiyatro, hayatı lyileştirmeye yönelik bir dll taşıyor mu? EMPOZE MODELLERIN DIŞINA CIKMAK ZOR... llk kez yönetmenlik yapacaksınız, bu nasıl bir heyecan? Bu benim için sahneye çıkma anından çok daha farklı, derinden ve uzun sureli bir heyecan. Hem çok heyecanlıyım, hem de korkuyorum. Bizim işler korkusuz olmuyor. Besleyen bir korku mu bu? Evet. Benim imkanlarımı elimden alan bir korkum yok hayatta. Bu korku neden? Insanın duşlediği şeyi sahnede yaratması için gereken teknik olanaklardan tümüyle olmasa da yoksunuz. Hem malzeme hem de formasyon görmüş insan açığımız var. Türk tiyatrosunda bence en fazla yokluğunu çektiğimiz şey ışık. Avrupa'da bazı yönetmenler var ki, oyunundan iki sahne gösterseler ışığından hangi yönetmenin olduğunu söyleyebilirim. Blz aydınlatmanın ötesine geçemiyor muyuz? Evet, sadece aydınlatıyoruz. Ayrıca ışık konsepti yapan insanlar yok. Ben ışığı başka turlü düşünüyorum ve istediğim ışığı elde edememekten korkuyorum. Oyunculara ilişkin de bir korku var mı? Yönetmenlik yaptıktan sonra belki de yanıldığımı söyleyeceğım ama bıroyuncu olarak genelde insan malzememizin iyi olduğunu düşünüyorum. Yönetmenlerimizin yeterince oyuncu yönetmeyi bilmediklerini savunuyorum. Neden? Bızde insanlar genel anlamda psikoloji ve felsefe bılgilerinden yoksunlar. Oyunun kahramanlarına yaklaşırken o kahramanın alt yapısını ne kadar biliyorlar emin değilim. Yönetmenoyuncu ilişkisi çok özel birşey. Yönetmenin oyuncuyu cezbetmesi lazım. Ben yönetmenden isterim ki, beni kapıp götürsün, benimle özel ılışkı kursun. O olduğu zaman insan yönetmeni memnun etmek için birşeyler yapmaya başlıyor. Çünkü oyunculukta avutulamayan bir çocukluk var. Oyunculuğu cazip kılan bu çocukluk mu? Tiyatronun kendi mevcudiyeti hayatı iyileştiren birşey. Tiyatronun bir militan tiyatrosu olması gerektiğine inanmıyorum. Sanat politik olmalımıdır, olmamalt mıdır, sanat için sanat mı, bllmem ne için sanat mı söylemine kesinlikle katılmıyorum. Sanat, varoluşuyla hayata büyük bir katkıdır bence. Ondan öte birşey yapması ya da herhangı bir şeyin sözcüsü olması gerekmiyor bence. Tiyatronun ve sanatla uğraşının tamamen bağımsız olması gerektiğine inanıyorum. Oynamayı reddettlğiniz kişilikler oldu mu? TGRT'den bir senaryo yolladılar, reddettim. Çunkü son derece sinsi bir ırkçılık vardı. Militan tiyatroya hayır diyorsunuz ama kriterleriniz de var, bunlar ne? Rol değil önemli olan. Bir yönde aklar var, diğer yönde karalar. Aklar iyi insanlar ve bu dini aidiyete bağlanıyor. Karalarsa azınlıktalar ve doğru dini kımliğe sahıp değiller. Böyle bir proje geldiğinde tabii ki yer almam. Rolden ziyade senaryonun bütününde verilmek istenen şey beni ilgilendirıyor. Bunun dışında nasıl bir senaryoda yer almazsınız? öyle kriterlerim yok. Bu söylediğim tek